Η Δρ. Νάτια Αναξαγόρου γεννήθηκε το 1960 στη Λεμεσό. Σπούδασε Αγγλική και Ελληνική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και, με υποτροφία του Cambridge Commonwealth Trust, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, απ’ όπου πήρε τον τίτλο Master of Philosophy στη Γλωσσολογία. Έχοντας εκλεγεί ως η πρώτη Leventis Merton Senior Scholar, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, απ’ όπου πήρε τον τίτλο Doctor of Philosophy στη Θεωρία της Τέχνης και Λογοτεχνίας / Μεσαιωνολογία. Εργάζεται ως Διευθύντρια των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Δήμου Λεμεσού και είναι η διοργανώτρια πολλών καλλιτεχνικών εκδηλώσεων και εικαστικών εκθέσεων. Έχει στο ενεργητικό της μεγάλη σειρά επιστημονικών δημοσιεύσεων και έχει συγγράψει αρκετά βιβλία.
Ο παππούς της Νάτιας, Λεωνίδας Αναξαγόρας, γεννήθηκε το 1900 στο χωριό Δορά της επαρχίας Λεμεσού. Έζησε όλη του τη ζωή στο χωριό καλλιεργώντας αμπέλια και ήταν βρακοφόρος. Με τη γιαγιά Στασού, επίσης από τη Δορά, απέκτησαν ένα παιδί, τον πατέρα της βιογραφούμενης Παναγιώτη.
Ο Παναγιώτης Αναξαγόρας γεννήθηκε το 1930 στη Δορά. Τελείωσε το Δημοτικό στο χωριό και έπειτα πήγε στο Εμπορικό Λύκειο στη Λεμεσό, όπου νοίκιαζε ένα δωμάτιο. Έκτοτε έμεινε στη Λεμεσό, όπου εργάστηκε στην Εταιρεία ΚΕΟ και ήταν Υπεύθυνος στο κεντρικό πρατήριο της Λεμεσού, απέναντι από το παλιό λιμάνι. Στη συνέχεια, έγινε Γενικός Αντιπρόσωπος για την επαρχία Λεμεσού και Πάφου της Εταιρείας «Σουκιούρογλου», που έκανε εισαγωγές φαγώσιμων ειδών, καθώς και της Ασφαλιστικής Εταιρείας General Accident, ενώ ασχολήθηκε επίσης με κτηματομεσιτικές επιχειρήσεις. Ο Παναγιώτης Αναξαγόρας ήταν πολύ κοινωνικός. Αναμείχθηκε με τα κοινά και ήταν κουμπάρος με όλους τους παλιούς Λεμεσιανούς. Είχε φίλους από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Παντρεύτηκε το 1959 αλλά έχασε νωρίς τη σύζυγό του, Αίγλη και δεν θέλησε να παντρευτεί ξανά, ώστε να αφοσιωθεί πλήρως στις κόρες τους.
Η Αίγλη γεννήθηκε το 1935 στη Λεμεσό από τον Χριστόφορο Χριστοφόρου και τη Δέσποινα. Ο πατέρας της Αίγλης και παππούς της Νάτιας, είχε γεννηθεί το 1900 και ήταν τυπογράφος. Πέθανε σε νεαρή ηλικία, στα 35 του χρόνια, αφήνοντας πίσω του τρία παιδιά. Η Αίγλη δεν πρόλαβε να γνωρίσει τον πατέρα της, καθώς είχε μόλις γεννηθεί όταν εκείνος πέθανε. Η γιαγιά μεγάλωσε μόνη της και τα τρία παιδιά. Καταγόταν από την Τόχνη, στην επαρχία της Λάρνακας, είχε άλλα πέντε αδέρφια και ήταν κόρη του δασκάλου και ιερέα του χωριού. Είχε τελειώσει το Δημοτικό, διάβαζε καθημερινά εφημερίδα, ήταν πολύ νοικοκυρά, έφτιαχνε τα καλύτερα φαγητά και κεντήματα και είχε μεγάλο πάθος για την κηπουρική. Νοίκιαζε δωμάτια του σπιτιού της, στο κέντρο της Λεμεσού, σε μαθητές που έρχονταν από τα γύρω χωριά για να φοιτήσουν στο γυμνάσιο. Η Αίγλη τελείωσε το Ελληνικό Γυμνάσιο Λεμεσού και μιλούσε πολύ καλά αγγλικά. Εργάστηκε στις Βρετανικές Βάσεις και στη συνέχεια στην Οθωμανική Τράπεζα, που μετονομάστηκε αργότερα σε Λαϊκή. Όταν παντρεύτηκε τον Παναγιώτη Αναξαγόρα, σταμάτησε τη δουλειά και βοηθούσε τον άντρα της. Πέθανε σε ηλικία 48 ετών, ύστερα από 12 χρόνια ταλαιπωρίας με αιμοκάθαρση. Η γιαγιά Δέσποινα ήταν πάντα κοντά στα παιδιά μετά το χαμό της Αίγλης, η οποία ήταν πολύ όμορφη, σοβαρή, ευσυνείδητη και αφοσιωμένη μητέρα. Η βιογραφούμενη θυμάται με νοσταλγία τα γενέθλια στον κήπο που ετοίμαζε η μητέρα της και η γιαγιά της. Ο Παναγιώτης και η Αίγλη είχαν αποκτήσει δύο κόρες, τη Νάτια και τη Δένα. Η Δένα Αναξαγόρου-Τουμαζή ζει στη Λεμεσό. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Montpellier, στη Γαλλία, όπου έκανε και το μεταπτυχιακό της με θέμα «Το νερό στην ποίηση του Γιώργου Σεφέρη και του Paul Valéry» ενώ στη συνέχεια έζησε για ένα χρόνο στην Ινδία, όπου έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ινδική Λογοτεχνία και δίδαξε παράλληλα Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Mysore. Είναι παντρεμένη με τον Τώνη Τουμαζή και έχει δύο κόρες, την Ιουλίτα και την Αίγλη Τουμαζή. Γράφει στην εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος», όπου διατηρεί την εβδομαδιαία στήλη «Μυθιστορίες».
Η Νάτια Αναξαγόρου γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1960 στη Λεμεσό. Τελείωσε το Ε΄ Γυμνάσιο Λεμεσού (μετέπειτα Λανίτειο Λύκειο). Νοσταλγεί τα ανέμελα παιδικά της χρόνια, γεμάτα ξεγνοιασιά και πολλή αγάπη και φροντίδα από τους γονείς της και τη γιαγιά της. Τα εφηβικά της χρόνια, ωστόσο, ήταν δύσκολα λόγω της ασθένειας της μητέρας της.
Η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια της στη μνήμη της 14χρονης, τότε, Νάτιας. Η φρίκη του πολέμου απλωνόταν παντού γύρω της και άκουγε διηγήσεις από τον πατέρα της για τραυματίες στα νοσοκομεία. Όταν άνοιξαν τα σχολεία, η Νάτια πήγαινε και πρωί και απόγευμα, γιατί έπρεπε να μοιράζονται οι αίθουσες και για τους πρόσφυγες που είχαν, εντωμεταξύ, φτάσει στη Λεμεσό. Έδωσε προεισαγωγικές εξετάσεις στον φιλολογικό και νομικό κλάδο. Πέρασε πρώτη από όλη την Κύπρο και ήρθε στην Αθήνα, όπου σπούδασε Αγγλική και Ελληνική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Λόγω των υψηλών ακαδημαϊκών της επιδόσεων έλαβε όλα τα χρόνια των σπουδών της (1978-1982) υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ).
Με υποτροφία του Cambridge Commonwealth Trust, έκανε Μεταπτυχιακές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, απ’ όπου πήρε τον τίτλο Master of Philosophy στη Γλωσσολογία. Είχε χάσει εντωμεταξύ τη μητέρα της, Αίγλη, το 1983. Ο πατέρας της την στήριξε πάρα πολύ στο να συνεχίσει. Επέστρεψε το 1984 και βρήκε αμέσως δουλειά σε ένα αγγλόφωνο σχολείο, το Manor House, διδάσκοντας, παράλληλα, απογευματινά επιμορφωτικά μαθήματα στο Λανίτειο. Δίδασκε ελληνικά ως ξένη γλώσσα και αγγλικά σε μαθητές.
Τον Μάιο του 1989 ανέλαβε θέση της Διευθύντριας των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Δήμου Λεμεσού, μετά από προκήρυξη. Από τη θέση αυτή, διοργάνωσε πολλές εκδηλώσεις, φεστιβάλ, εικαστικές εκθέσεις και είχε υπό την εποπτεία της τις πολιτιστικές στέγες του Δήμου Λεμεσού δηλαδή τη Δημοτική Πινακοθήκη, τη Δημοτική Βιβλιοθήκη, το Δημοτικό Μουσείο Λαϊκής Τέχνης, το Παπαδάκειο Δημοτικό Ωδείο, το Δημοτικό Κέντρο Τεχνών-Αποθήκες Παπαδάκη και το Δημοτικό Αρχείο Σόλωνα Μιχαηλίδη.
Το 1991, προκηρύχθηκε η πρώτη υποτροφία του Ιδρύματος Λεβέντη “Leventis Merton Senior Scholarship for Research at Oxford University”, όπου έκανε αίτηση και εξελέγη ως πρώτη υπότροφος, εκλεγμένη από τους Εταίρους (Fellows) του Merton College, του αρχαιότερου Κολλεγίου της Οξφόρδης. Πήρε άδεια άνευ αποδοχών από το Δήμο Λεμεσού και μετέβη στην Οξφόρδη, όπου πήρε τον τίτλο Doctor of Philosophy στη Θεωρία της Τέχνης και Λογοτεχνίας / Μεσαιωνολογία. Η διατριβή της με θέμα “Narrative and Stylistic Structures in the Chronicle of Leontios Machairas” πήρε το βραβείο καλύτερης διδακτορικής διατριβής στο Ηνωμένο Βασίλειο και κυκλοφόρησε αργότερα (1998) από την εκδοτική σειρά του Ιδρύματος «Αναστάσιος Γ. Λεβέντης».
Το 1994, η Νάτια Αναξαγόρου επέστρεψε στη Λεμεσό και συνέχισε την εργασία της στο Τμήμα Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Δήμου Λεμεσού, όπου συνεχίζει να διοργανώνει εκδηλώσεις και εκθέσεις.
Έχει στο ενεργητικό της μεγάλη σειρά επιστημονικών δημοσιεύσεων και είναι η συγγραφέας των βιβλίων: «Το Πάρκο Γλυπτικής στη Λεμεσό», «Λεόντιος Μαχαιράς: Εξηγήσεις διά αθύμησιν καιρού και τόπου», «Λαϊκές Διηγήσεις: Θράκη-Αιγαίο Κύπρος», «Μη μου άπτου: Βυζαντινές αναλογίες στη σύγχρονη κυπριακή τέχνη», «Αρχαίες και μεσαιωνικές παραλληλίες στη σύγχρονη κυπριακή τέχνη», «Recto/Verso: Από το Βυζάντιο στον Μοντερνισμό», «Εις το Κολόσσιν και εις τα καστελλία: Σύγχρονες εικαστικές αφηγήσεις», «Μες στους ανέμους τους κρυφούς-Βασίλης Μιχαηλίδης: Εικαστικές και ποιητικές προεκτάσεις».