Το γνωστικό αντικείμενο της Παρασκευής Νάσκου-Περράκη είναι το Διεθνές Δίκαιο. Διετέλεσε καθηγήτρια Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Οργανισμών στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη, όπου δίδαξε σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο τα μαθήματα του Διεθνούς Δικαίου, του Δικαίου των Διεθνών Οργανισμών, της Διεθνούς Προστασίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, του Διπλωματικού και Προξενικού Δικαίου, του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου, του Δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Πολιτισμικής Διπλωματίας. Αφυπηρέτησε το 2014, παραμένοντας έκτοτε ενεργό μέλος σε μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών. Κατά την τελετή αποχώρησής της, δύο παλιοί της φοιτητές από τη Νομική Σχολή Κομοτηνής, της επέδωσαν τον τιμητικό της τόμο “Th. Skouteris, M. Vagias (edits), International Organizations and the Protection of Human Rights, Essays in Honor of Professor Paroula Naskou-Perraki, Themis Publications, Athens 2014”.
Η Δρ. (Dr.h.c.) Παρασκευή Νάσκου-Περράκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Λόγω της εργασίας του πατέρα της Δημητρίου-Λάσκαρη Νάσκου, τραπεζικού υπαλλήλου, με καταγωγή από την Ανατολική Θράκη και την Κλεισούρα της Καστοριάς, έζησε λίγα χρόνια στο Σιδηρόκαστρο και στα Γιαννιτσά. Η μητέρα της, Αλεξάνδρα Μιχαλοπούλου, που καταγόταν από την Αρχαία Ολυμπία, μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη.
Αποφοίτησε από το Γ΄ Γυμνάσιο Θηλέων και κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών σπουδών ήταν μέλος της χορευτικής ομάδας του Λυκείου των Ελληνίδων της Θεσσαλονίκης, μέχρι τα πρώτα έτη των πανεπιστημιακών της σπουδών.
Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ. Παράλληλα με τις σπουδές της παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή Ξεναγών, από την οποία αποφοίτησε, ασκώντας καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών της το επάγγελμα της ξεναγού, μέχρι τη λήψη της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος δικηγόρου. Διετέλεσε μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης από το 1973 μέχρι το 1994. Άσκησε περιορισμένη δικηγορία στα ελληνικά δικαστήρια και παρέστη σε δύο υποθέσεις στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με επιτυχία.
Παρακολούθησε μαθήματα Διεθνών Σχέσεων, Διεθνούς Δικαίου, Διεθνών Οργανισμών, Κοινοτικού/Ευρωπαϊκού Δικαίου και Προστασίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Σικάγο (1973-1974), στο Λονδίνο (Ιούλιος 1975), στο Mondovi (Αύγουστος 1975), στο Στρασβούργο (Απρίλιος-Ιούλιος 1976 και 1978), στη Χάγη (Αύγουστος 1976 και 1978) και στη Θεσσαλονίκη (Σεπτέμβριος 1974-1984), ως υπότροφος του ιδρύματος W. S. Deere, του Ινστιτούτου Διεθνούς και Συγκριτικού Δικαίου της Ισπανίας, της Ακαδημίας Διεθνούς Δικαίου της Χάγης, του Ινστιτούτου Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων της Θεσσαλονίκης και του ιδρύματος Fulbright. Περάτωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Διεθνές Δίκαιο στη Νομική του Α.Π.Θ. το 1982 και αναγορεύτηκε Διδάκτωρ Διεθνούς Δικαίου της Νομικής Σχολής Κομοτηνής (ΔΠΘ) το 1983 με βαθμό Άριστα. Για την εκπόνηση της διδακτορικής της διατριβής, έλαβε υποτροφία από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Υπηρέτησε στη Νομική Σχολή Κομοτηνής από την ίδρυσή της, τον Οκτώβριο του 1974 έως τον Μάρτιο του 1993 κι από το 1994 έως το 2014 στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών. Διετέλεσε Γενική Γραμματέας του Συλλόγου βοηθών και διδακτόρων της Νομικής Σχολής το 1975, ιδρυτικό μέλος της ομάδας της Διεθνούς Αμνηστίας Κομοτηνής από το 1976, διοργάνωσε τις πρώτες αποστολές Ελλήνων φοιτητών στις προσομοιώσεις οργάνων του ΟΗΕ (United Nations Models) στο Τορόντο του Καναδά από το 1989 κι άνοιξε τον δρόμο για τη συμμετοχή τους και σε άλλες παρόμοιες συναντήσεις ανά τον κόσμο. Επίσης την ίδια εποχή ετοίμασε και συνόδεψε την πρώτη ομάδα φοιτητών σε εικονική δίκη Διεθνούς Δικαίου ενώπιον Δικαστών του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης το 1986, στο Telders Organizing Moot Court Competition, προσπάθεια που συνέχισε μέχρι το 1993, ημερομηνία αποχώρησης της από τη Νομική Σχολή Κομοτηνής. Ήταν η πρώτη φορά που Έλληνες φοιτητές συμμετείχαν σε εικονική δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο του ΟΗΕ.
Κατά τη θητεία της στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, πέραν των διδακτικών της καθηκόντων, διετέλεσε υπεύθυνη του συντονισμού των δραστηριοτήτων της Επιτροπής για τη Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας και του Ελληνικού Πολιτισμού (1994-2002), όπου εκπαίδευσαν εκατοντάδες δασκάλους από τις ανατολικές χώρες στη διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας, ορίστηκε «Δικαστής» στα ημιτελικά του διαγωνισμού Telders Moot Court Competition, όπου μετέβαινε από το 1998-2005 κάθε χρόνο στη Χάγη, συνέχισε με επιτυχία τις αποστολές φοιτητών στα United Nations Models σε όλον τον κόσμο και το 2002 καθιέρωσε την προσομοίωση οργάνων του ΟΗΕ στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, το πρώτο στην Ελλάδα που πραγματοποιείται έκτοτε κάθε χρόνο, το Thessaloniki International Students Model United Nations (THESISMUN), με τη συμμετοχή φοιτητών από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Tο 2007, το Περιφερειακό Κέντρο Πληροφόρησης των Ηνωμένων Εθνών στην Ευρώπη της απένειμε τον τίτλο “FUN” Friend of the United Nations/ «Φίλη των Ηνωμένων Εθνών», ως αναγνώριση της προσφοράς και της δραστηριότητάς της για τη δημιουργία του THESISMUN (2002-2014).
Από το 2004 έως το 2014 διατέλεσε ιδρύτρια και Διευθύντρια της Έδρας UNESCO Διαπολιτισμικής Πολιτικής για μια Δραστήρια και Αλληλέγγυα Ιθαγένεια του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, καθώς και της σειράς «Δημοσιεύματα Έδρας UNESCO». Στο πλαίσιο της Έδρας ανέπτυξε δραστηριότητα σε πολλούς τομείς της διαπολιτισμικής πολιτικής, ανάμεσα τους και η ένταξη του μαθήματος της Πολιτισμικής Διπλωματίας στο πρόγραμμα σπουδών του Τμήματος.
Παράλληλα, διετέλεσε επί μια 10ετία (1997-2007) Γενική Γραμματέας του Κέντρου Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου (ΚΔΕΟΔ), στο οποίο ανέπτυξε ιδιαίτερη δραστηριότητα με τη διοργάνωση σειράς συνεδρίων και διαλέξεων σε ζητήματα διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου, ενώ επισκέφθηκε όλα τα υπό ένταξη τότε κράτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υλοποιώντας προγράμματα για την ενταξιακή προετοιμασία των κρατών αυτών, γνωστά ως Προγράμματα Phare-Institution Building. Επιμελήθηκε πέραν των 40 εκδόσεων του ΚΔΕΟΔ και διετέλεσε συνυπεύθυνη στην έκδοση του περιοδικού Hellenic Review of European Law (2004-2007).
Δίδαξε ως επισκέπτρια καθηγήτρια στη Νομική Σχολή του Capital University στο Colombus του Ohio των ΗΠΑ (2001, 2009, 2011), δίδαξε στο Summer School του ανωτέρω Πανεπιστημίου που πραγματοποιείτο στη Θεσσαλονίκη (1998-2006) και στο Passau της Γερμανίας (2005), όπου είχε ταυτόχρονα και τον συντονισμό του προγράμματος, δίδαξε στην Εθνική Σχολή Δικαστών (1998-2006), στο European Master’s on Human Rights and Democratization (Βενετία) το 2003, στο Μεταπτυχιακό του Ινστιτούτου του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στη Βέρνη τα έτη 2003-2004 και στο Διεθνές Ινστιτούτο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στο Στρασβούργο το 2010, στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδας κατά τα έτη 2013-2017, στη Νομική Σχολή Κομοτηνής το 2016, καθώς και στα Σεμινάρια της ELSA Κομοτηνής (2017-2021). Ως επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Χάγης δίδαξε σε δικαστές του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Ινδονησίας τα έτη 2017-2020. Δίδαξε επίσης στο μεταπτυχιακό Human Rights and Migration του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (2019-2021) και στο ίδιο πανεπιστήμιο στο μεταπτυχιακό του Τμήματος Ηλεκτρονικών Υπολογιστών με τη Νομική Σχολή Κομοτηνής (2017-2021). Δίδαξε ζητήματα προσφύγων σε δικαστές και αστυνομικούς (1992-1996), σε γυναίκες από τα Βαλκάνια σε σεμινάρια που διοργάνωσε το Κέντρο ΟΥΝΕΣΚΟ για τις Γυναίκες και την Ειρήνη στα Βαλκάνια (2005-2010) και δικαιώματα του ανθρώπου σε δικαστές από τις Βαλκανικές χώρες (2002).
Συμμετείχε στη συνάντηση ASEΜ (Asia-Europe Meeting) στην Πράγα για Δικαιώματα του Ανθρώπου το 2011 και στα 3α διεθνή συνέδρια του Υπουργείου Τύπου και Πληροφόρησης το 2010-2011. Έδωσε διαλέξεις σε διάφορα πανεπιστήμια και φορείς της αλλοδαπής όπως Στουτγάρδη, Σόφια, Μπλαγκόεβγραντ, Μπακού, Μάλτα, Λευκωσία, Βενετία, Βέρνη, Στρασβούργο, Πασσάου, Κολόμπους, Οχάιο, Βρυξέλλες, στο ΑΔΙΣΠΟ, στο Ανοικτό Παν/μιο Δήμου Θες/νίκης, Πυλαίας και Θερμαϊκού και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.
Διετέλεσε μέλος της επιστημονικής επιτροπής της Επιθεώρησης Αλλοδαπών και Προσφύγων (1998-2017) και είναι Εκδότρια του EVRIGENIS Yearbook of International and European Law (2019-σήμερα).
To 2003 της απενεμήθη ο τίτλος της επίτιμης διδάκτορος από το Τμήμα της Νομικής και Ιστορίας του Κρατικού Πανεπιστημίου Neophyt Rilsky του Blagoevgrad της Βουλγαρίας. Διετέλεσε εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών στον διάλογο ΕΕ-Κίνας στο Πεκίνο το 2002 και ΕΕ-Ιράν σε Βρυξέλλες και Τεχεράνη το 2003 και το 2004. Συμμετείχε στην Επιτροπή Διαμόρφωσης του κοινοτικού δικαίου σε θέματα ασύλου κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας το 2003, καθώς και στην αναμόρφωση του ποινικού κώδικα για ζητήματα ανηλίκων για την εφαρμογή της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού στην ελληνική έννομη τάξη, το 2001-2002. Εκπροσώπησε το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και υπέγραψε συμφωνίες συνεργασίας με δύο πανεπιστήμια στο Μπακού του Azerbaijan (2003).
Το 2011-2013 ορίστηκε Δικαστής ad hoc στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Διετέλεσε μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Υπουργείου Εξωτερικών το διάστημα 2016-2019.
Είναι Ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων. Διετέλεσε μέλος του Ελληνικού Κέντρου για την έρευνα του Αθλητικού Δικαίου και μέλος της Ελληνικής Επιτροπής Ευρωπαϊκού Δικαίου. Από το 2012-2014 συμμετείχε στην CREAN (Childrens Rights Erasmus Academic Network), χρηματοδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για τη δημιουργία μεταπτυχιακού για τα δικαιώματα του παιδιού. Διετέλεσε μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Απόδημου Ελληνισμού (1994-1998), μέλος και στη συνέχεια Αντιπρόεδρος του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων (1998-2006), Αναπληρώτρια Πρόεδρος του ΔΕΟΠΣ, μέλος του ΔΣ της Αλεξάνδρειας Ζώνης Καινοτομίας (2008-2012), Αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Μετρολογίας (2009-2012), μέλος του ΔΣ του Κέντρου ΟΥΝΕΣΚΟ για τις Γυναίκες και την Ειρήνη στα Βαλκάνια και Αντιπρόεδρος (2012-2018), μέλος του ΔΣ το 2013 και στη συνέχεια Πρόεδρος του ΙΜΧΑ (2019-σήμερα), μέλος του ΔΣ του Λυκείου των Ελληνίδων (2017-2018), Πρόεδρος του Σωματείου των Φίλων του Λυκείου των Ελληνίδων (2010-2012), μέλος της ομάδας «Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς» (2013-2018), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Καλλιόπη Κούφα για την προαγωγή του Διεθνούς Δικαίου και των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (2014-2018) και Διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου για τον ΟΗΕ (2016-σήμερα).
Συμμετείχε σε πανεπιστημιακά όργανα και διαδικασίες κυρίως για την εκπόνηση διδακτορικών διατριβών. Διοργάνωσε σειρά συνεδρίων, κατά την έναρξη των οποίων τίμησε προσωπικότητες της χώρας στους τομείς του Διεθνούς Δικαίου, των Διεθνών Οργανισμών, Διπλωμάτες και προσωπικότητες στον χώρο του Πολιτισμού.
Για την προσφορά της στις προσομοιώσεις οργάνων του ΟΗΕ την τίμησαν το Rhodes Model Regional Cooperation στη Ρόδο το 2011, το European Parliament Simulation του Πανεπιστημίου Πειραιά το 2011, η Ένωση Πολιτικών Επιστημόνων Ελλάδας (Αθήνα, 2016), η ELSA Κομοτηνής το 2017 και οι Rotary Θεσσαλονίκης το 2019, για τη διοργάνωση του «Μαθητές σε ρόλο διπλωμάτη», μια νέα προσομοίωση για μαθητές Γυμνασίου-Λυκείου στην ελληνική γλώσσα, σε ζητήματα προστασίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη από το 2016.
Το εκδοτικό της έργο περιλαμβάνει μονογραφίες, πανεπιστημιακά συγγράμματα, επιμέλεια εκδόσεων, άρθρα σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά στην ελληνική, αγγλική και γαλλική γλώσσα. Οι θεματικές τους αφορούν το Διεθνές Δίκαιο, τους Διεθνείς Οργανισμούς, τη Διεθνή Προστασία Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το Διπλωματικό και Προξενικό Δίκαιο και το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολλές από τις εργασίες της είναι αναρτημένες στο academia.edu. Πρόσφατα διευθύνει μια νέα σειρά βιβλίων για την ενημέρωση του νομικού κόσμου στα δικαιώματα του ανθρώπου.
Είναι μητέρα δύο παιδιών, της Ελένης Περράκη, ψυχολόγου και του Ευάγγελου-Αλέξανδρου Περράκη, πολιτικού επιστήμονα.