Ο Σπυρίδων Μπότσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Είναι διπλωματούχος Μηχανικός Εργοδηγός από την Τεχνική Σχολή Ήφαιστος. Ίδρυσε το 1975 με δύο συνεταίρους μηχανουργείο με αντικείμενο τις μηχανοκατασκευές μεταλλικών ικριωμάτων. Το 1995 συνεργάζεται με τον Οίκο LOBBE TZILALIS A.E. και επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους στα συστήματα διαχείρισης και επεξεργασίας απορριμμάτων. Είναι έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών.
Ο παππούς του, Γεώργιος Μπότσης, γεννήθηκε και έζησε στη Λευκάδα. Το επάγγελμά του ήταν εργολάβος δημοσίων έργων. Παντρεύτηκε τη Σταυρούλα και απέκτησαν πέντε παιδιά. Δυστυχώς, πέθανε σε νεαρή ηλικία και η σύζυγός του και γιαγιά του Σπυρίδωνα αναγκάστηκε να εργαστεί για να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της ζωής της και να μεγαλώσει μόνη της τα παιδιά της.
Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Άγγελος Μπότσης, σε ηλικία 32 ετών, παντρεύτηκε τη Θεοδώρα Αναστασίου με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Σπυρίδωνα και τον Γεώργιο. Ο πατέρας του δεν είχε κανέναν ιδιαίτερο επαγγελματικό προσανατολισμό και ως εκ τούτου μετά από διάφορες ευκαιριακές δουλειές, κατέληξε να ανοίξει ένα ανθοπωλείο στην οδό Μαρασλή 3 στο Κολωνάκι, το οποίο και διατήρησε τα τελευταία 20 χρόνια της ζωής του. Ο πατέρας του πέθανε το 2009 σε ηλικία 92 ετών. Η μητέρα του Θεοδώρα ήταν μοδίστρα στο επάγγελμα και ουσιαστικά μεγάλωσε εκείνη τα παιδιά της, μέχρι να ανοίξει το ανθοπωλείο ο σύζυγός της και να αποκτήσει μια σίγουρη και σταθερή εργασία. Μάλιστα, το ανθοπωλείο που διατηρούσε ο σύζυγός της και πατέρας του Σπυρίδωνα στο Κολωνάκι, ήταν καθαρά δική της προτροπή. Η μητέρα του ήταν δυνατός, έντονα προβληματισμένος και με ζωηρή προσωπικότητα άνθρωπος. Συγχρόνως όμως ήταν και ένα ιδιαίτερα αγαπητό άτομο, η οποία μεγάλωσε τα παιδιά της με ηθικές αξίες και αρχές και διαμόρφωσε με τέτοιον τρόπο τον χαρακτήρα τους, ώστε να γίνουν καλοί και χρήσιμοι στην κοινωνία άνθρωποι. Επιπλέον, βοήθησε τα παιδιά της τόσο υλικά, όσο και ηθικά να σταδιοδρομήσουν επαγγελματικά.
Ο Σπυρίδων Μπότσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Μεγάλωσε με περίσσια αγάπη από την οικογένειά του αλλά και με ιδιαίτερα μεγάλες οικονομικές δυσκολίες. Έτσι αναγκάστηκε, για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά του, να σταματήσει το σχολείο στη Τρίτη Γυμνασίου και να εργαστεί σε ένα εργοστάσιο ως βοηθός εργοδηγού. Παράλληλα, παρακολουθούσε μαθήματα σε μια νυκτερινή τεχνική σχολή, συγκεκριμένα στον Ήφαιστο, από όπου αποφοίτησε μετά από 7 χρόνια με το δίπλωμα Μηχανικού Εργοδηγού και με ειδικότητα σχεδιαστού μηχανολογικού σχεδίου. Σε ηλικία 22 ετών υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία (24 μήνες), ως σχεδιαστής στη γεωγραφική υπηρεσία στρατού. Όταν τελείωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, ξαναγύρισε στο εργοστάσιο λατομικών μηχανημάτων Ν.Μ. ΓΑΒΑΛΑΣ Α.Ε, με την ειδικότητα του εργοδηγού. Εργάστηκε εκεί ένα χρόνο και οφείλει πολλά στον κ. Γαβαλά, γιατί τον στήριξε και τον βοήθησε πολύ στην επαγγελματική του σταδιοδρομία και κατάρτιση ως διευθυντικό στέλεχος.
Σε ηλικία 26 ετών συνεργάζεται με τον Δημήτρη Φιλοσοφόπουλο και ανοίγουν ένα μικρό μηχανουργείο και με τη συμβολή ενός τρίτου συνεταίρου. Το 1975 το μικρό μηχανουργείο από όπου ξεκίνησε, έγινε ιδιόκτητο εργοστάσιο και δημιουργείται η εταιρεία ΖΑΜΠΟΦΙΛ Α.Ε. Από το μηδέν, αλλά και με πολύ επίμονη, διαρκή και συστηματική δουλειά αλλά και με κόπους αρκετών χρόνων, δημιουργήθηκε το εργοστάσιο αυτό, που ασχολείται με μηχανοκατασκευές μεταλλικών ικριωμάτων. Το 1993 αποχώρησε ο τρίτος συνέταιρος και έτσι άλλαξε η επωνυμία της εταιρείας σε ΙΣΧΥΣ Α.Ε. Η εταιρεία αυτή απασχολούσε 80 άτομα προσωπικό και ο Σπυρίδωνας Μπότσης ήταν Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος. Εξαιτίας όμως ασυμφωνίας συνεταίρων προέβη σε πώληση του εργοστασίου, της έδρας δηλαδή της εταιρείας, το οποίο είχε συνολική έκταση 2.000 τετραγωνικά μέτρα το 2005.
Το 1995 συνεργάζεται με τον Οίκο LOBBE TZILALIS A.E. και επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους στα συστήματα διαχείρισης και επεξεργασίας απορριμμάτων. Επίσης, είναι κατασκευαστές press containers και προμηθευτές επίγειου εξοπλισμού αεροδρομίων (με κύριους πελάτες την Ολυμπιακή Αεροπορία, την Aegean Airlines, την Swiss Air, κ.ά). Επιπρόσθετα, προμηθεύουν κάδους απορριμμάτων σε διάφορες δημοτικές επιχειρήσεις.
Ο Σπυρίδων Μπότσης είναι παντρεμένος με την Ευαγγελία το γένος Χριστουλάκη. Έχουν αποκτήσει δύο παιδιά, τον Άγγελο που γεννήθηκε το 1974, πτυχιούχο σήμερα κλασικής κιθάρας από το μουσικό κολλέγιο του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ και τον Χαράλαμπο-Θεόδωρο που γεννήθηκε το 1978, απόφοιτο σήμερα του Οικονομικού Πανεπιστημίου του Πειραιά στο Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης.
Ο Άγγελος είναι καθηγητής και σολίστ κλασικής κιθάρας, διδάσκει σε μουσικά ωδεία και στο St. Catherine’s British School στην Αθήνα, ενώ δίνει συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ο μικρότερος γιος του, Χαράλαμπος-Θεόδωρος, άνοιξε από το 2005 μέχρι το 2012, με τη βοήθεια του πατέρα του, μια ατομική επιχείρηση καθαρισμού επαγγελματικών χώρων και εμπορίας-εισαγωγών επαγγελματικών υλικών καθαρισμού. Έκτοτε δραστηριοποιείται και αυτός επαγγελματικά στον χώρο της μουσικής, παίζοντας πιάνο σε θέατρα και μουσικές σκηνές της Αθήνας.
Ο Σπύρος Μπότσης από την πλευρά του πατέρα του κατάγεται από την Ήπειρο ενώ στη συνέχεια η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στη Λευκάδα. Η οικογένεια της μητέρας του, η οποία είχε τρεις αδελφές, καταγόταν από τη Μικρά Ασία και συγκεκριμένα από τη Σμύρνη. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, εγκαταλείποντας τη Σμύρνη, οι δύο αδελφές εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα στα προσφυγικά και η τρίτη παντρεύτηκε στη Μυτιλήνη.