Μενού Κλείσιμο

Αντωνίου Κωνσταντίνος

• Έτος Γεννήσεως: 1946
• Επάγγελμα: Γυναικολόγος-Μαιευτήρας
• Τόπος Καταγωγής: θήβα
• Τόπος Διαμονής: Εκάλη

 

Ο Κωνσταντίνος Αντωνίου γεννήθηκε το 1946. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ειδικεύτηκε στη Μαιευτική-Γυναικολογία, υπηρετώντας το λειτούργημα του ιατρού μαιευτήρα-γυναικολόγου με αγάπη και αφοσίωση έως την αφυπηρέτησή του.

O γνωστός γυναικολόγος Κωνσταντίνος Αντωνίου κατάγεται από τη Θήβα με μεγάλη οικογενειακή παράδοση. O προπάππους του Ανδρέας και η προγιαγιά του κατοικούσαν στο κέντρο της Θήβας και ασχολούνταν με την γεωργοκτηνοτροφία. Για την ακρίβεια ήταν μεγαλοκτηματίες έχοντας στην κατοχή τους ικανό αριθμό εκτάσεων. Παράλληλα επιδίδονταν και στο εμπόριο δημητριακών. Είχαν αποκτήσει τέσσερα αγόρια, τα οποία έλαβαν μέρος όλα στον Μακεδονικό Αγώνα. Οι τέσσερις γιοι χάρη στην ενεργητικότητα και την εργατικότητά τους κατάφεραν να αυξήσουν περισσότερο την ήδη μεγάλη πατρική περιουσία τους και να εξελιχθούν σε αξιόλογα μέλη της Θηβαϊκής κοινωνίας και γενικότερα της ευρύτερης περιοχής. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο παππούς Θεόδωρος, ο οποίος έφερε στον κόσμο έξι παιδιά. O ένας γιος, o Στυλιανός, σπούδασε Οικονομικά στη Λωζάνη και ο άλλος, ο Επαμεινώνδας, πήγε για Ιατρική στη Λειψία. O τρίτος γιος, ο Ευάγγελος, ήταν ο «μποέμ» της οικογενείας και αποτελούσε αναπόσπαστο μέλος της, ενώ ο Χρήστος επιδόθηκε στην καλλιέργεια και την εκμετάλλευση των οικογενειακών κτημάτων. Επίσης υπήρχαν και δύο κόρες, η Ευανθία και η Νίκη.

O Χρήστος, ο πατέρας του Κωνσταντίνου, γεννήθηκε το 1899 και υπηρέτησε την πατρίδα λαβαίνοντας μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όπως και πολλοί τότε είχε το παρατσούκλι Λιάτος. Παντρεύτηκε το 1942 τη Φωτεινή Ζεγγίνη από τη Θήβα και απόκτησαν δύο παιδιά, τον Θεόδωρο το 1944 και τον Κωνσταντίνο το 1946. Ο πατέρας της μητέρας του, Κωνσταντίνος, το όνομα του οποίου φέρει ήταν γαιοκτήμονας (τσιφλικάς) με μεγάλη αγροτική περιουσία. Είχε επτά παιδιά, τον Λουκά, την Αναστασία, τον Ιωάννη, τον Σωκράτη, την μητέρα του Φωτεινή και άλλες δυο κόρες, τη Γεωργία και την Ελένη. Ο Ιωάννης σπούδασε οικονομικά στην Λειψία της Γερμανίας.

Ο πρωτότοκος γιος και αδελφός του βιογραφούμενου, Θεόδωρος Αντωνίου, σπούδασε στην Πάντειο και εργαζόταν στην Τράπεζα Πειραιώς, μέχρι που τα τελευταία χρόνια αποφάσισε να γίνει ελεύθερος επαγγελματίας. Ήταν παντρεμένος με την Ελευθέρια Κούτα το γένος Ριζόπουλου από τον Αμπελώνα Λάρισας και είχε μία κόρη την Φωτεινή, το όνομα της μητέρας του. Δυστυχώς όμως η μοίρα του επιφύλασσε άσχημο τέλος· το 1995 έχασε τη ζωή του σε τροχαίο ατύχημα.

O Κωνσταντίνος Αντωνίου από μικρός έδειξε την έφεσή του στα γράμματα και υπήρξε ιδιαίτερα επιμελής μαθητής. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο (1952-1958) και το εξατάξιο Γυμνάσιο της Θήβας (1958-1964) με άριστα. Έδωσε εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο στην πρώτη μεταβατική περίοδο του Ακαδημαϊκού Απολυτηρίου το 1964 και εισήχθη στην Ιατρική Σχολή των Αθηνών με υποτροφία. Η αγάπη του για την επιστήμη την οποία σπούδαζε και η δίψα του για μάθηση και η ανεξαρτητοποίηση του τον ώθησαν ήδη από το 4ο έτος της σχολής να εργάζεται σε διάφορες Κλινικές. Κατά τα φοιτητικά του χρόνια ανέλαβε συνδικαλιστική δράση ως ενεργό μέλος της φοιτητικής παράταξης της ΔΑΠ. Αποφοίτησε και ορκίστηκε το 1970 και στη συνέχεια υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως έφεδρος Αξιωματικός των Δυνάμεων Καταδρομών με την ειδικότητα του Ιατρού-Αλεξιπτωτιστή, απ’ όπου απολύθηκε το 1973. Την επόμενη διετία έκανε το Αγροτικό του στο Ν.Ν.Θ. Αθηνών ως Βοηθός της 9ης Πνευμονολογικής Κλινικής. Είχε αποφασίσει να ακολουθήσει και να εξειδικευθεί στην Μαιευτική Γυναικολογία και τον επόμενο χρόνο, το 1976, προσελήφθη στο νοσοκομείο ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ, για την άσκησή του στην αναφερόμενη Ειδικότητα της Ιατρικής, αφού προηγουμένως έκανε όπως ο νόμος όριζε ένα τρίμηνο Παθολογίας, ένα Χειρουργικής και ένα Νευρολογίας-Ψυχιατρικής. Η επίδοσή του ήταν τέτοια ώστε να επιμεληθεί πολλών εργασιών στην Α΄ Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ο πολυάσχολος ιατρός δεν εγκαταλείπει την έρευνα ποτέ μετρώντας είκοσι περίπου εργασίες δημοσιευμένες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά του κλάδου. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τις κάτωθι:

1) Treatment of Anaerobic Female genital Tract lnfection with Metronidazole (1980).

2) Θεραπεία Ιδιοπαθούς Δυσμηνόρροιας διά Δευδροπρογεστερόνης (1977).

3) Treatment of vaginal trichomoniasis with an oral dose of tinidazoe (1977).

4) Οι μεταβολές της DIAMINE-OXIDASE του πλάσματος ως κριτήριον ομαλής ή μη εξελίξεως της εγκυμοσύνης (1978).

5) Συγκριτική μελέτη του ορού αίματος ασθενών πασχόντων εκ καρκίνου του Γεννητικού συστήματος (1979).

6) Αξιολόγησης των μεταβολών της ισταμίνης του ορού αίματος εγκύων γυναικών επί επαπειλουμένης κυήσεως (1980).

7) Συγκριτική μελέτη των μεταβολών της ισταμινάσης του ορού αίματος γυναικών πριν και μετά υστερεκτομή (1980).

8) Τροποποιημένη (δοκιμασία αφρού) foam test ως δείκτης της πνευμονικής ωριμότητος του εμβρύου (1981).

9) Μελέτη 72 περιπτώσεων καρκίνου ωοθηκών. Συμβολή της κυτταρολογικής εξετάσεως εις την διάγνωση (1981).

10) Παρατηρήσεις επί φυματιώσεως του λάρυγγος (1975).

11) Concentraction of cobalt, rubidium, selinium and zinc in maternal and cord blood serum and amniotic fluid of women with normal and prolonged pregnancy (1981).

12) Poster στο Παγκόσμιο Συνέδριο Ατομικής Ενέργειας (1982).

Το 1982 έλαβε την εντολή από τον αείμνηστο καθηγητή Διονύσιο Κασκαρέλη της συγγραφής Διδακτορικής Διατριβής με θέμα «Η Διακύμανσης των Ιχνοστοιχείων Σεληνίου (SE) Ρουβιδίου (RB) και Ψευδαργύρου (ΖΝ) κατά τον τοκετόν επί φυσιολογικών και παρατασιακών κυήσεων», την οποία και ολοκλήρωσε αξιωθείς του βαθμού Λίαν Καλώς.

Καθ’ όλη την παραμονή του ως ειδικευόμενος ιατρός στο Νοσοκομείο ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ επέδειξε ζήλο και καλή επαφή με τους συναδέλφους του, που τον εκτιμούν ιδιαίτερα. Περάτωσε την ειδικότητα της Μαιευτικής Γυναικολογίας το 1979 αλλά κατόπιν υποδείξεως του Διευθυντή της Κλινικής διορίστηκε Εσωτερικός Βοηθός της Κλινικής επί μια διετία, η οποία ανανεωνόταν συνεχώς μέχρι το 1986. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του συμμετείχε σε πολλές χειρουργικές επεμβάσεις τόσο όσον αφορά τη Γυναικολογία όσο και στη Μαιευτική του οποίου η συμμετοχή του προσέδωσε μεγάλη εμπειρία. Συμμετείχε στις εξετάσεις τόσο των ειδικευομένων ιατρών κατά την εκπαιδευτική τους περίοδο όσο και της εκπαίδευσης των Μαιών της Σχολής Μαιών του Μαιευτηρίου.

Εξειδικεύτηκε στους Υπερήχους της ειδικότητάς του και έλαβε τη σχετική άδεια εφαρμογής από το Υπουργείο Υγείας. Εξειδικεύτηκε στη λήψη αμνιακού υγρού και τροφοβλάστης από εγκύους μέσω της αμνιοπαρακέντησης για τον έλεγχο της κατάστασης του εμβρύου πραγματοποιώντας ικανό αριθμό τέτοιων επεμβάσεων.

Μετά την απομάκρυνσή του από το Νοσοκομείο το 1986 διορίστηκε μόνιμος Ελεγκτής στο ΤΕΒΕ για μια πενταετία και ακολούθως στον ΟΤΕ όπου παρέμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή του.

Είναι μέλος πολλών Επιστημονικών Εταιρειών όπως της Ελληνικής Μαιευτικής και Γυναικολογικής Εταιρείας, της εν Αθήνησι Μαιευτικής και Γυναικολογικής Εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Υπερήχων στην Μαιευτική-Γυναικολογία, της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Αναπαραγωγής, της Ελληνικής Εταιρείας Στειρότητας-Γονιμότητας, της Ελληνικής Εταιρείας κολποσκοπήσεως, της Ελληνικής Εταιρείας περιγεννητικής ιατρικής και της Ελληνικής Εταιρείας γυναικολογικής ογκολογίας.

Στον ιδιωτικό τομέα ήταν συνεργάτης στο Μαιευτήριο Αθηνών και κατόπιν στο Μαιευτήριο ΙΑΣΩ του οποίου ήταν ιδρυτικό μέλος. Υπήρξε τακτικό μέλος του Υπηρεσιακού Συμβουλίου του ΤΑΠΟΤΕ και Αντιπρόσωπος στο ετήσιο τακτικό συνέδριο της ΠΟΠΟΚΠ (1995). Είναι Μέλος του πειθαρχικού συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών.

Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια, μεταξύ των οποίων ενδεικτικά αναφέρουμε το 4ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γυναικολογικής Ογκολογίας (2002), το 8th Hellenic Turkish conference in perinatal Medicin (2003), το 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο υπερήχων εις την Μαιευτική Γυναικολογία, το 2ο Εκπαιδευτικό Σεμινάριο κολποσκοπήσεως, το 12ο Πανελλήνιο Συνέδριο Περιγεννητικής Ιατρικής (2004) και πολλά άλλα.

Παράλληλα είναι Μέλος του Ιστορικού Προγράμματος «Οικουμενικός Ελληνισμός», Μέλος της «Μεγάλης Στοάς» και Μέλος της Νέας Δημοκρατίας.

Είναι διαζευγμένος και έχει έναν γιο, τον Χρήστο-Κωνσταντίνο ο οποίος γεννήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1983 και η πορεία του είναι αξιόλογη. Τα πρώτα του σχολικά βήματα ήταν στο Λεόντειο Λύκειο της οδού Πατησίων όπου τελείωσε το Δημοτικό και ακολούθως το Γυμνάσιο-Λύκειο, λαμβάνοντας πολλούς Επαίνους και Αριστεία. Κατόπιν εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών λαμβάνοντας υποτροφία και συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση. Αποφοίτησε με Άριστα και ακολούθησε την ειδικότητα της Καρδιολογίας την οποία έλαβε διακριθείς για την επιστημονική του κατάρτιση. Είναι παντρεμένος με την επίσης ιατρό Παναγιώτα Μανωλάκου και απέκτησε δυο γιους, τον Κωνσταντίνο που φέρει το όνομα του παππού του και ένα αγόρι που γεννήθηκε πρόσφατα και δεν έχει βαπτιστεί ακόμα.

Ο Κωνσταντίνος Αντωνίου διαμένει στην περιοχή της Εκάλης και ασχολείται λόγω της συνταξιοδότησής του με κοινωνικές και άλλες δραστηριότητες. Η ζωή του επεφύλαξε μια όμορφη διαδρομή για την οποία είναι ευγνώμων.