Ο Αναστάσιος (Τάσος) Κιτσάκης γεννήθηκε το 1944 στη Νίκαια του Πειραιά και έλκει την καταγωγή του από τη Μικρά Ασία. Γονείς του ήταν ο Νικόλαος με καταγωγή από τη Σμύρνη και η Αδαμαντία Παπαευγενίου με καταγωγή από την Προύσα. Σπούδασε Εργοδηγός Ηλεκτρολόγος στη Σχολή Αριστοτέλης στον Πειραιά και απέκτησε το κρατικό δίπλωμα το 1963. Εργάστηκε ως Μηχανολόγος Ηλεκτρονικός στο CERN, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Πυρηνικών Ερευνών και ως Τεχνικός σε διάφορες εταιρείες στην Ελβετία και τη Γερμανία. Σήμερα έχει τη δική του εταιρεία που ασχολείται με ηλεκτρονικούς υπολογιστές στη Ζυρίχη της Ελβετίας. Είναι παντρεμένος με την Ελίζαμπεθ, γερμανικής καταγωγής, και έχουν αποκτήσει δύο γιους.
Ο παππούς του βιογραφούμενου, Αναστάσιος Κιτσάκης, καταγόταν από τη Σμύρνη της Μικράς Ασίας, από την περιοχή του Κουκλουτζά.
Ο Κουκλουτζάς βρίσκεται ανατολικά της Σμύρνης και σε απόσταση από αυτή περίπου 5 χλμ., στους πρόποδες του βουνού Καλαμπάκα βορειοδυτικά της οροσειράς του Τμώλου (Όλυμπος κατά τους Αρχαίους) και σε ύψος από 131 ως 250 μ. λόγω του επικλινούς εδάφους. Χάρη στη γεωγραφική του θέση έβλεπε από ψηλά τον κόλπο της Σμύρνης, το Κορδελιό, την Αγία Τριάδα, το Μερσινλί και άλλες περιοχές και αποτελούσε παραθεριστικό προάστιο των Σμυρναίων. Η ονομασία του χωριού Κουκλουτζάς οφείλεται στην παλιά ονομασία της Βυζαντινής εποχής Κούκουλος (Kokluca) που τροποποιήθηκε στη συνέχεια σε Κουκουλούζε και Κουκλουτζά και σημαίνει μυρωμένο βουνό. Η αρχαία ονομασία του ήταν Οπαίον ή Κορυφάσιον από τη λέξη κορυφή. Η σημερινή ονομασία του στην τουρκική γλώσσα είναι Αλτίν Νταγκ.
Ο Αναστάσιος Κιτσάκης ήταν ο μπακάλης του χωριού και είχε πάντα έναν καλό λόγο και ένα αστείο για όποιον περνούσε από το μαγαζί του. Νυμφεύθηκε την Μαρία (Μαριγώ) και απέκτησαν έξι παιδιά. Τη Λυγερή, την Αικατερίνη, τον Δημήτριο, τον Ιωάννη, τον Φίλιππο και τον Νικόλαο. Ο Δημήτριος χάθηκε στην καταστροφή της Μικράς Ασίας και έκτοτε αγνοείται η τύχη του.
Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Νικόλαος Κιτσάκης, γεννήθηκε στον Κουκλουτζά. Ήταν ένας άνθρωπος ήπιων τόνων, έξυπνος, καλοσυνάτος και βοηθούσε όπως μπορούσε όσους είχαν ανάγκη. Ήταν αστυνομικός έως την αφυπηρέτησή του.
Ένωσε τη ζωή του με την Αδαμαντία Παπαευγενίου από την Προύσα, κόρη του Δημοσθένη και της Κυριακής. Ο πατέρας της ήταν καλλιεργητής αμπελώνων έως το 1922 με την Μικρασιατική Καταστροφή που έφτασε στον Πειραιά. Εκεί έφτιαχνε και επισκεύαζε βαρέλια κρασιού. Σκοτώθηκε σε ατύχημα το 1943 γλιστρώντας στις γραμμές του τραμ και χτυπώντας στο κεφάλι.
Ο Δημοσθένης και η Κυριακή Παπαευγενίου απέκτησαν πέντε παιδιά. Τη Μαλάμω, την Αδαμαντία, μητέρα του βιογραφούμενου, την Ελένη, τον Σταύρο και τον Σωτήριο που ήταν φίλος των επιστημών.
Η μητέρα του βιογραφούμενου ήταν καλή νοικοκυρά και μαγείρισσα. Απέκτησε από το γάμο της με τον Νικόλαο Κιτσάκη δυο γιους, τον Δημοσθένη και τον βιογραφούμενο Αναστάσιο.
Ο Δημοσθένης Κιτσάκης γεννήθηκε το 1936 και ήταν αστυνομικός. Απέκτησε με τη Μαρία έναν γιο, τον Νικόλαο και σήμερα ζουν στην Ελλάδα.
Ο βιογραφούμενος, Αναστάσιος (Τάσος) Κιτσάκης, γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1944 στη Νίκαια του Πειραιά. Ως παιδί ήταν ήσυχος, ντροπαλός και δημιουργικός. Τελείωσε το δημοτικό στη Νίκαια και έχει διατηρήσει ακόμα φιλίες με τους συμμαθητές του. Στη συνέχεια φοίτησε στο Εμπορικό Γυμνάσιο της Νίκαιας και όταν τελείωσε την Τρίτη Γυμνασίου πήγε στη Σχολή Εργοδηγών Ηλεκτρονικών «Αριστοτέλης» στον Πειραιά, αφού από μικρός είχε αγάπη για τις επιστήμες, τη Φυσική, την ηλεκτρολογία και τα ηλεκτρονικά. Πήρε το πτυχίο του και έδωσε πάλι εξετάσεις αποκτώντας και το κρατικό δίπλωμα το 1963. Το 1973 συμπλήρωσε το Γυμνάσιο και έλαβε το απολυτήριο από το Γυμνάσιο Περάματος Πειραιώς.
Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του έφυγε για την Ελβετία όπου εργάστηκε για δύο χρόνια σε εταιρεία ανελκυστήρων. Μετά επέστρεψε στην Ελλάδα για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Υπηρέτησε για 24 μήνες στα τεθωρακισμένα, στην Κόρινθο, στο Γουδί, στην 394 ΕΜΑ στο Πολύκαστρο Κιλκίς και στη Σχολή Εκπαίδευσης Αξιωματικών στη Θεσσαλονίκη. Επέστρεψε στο Πολύκαστρο ως αξιωματικός και ήρθε διαταγή να παρουσιαστεί στον Υποστράτηγο Οικονομίδη στην Αθήνα, όπου πέρασε τους τελευταίους μήνες ως την αφυπηρέτησή του.
Δύο μήνες μετά την ολοκλήρωση της θητείας του, ο Τάσος Κιτσάκης επέστρεψε στη Λουκέρνη όπου εργαζόταν και εγκρίθηκε η αίτηση που είχε κάνει σε μία εταιρεία στη Γερμανία που έφτιαχνε αυτόματους εμπορικούς υπολογιστές. Έμεινε εκεί ως τις αρχές του 1970.
Εκείνη την εποχή γνώρισε τη σύντροφο της ζωής του, Ελίζαμπεθ, γερμανικής καταγωγής. Η Ελίζαμπεθ είναι απόφοιτη εμπορικής σχολής. Έχει έντονη προσωπικότητα και αγαπάει τη μουσική, το θέατρο, τις τέχνες και τα βιβλία. Ο πατέρας της, ο Ρούντολφ, ήταν καλλιτέχνης, ζωγράφος, σχεδιαστής και αρχιτέκτονας εσωτερικών χώρων. Επίσης ήταν αναπαλαιωτής αρχαίων αντικειμένων και κριτικός γνησιότητας και είχε συνεργαστεί με το Folkwang Museum, ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία της Γερμανίας. Η μητέρα της, η Άννα, ήταν απόγονος μεγάλης οικογένειας και ασχολήθηκε με το νοικοκυριό και την ανατροφή των έξι παιδιών της.
Το 1970 ο Τάσος Κιτσάκης έγινε δεκτός ως Μηχανολόγος Ηλεκτρονικός στο CERN, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Πυρηνικών Ερευνών, στην Ελβετία όπου έμεινε για τεσσεράμισι χρόνια. Εργάστηκε κυρίως για ένα πρόγραμμα σε συνεργασία με ένα ρωσικό ερευνητικό ινστιτούτο και έμεινε στη Μόσχα για περίπου ένα χρόνο. Στη συνέχεια, αφού έληξε η συνεργασία του με το CERN, επέστρεψε στη Γερμανία όπου εργάστηκε στην εταιρεία Carl Zeiss, η οποία έφτιαχνε τηλεσκόπια και φωτογραφικές μηχανές. Εκεί εργάστηκε για δυόμισι χρόνια και μετά δούλεψε για άλλα εφτάμισι χρόνια σε μία γαλλογερμανική εταιρεία ως τεχνικός πωλήσεων αρχικά και στη συνέχεια ως διευθυντής του τεχνικού τμήματος.
Το 1983 ο βιογραφούμενος επέστρεψε με τη σύζυγο και τα δύο παιδιά του στη Ζυρίχη όπου εργάστηκε ως διευθυντής εταιρείας κομπιούτερ μέχρι το 1991. Τότε άνοιξε πάνω στο ίδιο αντικείμενο δική του εταιρεία στη Ζυρίχη, η οποία λειτουργεί μέχρι σήμερα με πολύ καλό πελατολόγιο.
Ο Τάσος Κιτσάκης από τα παιδικά του ακόμη χρόνια έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη για τη φωτογραφία και εξακολουθεί να ασχολείται όλα αυτά τα χρόνια. Του αρέσει κυρίως η φωτογραφία του δρόμου και έχει λάβει μέρος σε πολλές εκθέσεις στη Γερμανία, στη Γαλλία και στην Ελβετία. Επίσης προσκαλείται σε πολλές εκθέσεις για να πει τη γνώμη του ως κριτικός φωτογραφίας. Τον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται επίσης με τη λογοτεχνία και την καλλιτεχνία και είναι μέλος του καλλιτεχνικού και πολιτιστικού συλλόγου της κοινότητας του Rümlang. Είναι λάτρης των παλιών γαλλικών τραγουδιών και του αρέσουν τα ταξίδια. Ο μεγάλος έρωτας της ζωής του όμως δηλώνει ότι είναι η φωτογραφία και η νέα τεχνολογία.
Ο Τάσος Κιτσάκης ζει σήμερα ευτυχισμένος με τη σύζυγό του Ελίζαμπεθ στη Ζυρίχη και καμαρώνουν για τους δύο τους γιους, τον Τζωρτζ και τον Νίκο.
Ο Τζωρτζ Κιτσάκης γεννήθηκε το 1968 και εργάζεται ως νοσοκόμος στη Ζυρίχη. Έχει ως χόμπι του τα ταξίδια, τη μουσική, την καλλιτεχνία και του αρέσει το καλό φαγητό.
Ο Νίκος Κιτσάκης γεννήθηκε το 1970 και έχει δική του εταιρεία που ασχολείται με multimedia και παραγωγές. Έχει ως χόμπι τα ταξίδια και τη φωτογραφία και ως γραφίστας του αρέσουν τα βιβλία και ο χώρος της τυπογραφίας γενικότερα. Μιλάει και διδάσκει ιδιαίτερα μαθήματα ιαπωνικών.