Ο Αντώνιος Γκινοσάτης, μηχανικός μοτοσυκλετών, αριστούχος πιλότος και οικογενειάρχης, γεννήθηκε στον υπερήφανο Υμηττό: ένα βουνό της Αθήνας ιστορικής και γεωγραφικής σημασίας με πλούσια ιστορία στο διάβα του. Γόνος με Αθηναϊκές και Μικρασιάτικες ρίζες, ανηφόρησε τον δρόμο της ζωής επενδύοντας στην αγάπη του για τη μηχανουργία. Σε μια εποχή κρίσης δεν βύθισε την ελπίδα του, αλλά ανάκαμψε ακόμη περισσότερο με σκοπό τη στήριξη εκείνου και της οικογένειάς του και των εργαζομένων της επιχείρησής του.
«Αϊβά», όπως λέμε όστρακο ή καρπός (κυδώνι) λένε τον τόπο του παππού του, τον τόπο που κι εκείνος έχει καρποφορήσει μυριάδες καρπούς και έχει σκορπήσει σε διάφορα μέρη της γης. Το Αϊβαλί έχει τα εδάφη του στα Δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, απέναντι από το πολυπόθητο νησί της Λέσβου και βορειοανατολικά της Μυτιλήνης. Ένα λιμάνι-πολιτισμικό και ιστορικό κέντρο για τον Ελληνισμό που δακρύβρεχτα αναγκάστηκε να σκορπίσει τους σπόρους του και να πλουτίσει τα Ελληνικά εδάφη. Ο οδυρμός του 1922 με την καταστροφή της Σμύρνης έκαψε ολοσχερώς οικογένειες και νοικοκυριά, τελώντας ταυτόχρονα μια ανταλλαγή πληθυσμών με τη Συνθήκη της Λωζάνης. Μουσουλμάνοι από την Κρήτη παίρνουν τη θέση των Μικρασιατών κι έτσι το Αϊβαλί μαζί με τη Σμύρνη και τη Χίο γίνονται σύμβολο και σφραγίδα της προσφυγιάς. Παρότι οι «Κυδωνίες» υπήρξαν σταθμός για την ανάπτυξη της φιλοσοφίας, των γραμμάτων και των τεχνών, με την «Ακαδημία», βιβλιοθήκες και νοσοκομεία, ο διωγμός ανέστειλε την πορεία της ακμής εκπατρίζοντας τους ανθρώπους και το έργο αυτό μαζί.
Το γεγονός αυτό που ράγισε τις καρδιές του Ελληνισμού, υπήρξε η αφορμή για να γνωρίσει και η Φιλιώ τον Νικόλαο, γέννημα θρέμμα της Αττικής και πατέρας του Αντωνίου Γκινοσάτη. Το Κορωπί των Μεσογείων, φωλιά για του Πόντιους που βίωσαν εξίσου δραματικό διωγμό, υπήρξε το σπιτικό που ανέθρεψε γενιές Γκινοσατών. Συγκεκριμένα ο βιογραφούμενος ανακαλεί γεγονότα από τα ανέμελα παιδικά χρόνια το 1969 στον Υμηττό, όπου έβγαινε να παίξει στον χωματόδρομο. Το πατρικό του, υπήρξε βωμός για την πρώτη ένταξη του τηλεφώνου στις τότε περιοχές. Στον Υμηττό, το περιβόητο βουνό που διαχωρίζει τα Μεσόγεια από το λεκανοπέδιο Αττικής, αγκαλιάζει τη Βούλα και τη Βάρη. «Μεθυστικά Μεσόγεια» είχαν μείνει στην ιστορία, καθώς με τον οίνο τους στόλιζαν τα παραδοσιακά καφενεία και όχι μόνο, αφήνοντας τον απόηχο της γεύσης σταφυλιών και στις γύρω περιοχές. Η γη αυτή, όχι μόνο κουβάλησε στα σπλάχνα της τον πατέρα και τον παππού του Αντώνη Γκινοσάτη, αλλά τους χάρισε και επιδεξιότητα στις τέχνες και την πρακτική. Ο πατέρας, ιδιωτικός υπάλληλος, μηχανικός Βιομηχανίας μετεκπαιδευμένος στη Σουηδία, ο παππούς μηχανουργός και ο προπάππους μεγαλοτεχνίτης.
Ο βιογραφούμενος από μικρό παιδί βρήκε το ταλέντο του, δυσκολεύτηκε όμως να αποφασίσει για την ενασχόλησή του. Ήδη από την ηλικία των έξι κατάφερε να ξεδιπλώσει τις ικανότητές του, κερδίζοντας χρήματα από την κατασκευή ενός καροτσιού που προσαρμοσμένο στο ποδήλατό του τον έκανε «έμπορο ανταλλαγής περιοδικών». Μολονότι υπήρξε για εκείνον επιλογή να οδηγήσει νταλίκα, οδηγήθηκε στην τέχνη των βοριάδων κι έτσι αρίστευσε ως πιλότος. Με μεγάλο ζήλο, έμπνευση και εφευρετικότητα, δεν άφησε τον εαυτό του ποτέ σε ησυχία κι έτσι άρχισε να ασχολείται με τη μοτοσυκλέτα, με πρώτο «έργο τέχνης» τις βελτιώσεις και εξελίξεις πάνω στο θρυλικό Honda c50. Μεγάλος σκοπός και κίνητρο υπήρξε ένα υπερατλαντικό ταξίδι στην Αμερική, με την ελπίδα ότι θα συναντήσει ένα καλύτερο μέλλον. Ωστόσο η τύχη του χαμογέλασε, καθώς η επιθυμία του να αφιερωθεί στην επισκευή και τη συντήρηση μηχανών κέρδισε την αγκαλιά του κόσμου και το μαγαζί του απέκτησε σταθερή πελατεία που τον κρατούσε ξύπνιο ολοήμερα.
Η οικονομική κρίση που ξέσπασε στην Ελλάδα τον βρήκε άκαμπτο, με μεγάλη θέληση και υπομονή να συνεχίσει το όνειρό του, το επάγγελμα που έκανε το όνομά του γνωστό στους φίλους της μοτοσυκλέτας. Για εκείνον το 2011, το απόγειο των δυσκολιών στάθηκε η αφορμή για μεγαλύτερη συσπείρωση μεταξύ όλων των εργαζομένων της επιχείρησης που στάθηκαν με αγάπη κοντά στην εταιρεία και έδωσαν τη δυνατότητα για συνέχιση της δραστηριότητας, χωρίς μείωση αποδοχών με αύξηση της παραγωγικότητας. Με αυτόν τον τρόπο, δύο νέα μαγαζιά επέκτειναν τη φήμη του σε εμπορικούς δρόμους φέρνοντάς τον ακόμη πιο κοντά στον καταναλωτή. Ο σεβασμός και η αποδοχή του από τον κόσμο τον ενέπνευσαν ακόμη πιο έντονα να στηρίξει τον εαυτό του σε μια εποχή όπου τα ήθη και οι αξίες εύκολα μπορούσαν να οδηγήσουν κάποιον στο περιθώριο. Οι πελάτες του, ο ανταγωνισμός και οι προμηθευτές του από αντιπροσωπείες, τον ξεχωρίζουν μεταξύ άλλων ονομάτων στον χώρο, επενδύοντας το όνομά του με τιμή και εμπιστοσύνη.
Το σπουδαιότερο επίτευγμά του ανταγωνίζεται την αγάπη του για την οικογένειά του και τον χρόνο που διαθέτει στα αγαπημένα του πρόσωπα. Ο ίδιος έχει έναν αδελφό με φιλοσοφικά ενδιαφέροντα σε αντίθεση με εκείνον, και τρία παιδιά: τον Φίλιππο, τον Ερμή και την Ανατολή. Παντρεμένος για δεύτερη φορά, καταφέρνει να συντηρεί την οικογένειά του και να φροντίζει για δεσμούς αγάπης με φροντίδα και ασφάλεια μεταξύ τους. Δεν έπαψε ποτέ να ελπίζει και να σχεδιάζει το μέλλον, καθώς όπως ο ίδιος πιστεύει «ο ήλιος δεν θα σταματήσει ποτέ να ανατέλλει».
Με μεγάλη δίψα και όρεξη για τη ζωή υπήρξε ενεργός δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Το 2006 συμμετείχε στο παγκόσμιο κύπελο Marathon Mountain και έπειτα ακολούθησαν επιτυχείς τερματισμοί σε πολυάριθμους αγώνες αντοχής-υπεραντοχής, όπως το Olympus Marathon, ο Κλασικός Μαραθώνιος Αθήνας, το Μονοπάτι Παρνασσού και πολλοί άλλοι. Θεωρεί τον εαυτό του πειθαρχημένο και με διάθεση για προκλήσεις, έχοντας ήδη διανύσει αμέτρητα χιλιόμετρα δίπλα σε πολλούς μαραθωνοδρόμους. Η πολύωρη και επίπονη προσπάθεια σε τέτοιες μεγάλες αποστάσεις τον δίδαξαν να διατηρεί την ισορροπία σώματος και πνεύματος οπλίζοντάς τον με οξυδέρκεια.
Ένα από τα σημαντικότερα δώρα που του χάρισε η ζωή, όπως υποστηρίζει και ο ίδιος, ήταν τα βιώματα και η ταυτότητα που εισέπραξε στα Ελληνικά εδάφη. Η μαθητεία του στο ιδιωτικό σχολείο «Θετική Αγωγή Αποστολόπουλου» του μεταλαμπάδευσε τη γνώση για την αξία του καθώς και την αγάπη για την ιστορία και την ελληνική γλώσσα με τη βοήθεια αυστηρών φιλολόγων. Το πλήγμα για εκείνον, συνεπώς, της αλλοίωσης του ελληνικού πολιτισμού και της εθνικής ταυτότητας ήταν και είναι μεγάλο, δεδομένου ότι η αυθεντική του παιδεία και το σπίτι που αποκαλούσε Ελλάδα, πλέον φαντάζουν άγνωστα.
Με αισιοδοξία και όραμα για ζωή συνεχίζει. Η επιχείρηση και το όνειρο του Αντώνιου Γκινοσάτη εδρεύουν στη λεωφόρο Αμφιθέας 21, με το όνομα «PROMOTO ΓΚΙΝΟΣΑΤΗΣ». Το 2017 ξεκινάει η λειτουργία δύο νέων μονάδων με αντιπροσωπεύσεις οίκων σε επίπεδο νομών, της Λευκάδας και της Πρέβεζας αντίστοιχα και με βλέψεις επέκτασης στην περιοχή της Ηπείρου, η οποία διαθέτει με σημερινά δεδομένα ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας.
Οι ενέργειες ανάπτυξης όμως δεν σταματούν εδώ. Τον Μάρτιο του 2020 έχουμε την εμφάνιση του κορονοϊού SARS-Cov-2 και στην Ελλάδα, καθώς και την εξάπλωση της πανδημίας σε παγκόσμια κλίμακα. H οικονομία της χώρας (και ολόκληρου του πλανήτη) δοκιμάζονται έντονα και πολλές επιχειρήσεις βλέποντας με αβεβαιότητα το μέλλον «παγώνουν» τη δραστηριότητα τους. Την ίδια ώρα, η «PROMOTO ΓΚΙΝΟΣΑΤΗΣ» εγκαινιάζει δύο νέα καταστήματα στην Αττική, ένα στην περιοχή του Αγίου Δημητρίου και ένα στην περιοχή της Γλυφάδας. Παρ’ όλες τις αντιξοότητες, η αισιοδοξία για το μέλλον συνεχίζει να υπάρχει και η θέληση για πρόοδο και εξέλιξη δυναμώνει.
Με τη δράση αυτή ο Αντώνιος Γκινοσάτης θεωρεί ότι θα κατορθώσει να συμβάλει έστω και κατά το ελάχιστο στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας.
Με το επαγγελματικό του έργο και τα βιώματά του ελπίζει ότι καταφέρνει καθημερινά να βάζει κι εκείνος ένα αποτύπωμα στην εθνική μας κληρονομιά. Ο δρόμος, όπως πιστεύει άλλωστε, δεν θα χαθεί ποτέ, θα είναι πάντα εκεί για τους Έλληνες που θέλουν να τον ξαναβρούν.