O Γεώργιος Φακίρης γεννήθηκε στα Κάτω Καρδάμυλα της Χίου το 1951. Είναι γιος του Κωνσταντίνου Φακίρη με καταγωγή από τη Γρου και της Μαρίνας Αλμυρούδη με καταγωγή από τα Μεστά της Χίου. Είναι Διευθύνων Σύμβουλος και ιδρυτής της κατασκευαστικής εταιρείας με την επωνυμία «APOLLON GROUP LLC», η οποία έχει έδρα στη Νέα Υόρκη και γραφεία στο Μέμφις, το Νάσβιλ και το Τρέντον των ΗΠΑ. Είναι πατέρας δύο παιδιών.
Ο παππούς του βιογραφούμενου, από την πλευρά του πατέρα του, ονομαζόταν Παντελής Φακίρης και γεννήθηκε στη Γρου, περιοχή της Χώρας στη Χίο. Είχε ακόμη έναν αδελφό. Ο ίδιος εργαζόταν στις οικοδομές. Παντρεύτηκε με τη Σταματία Χούλη, γεννημένη στη Χώρα, την πρωτεύουσα της Χίου.
Η Χώρα είναι μια πανέμορφη πόλη, κτισμένη στο μέσο της ανατολικής πλευράς του νησιού, προσανατολισμένη προς τη χερσόνησο της Ερυθραίας στη Μικρά Ασία. Το Κάστρο της Χίου βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του λιμανιού της πόλης της Χίου. Η στρατηγική της θέση είναι σπουδαία, καθώς βρίσκεται στο στενότερο πέρασμα προς το βόρειο Αιγαίο. Για το λόγο αυτό αναπτύχθηκε πολύ νωρίς. Ανασκαφές έχουν φέρει στο φως ευρήματα που μαρτυρούν την ύπαρξη μεγάλης ακμάζουσας πόλης, όπως αναφέρεται και στον Ηρόδοτο. Ήταν πόλη Ιωνική, με θέατρο, τεράστιο λιμάνι και με μεγάλο ναό αφιερωμένο στη θεά Αθηνά. Η νεότερη πόλη χτίστηκε με νεοκλασικά κτίρια, έχοντας σαφείς επιρροές από την κοντινή Σμύρνη. Η σημερινή πόλη έχει τα χαρακτηριστικά κάθε σύγχρονης πόλης, διατηρεί όμως κάποια χαρακτηριστικά από το παρελθόν της. Μεταξύ αυτών, το παλιό τζαμί με τον ψηλό μιναρέ, το οποίο στεγάζει σήμερα το Βυζαντινό Μουσείο, το νεοκλασικό γυμνάσιο της Χίου (πρώην Σχολή της Χίου, που λειτούργησε την περίοδο 1792-1822), η επιβλητική νεοκλασική Βιβλιοθήκη Κοραή, κ.ά.
Ο Παντελής και η Σταματία Φακίρη, το γένος Χούλη, απέκτησαν από τον γάμο τους ένα παιδί, τον μοναχογιό τους Κωνσταντίνο, πατέρα του βιογραφούμενου. Δυστυχώς, όμως, η γιαγιά Σταματία πέθανε πολύ νέα, έξι μήνες μετά τη γέννηση του παιδιού της. Ο παππούς Παντελής μετά από κάποιο διάστημα ξαναπαντρεύτηκε χωρίς να αποκτήσει άλλα παιδιά από τον δεύτερο γάμο του. Ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος, τόσο καλοσυνάτος που τον έλεγαν «άγιο». Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών.
Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Κωνσταντίνος Φακίρης, γεννήθηκε το 1910 στη Γρου της Χίου. Τελείωσε το σχολείο στο χωριό και μετά ασχολήθηκε με τις κατασκευές σπιτιών σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Παντρεύτηκε με τη Μαρίνα Αλμυρούδη και το ζευγάρι απέκτησε από τον γάμο του τρία παιδιά, δύο αγόρια και ένα κορίτσι. Τον Παντελή, τη Σταματία και τον βιογραφούμενο Γιώργο.
Ο Κωνσταντίνος Φακίρης ήταν άνθρωπος γεμάτος καλοσύνη και με καλή καρδιά. Όσοι τον γνώρισαν μιλούν για έναν φιλότιμο και φιλόξενο άνθρωπο, με πράο και ήρεμο χαρακτήρα, χαμηλών τόνων, αγαπητό σε όλο τον κοινωνικό του περίγυρο. Η φράση που έλεγε συχνά ήταν η εξής: «αν δεν έχεις κάτι καλό να πεις, καλύτερα να μη λες τίποτα». Είχε φιλοσοφήσει πολύ τον ανθρώπινο βίο και παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του βαθειά θρησκευόμενος. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών.
Η μητέρα του βιογραφούμενου, Μαρίνα Αλμυρούδη, γεννήθηκε το 1920 στα Μεστά της Χίου. Το πασίγνωστο Μεσαιωνικό χωριό Μεστά αποτελείται από εφτά χωριά, που ενώθηκαν σε ένα καστροχώρι. Ονομάστηκε Μεστά, γιατί έγιναν όλα τα χωριά ένα, δηλαδή μέστωσαν. Τα Μεστά είναι το πιο καλοδιατηρημένο Μαστιχοχώρι με τα περισσότερα αξιοθέατα. Επίσης, είναι ένα από τα ωραιότερα καστροχώρια ολόκληρης της Χίου. Το χωριό κτίστηκε στα Βυζαντινά Χρόνια και η οχύρωσή του βελτιώθηκε από τους Γενουάτες τον 12ο αιώνα. Πίσω από την κεντρική πύλη του Κάστρου, τη λεγόμενη «πόρτα του καπετάνιου», βρίσκονται δύο από τις παλαιότερες εκκλησίες του χωριού. O Άγιος Γεώργιος και η Αγία Παρασκευή με τις θαυμαστές τοιχογραφίες που σώζονται από το 1709. Προχωρώντας πλήθος εκκλησιών κάνουν την εμφάνισή τους με παλαιότερη τον παλιό Ταξιάρχη, με τη βοτσαλωτή αυλή του, που αποτελούσε από το 1412 και για πολλά χρόνια την κεντρική εκκλησία του χωριού. Σήμερα το ρόλο αυτό έχει αναλάβει η νέα εκκλησία των Ταξιαρχών, ένας από τους μεγαλύτερους Ναούς σε ολόκληρη τη Χίο, που ανεγέρθηκε το 1868, στη θέση του κεντρικού κυκλικού πύργου του Κάστρου. H κεντρική πλατεία, το «Λιβάδι», όπως το λένε οι Mεστούσοι, είναι ο μόνος ανοιχτός χώρος σε όλο το χωριό – κάστρο. Εκτός από τη μαστίχα, το ντόπιο κρασί είναι ένα από τα καλύτερα όλης της Χίου. Στο χωριό παράγεται, επίσης, ένα ιδιαίτερο ποτό, η σούμα, ένα είδος ούζου που παράγεται από την απόσταξη σύκων.
Η Μαρίνα Αλμυρούδη Φακίρη αφοσιώθηκε μετά τον γάμο της στην οικογένεια και στα παιδιά της, που τα μεγάλωσε με πολλή αγάπη, στοργή και φροντίδα. Σαν μάνα ήταν ιδιαίτερα προστατευτική και στοργική με τα παιδιά της, στα οποία δίδαξε αρχές, ήθος και ηθικές αξίες. Ήταν μία γυναίκα πολύ δοτική και γενναιόδωρη, που ένοιωθε χαρά σαν βοηθούσε αναξιοπαθείς ανθρώπους, όπως φτωχούς και αρρώστους. Πρόσφερε ό,τι μπορούσε από το υστέρημά της. Όσοι τη γνώρισαν μιλούν για μία άριστη νοικοκυρά και μαγείρισσα, για έναν καλόκαρδο και καλοσυνάτο άνθρωπο, που έτρεφε αγάπη για όλους και για κανέναν δεν έλεγε μία κακή κουβέντα. Ήταν φιλόξενη, φιλότιμη και πολύ αγαπητή στον κοινωνικό της περίγυρο. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών.
Ο παππούς του βιογραφούμενου, από την πλευρά της μητέρας του, ονομαζόταν Γεώργιος Αλμυρούδης και γεννήθηκε στα Μεστά της Χίου. Ήταν γεωργός και καλλιεργούσε τη δική του κτηματική περιουσία. Παντρεύτηκε με την Ειρήνη, με καταγωγή από το ίδιο χωριό και το ζευγάρι απέκτησε έξι παιδιά, τέσσερα αγόρια και δύο κορίτσια. Τον Γιάννη, τον Γιώργη, τον Νικόλαο, τη Μαρίνα, τη Μαρία και τον Μενέλαο.
Η γιαγιά Ειρήνη Αλμυρούδη ήταν μία γυναίκα με βαθειά θρησκευτική πίστη και ένας άνθρωπος καλοσυνάτος, καλόκαρδος και αγαπητός σε όλους. Έτρεφε μεγάλη αγάπη για τον βιογραφούμενο Γεώργιο, ο οποίος είχε πάρει το όνομα του λατρευτού συζύγου της. Αν και είχε αποκτήσει άλλα δέκα εγγόνια, άφησε το σπίτι της κληρονομιά στον αγαπημένο της εγγονό Γεώργιο. Έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών και αφού είχε ξεπεράσει τα 100 χρόνια. Μέχρι το τέλος της ζωής της και σ’ αυτή την ηλικία είχε πλήρη διαύγεια πνεύματος και τόσο καλή όραση που μπορούσε να περάσει την κλωστή στη βελόνα Όπως αναφέρει ο βιογραφούμενος, «η αγάπη μας ήταν αμοιβαία. Κι εγώ από πολύ μικρός είχα ιδιαίτερη αδυναμία στη γιαγιά Ειρήνη».
Ο βιογραφούμενος, Γεώργιος Φακίρης, γεννήθηκε το 1951 στα Κάτω Καρδάμυλα Χίου. Τα Καρδάμυλα είναι ένα μεγάλο χωριό και πρώην κωμόπολη στη ΒΑ Χίο, σε απόσταση 27 χλμ. από την πόλη της Χίου. Παλαιότερα ο όρος «Καρδάμυλα» εννοούσε τόσο τα Άνω Καρδάμυλα, που βρίσκονται σε κάποια απόσταση από τη θάλασσα, όσο και τον παραθαλάσσιο οικισμό-επίνειό τους, το Μάρμαρο, καθώς και τον μικρότερο οικισμό Ράχη. Τα Άνω Καρδάμυλα ή Πάνω Χωριό ή και απλώς «το Χωριό» των Καρδαμύλων είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα χωριά της νήσου Χίου. Είναι κτισμένα σε υψόμετρο 80 μ., στη θέση της αρχαίας Καρδαμύλης, στις ανατολικές πλαγιές του βουνού Κρανός. Το χωριό χαρακτηρίζεται από την παραδοσιακή του αρχιτεκτονική, τους στενούς του δρόμους, τα σκυρόστρωτα σοκάκια του και τα πετρόχτιστα σπίτια του. Οι κάτοικοί τους στράφηκαν από την αρχαιότητα στη θάλασσα και την εμπορική ναυτιλία. Έτσι, με την πάροδο των γενεών, τα Καρδάμυλα ανέδειξαν αρκετές και σημαντικές οικογένειες εφοπλιστών.
Ο Γεώργιος Φακίρης αποφοίτησε από το Δημοτικό σχολείο του Κάμπου και φοίτησε στις τρεις πρώτες τάξεις της Εμπορικής Σχολής. Από μικρό παιδί ήθελε να φύγει από το νησί και να ταξιδέψει σαν ναυτικός. Έτσι στην ηλικία των 16 ετών μπαρκάρει σε ένα πλοίο και ταξιδεύει συνεχώς για έντεκα μήνες. Αμέσως μετά επέστρεψε στη Χίο και αφού παρέμεινε δύο εβδομάδες στο νησί, μπάρκαρε με άλλο πλοίο, έχοντας πια στόχο να φτάσει και να παραμείνει στην Αμερική. Πράγματι, όταν έφτασαν στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, έφυγε από το πλοίο, έχοντας στην τσέπη του ένα μικρό χρηματικό ποσό 300 δολάρια. Δεν θα ξεχάσει ποτέ εκείνες τις πρώτες ημέρες που βρέθηκε σε μία άγνωστη χώρα, χωρίς χρήματα, χωρίς να γνωρίζει τη γλώσσα, χωρίς δουλειά, χωρίς κανένα άλλο έσοδο να περιμένει και χωρίς κατάλυμα, για να μείνει. Όπως θυμάται ο ίδιος, «το πρώτο πράγμα που έκανα, ήταν να αγοράσω μία Ελληνική εφημερίδα, που μου είχαν συστήσει και να ψάξω για δωμάτιο. Βρήκα ένα στο 8 Avenue και 30th Street και την επόμενη ημέρα βρήκα δουλειά σε μία οικοδομή. Τη δουλειά αυτή μου πρόσφερε ένας Έλληνας ονόματι John Mermigas και εργάστηκα συνολικά για τέσσερις μήνες. Τον τρίτο μήνα παραμονής μου εκεί νοίκιασα ένα σπίτι στην Αστόρια. Αμέσως μετά εργάστηκα για άλλους εννέα μήνες σε άλλη εταιρεία». Στη συνέχεια ο βιογραφούμενος έγινε συνέταιρος με έναν Εβραίο, τον κύριο Max Rosenbaum, ο οποίος ασχολούνταν με τις οικοδομές. Ο συνεταιρισμός τους διήρκεσε για 2,5 χρόνια μέχρι τον θάνατο του Max από καρδιακή ανακοπή. Ήταν μία εποχή, όπως μας διηγείται, που συνάντησε μεγάλες δυσκολίες στη ζωή του, ωστόσο, κατάφερε με πολλή δύναμη, εργατικότητα και υπομονή να τις υπερνικήσει.
Το 1974, μετά τον θάνατο του συνεταίρου του, ο Γεώργιος Φακίρης αποφασίζει να δημιουργήσει τη δική του κατασκευαστική εταιρεία με την επωνυμία «APOLLON» και με αντικείμενο την ανέγερση οικοδομών, τις κατασκευές και τις επισκευές μεγάλων κτιρίων. Η εταιρεία από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα εμφανίζει μία συνεχώς κλιμακούμενη και αναπτυσσόμενη πορεία, αναλαμβάνοντας σημαντικά έργα που περαιώνονται με έντονους και γρήγορους ρυθμούς. Οι δραστηριότητές της δεν περιορίζονται πια μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, αλλά επεκτείνονται στο Ισραήλ, τη Γερμανία, τη Ρωσία και τη Γιουγκοσλαβία. Όπως αναφέρει ο βιογραφούμενος, «η επιτυχία της επιχείρησης οφείλεται από τη μια μεριά στην υπευθυνότητα, εντιμότητα και ειλικρίνεια που έχω επιδείξει στους πελάτες μου όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και στη συνέπειά μου, με την οποία κέρδισα την εμπιστοσύνη των συνεργατών και των πελατών μου. Πάνω απ’ όλα, όμως, αποδίδω το μεγαλύτερο μέρος της επιτυχίας μου στην ευχή των γονιών μου, που με συνοδεύει όλα αυτά τα χρόνια. Τίποτα δεν ήταν εύκολο στην αρχή που ξεκίνησα, αλλά χάρη στην επιμονή μου και στη δύναμη της ψυχής μου, που τίποτα δεν τη σταματά, κατάφερα να αποκτήσω ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στον τομέα των κατασκευών».
Η κατασκευαστική εταιρεία με την επωνυμία «APOLLON GROUP LLC» έχει καλλιεργήσει κριτική εμπειρία σε όλες τις πτυχές της εμπορικής και οικιστικής κατασκευής και ανάπτυξης. Η εφαρμογή της πιο σύγχρονης μεθοδολογίας κατασκευής και διαχείρισης έργων, ο χωρίς συμβιβασμούς έλεγχος ποιότητας, η έγκαιρη παράδοση και ο προϋπολογισμός, υπήρξαν και παραμένουν ζωτικής σημασίας για την επιτυχή έκβαση των έργων του Απόλλωνα. Η ομάδα του Apollon Group, LLC, έχει βαθιά γνώση της μοναδικότητας και της δυναμικής του τοπίου διαχείρισης έργων: από την παραδοσιακή έως την προσαρμοστική και την ακραία. Τα έργα της είναι κινητήρια δύναμη της καινοτομίας και της αλλαγής, καθιστώντας την οργάνωσή της καλύτερη, αποτελεσματικότερη και ισχυρότερη.
Η καινοτομία και η εμπειρία της εταιρείας βοηθά τους πελάτες της να κατανοήσουν καλύτερα όλες τις μεταβλητές, τις πολυπλοκότητες και τις αβεβαιότητες του έργου, να διαθέσουν με ρεαλιστικό και ακριβή τρόπο τους οικονομικούς πόρους του έργου και προπάντων να διατηρήσουν με επάρκεια την απαραίτητη προσοχή για τις απαιτήσεις του έργου, που αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες επιτυχίας στον κύκλο ζωής του κάθε έργου. Η εταιρεία ειδικεύεται στην αποκατάσταση και την κατασκευή εμπορικών ακινήτων που περιλαμβάνουν: συγκροτήματα διαμερισμάτων, κτίρια γραφείων και κτίρια αποθήκες. Επιπλέον, παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες που περιλαμβάνουν κατασκευαστικά έργα από την εκκίνηση έως την αποκατάσταση.
Το ισχυρότερο περιουσιακό στοιχείο του Γεωργίου Φακίρη είναι η ικανότητά του να ολοκληρώνει τα έργα πριν από το χρονοδιάγραμμα και εντός ή κάτω από τον προϋπολογισμό τους, καθώς και η ικανότητά του να εντοπίζει τις καλές ευκαιρίες στην επένδυση ακινήτων με πολλαπλασιαστικά κέρδη για τον επενδυτή.
Ο Γεώργιος Φακίρης είναι πατέρας δύο παιδιών, του Κώστα και του Παντελή.
Ο Κώστας Φακίρης γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1970. Είναι απόφοιτος Λυκείου και σήμερα δραστηριοποιείται στη δική του εταιρεία αυτοκινήτων.
Ο Παντελής Φακίρης γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1978. Είναι απόφοιτος Λυκείου και σήμερα δραστηριοποιείται στη δική του εταιρεία οικοδομικών υλικών. Είναι πατέρας τριών παιδιών, ενός κοριτσιού και δύο αγοριών. Το κορίτσι του, η Άννα, είναι σήμερα 22 ετών και σπουδάζει στην Ιατρική. Τα αγόρια του, Γεώργιος και Παντελής, είναι 17 ετών και 13 ετών, αντίστοιχα, και φοιτούν στο σχολείο.
Ο βιογραφούμενος, Γεώργιος Φακίρης, αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο του στην οικογένεια και τα εγγόνια του, ενώ απολαμβάνει το τένις, την ανάγνωση καλών βιβλίων και τα ταξίδια. Του αρέσει ιδιαίτερα να ταξιδεύει στην Ελλάδα και να επισκέπτεται τις ρίζες του στη Χίο. Επίσης, νοιώθει υπερήφανος, γιατί ένα σημαντικό μέρος του ελεύθερου χρόνου του είναι αφιερωμένο στον εθελοντισμό. Ο ίδιος είναι μέλος σε πολλούς Συλλόγους, τόσο στην Αμερική όσο και στην Ελλάδα.