Δημόπουλος Φαίδων

Ο Φαίδων Δημόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966, η πατρική του καταγωγή, όμως, είναι από την Ασέα Μαντινείας. Προέρχεται από οικογένεια δικηγόρων και, όπως ήταν επόμενο, σπούδασε κι ο ίδιος νομικά στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα και έκανε το μεταπτυχιακό του στο Παρίσι. Σήμερα διευθύνει, ως διάδοχος του πατέρα του Αριστείδη Δημοπούλου, το δικηγορικό γραφείο που ίδρυσε ο παππούς του, Γεώργιος Δημόπουλος. Είναι μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, του Συνδέσμου Εμπορικολόγων και ασκεί μάχιμη δικηγορία, ειδικευμένος σε θέματα εμπορικού και αστικού δικαίου. Είναι παντρεμένος και έχει δύο γιους.

Η οικογένεια Δημόπουλου κρατάει από την Ασέα Μαντινείας, στο νομό Αρκαδίας. Ο Γεώργιος Δημόπουλος, παππούς του βιογραφούμενου, γεννήθηκε εκεί το 1901. Ήταν το έκτο παιδί από τα έντεκα του Αριστείδη Δημόπουλου και της Παναγιώτας Σπετσεροπούλου. Τα δύο αδέλφια της Παναγιώτας, εγκατεστημένα στο Κάιρο της Αιγύπτου από το 1880, απέκτησαν μεγάλη περιουσία και, με δωρεές τους, ίδρυσαν εκεί το Σπετσεροπούλειο Ορφανοτροφείο, ορθομαρμάρωσαν και εικονογράφησαν τον καθεδρικό Ναό του Αγίου Βασιλείου της Τρίπολης, οικοδόμησαν το μνημειώδες Σανατόριο της «Μάνας του Στρατιώτη» Άννας Μελά-Παπαδοπούλου στην Κουφοξυλιά Γορτυνίας, πλούτισαν το χωριό της καταγωγής τους, Ασέα, με πολλά κοινωφελή έργα και αναγνωρίστηκαν σαν Εθνικοί Ευεργέτες.

Ο Γεώργιος Δημόπουλος μεγάλωσε, λοιπόν, σε οικογένεια με σχετική οικονομική άνεση για την εποχή και τον τόπο. Αφού φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο της Ασέας, που τότε είχε εξακόσιους κατοίκους, έπειτα τελείωσε, όπως και τα υπόλοιπα αδέλφια του, το Γυμνάσιο στην Τρίπολη. Κατόπιν ήλθε στην Αθήνα και, πριν εγγραφεί στη Νομική Σχολή, προσελήφθη, προκειμένου να αντιμετωπίσει τα έξοδα των σπουδών και της διαμονής του, ως γραφέας στο Υπουργείο Τ.Τ.Τ., σημερινό Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών.

Το 1921 κατατάσσεται στο στρατό. Λόγω της μόρφωσης και της ιδιότητάς του ως δημοσίου υπαλλήλου, του απονέμεται ο βαθμός του ανθυπολοχαγού και τοποθετείται στην Προύσα της Μικράς Ασίας, που ήταν υπό ελληνική κατοχή, ως Διοικητής του στρατιωτικού ταχυδρομείου. Με την καταστροφή του 1922, πέρασε με το τελευταίο Ελληνικό πλοίο και με τους είκοσι πέντε άντρες του αποσπάσματός του, συντεταγμένους από τα Μουδανιά στην Ραιδεστό και στην συνέχεια στην Αδριανούπολη.

Με την διάλυση της στρατιάς του Έβρου γύρισε στην Αθήνα και, αφού αποστρατεύτηκε, τελειώνει το πανεπιστήμιο και ξεκινά την άσκηση ως δικηγόρος στο γραφείο των Φιλαρέτου-Χαΐνη. Το 1926 αποχωρεί από το γραφείο και με τα χρήματα που έχει συγκεντρώσει από τον μισθό του Υπολοχαγού, πηγαίνει στο Παρίσι, όπου παρακολουθεί ελεύθερα μεταπτυχιακά μαθήματα στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Όταν πλέον επιστρέφει στην Ελλάδα, ανοίγει δικό του γραφείο και ξεκινά την άσκηση της μαχόμενης δικηγορίας. Το 1932 παντρεύεται την Αθηνά Μπιτζάνη, του Κωνσταντίνου και της Θάλειας.

Η Αθηνά Μπιτζάνη ήταν κόρη γνωστού Αθηναίου εμπόρου της οδού Ερμού, ο οποίος καταγόταν επίσης από την Αρκαδία. Το 1939 γράφτηκε στη Σχολή των Εθελοντριών Αδελφών του Ερυθρού Σταυρού, όπου την βρήκε ο πόλεμος του 1940. Υπηρέτησε σε όλη την διάρκεια του πολέμου στην περίθαλψη των τραυματιών και στην διάρκεια της εχθρικής κατοχής στα παιδικά συσσίτια του Ε.Σ.

Ο Γεώργιος Δημόπουλος το 1940, αν και σαράντα ετών, επιστρατεύτηκε και τοποθετήθηκε, ως στρατιώτης-νομικός γραφέας, στο Γενικό Στρατηγείο. Στην τραγική, από οικονομική και επισιτιστική άποψη, περίοδο της Κατοχής, υπήρξε μέλος της αντιστασιακής οργάνωσης του Επαμεινώνδα Τσέλιου και η οικογένεια φιλοξένησε επί μήνες στο σπίτι της στα Πατήσια άγνωστες προς αυτούς οικογένειες από τους βομβαρδισμένους του Πειραιά. Για να επιβιώσουν τα δύσκολα εκείνα χρόνια, καθώς από το 1933 είχαν ήδη αποκτήσει το μοναδικό τους παιδί, Αριστείδη, πούλησαν σημαντικά περιουσιακά, κινητά κυρίως, στοιχεία, κοσμήματα, πίνακες και έπιπλα. Το 1944, στα Δεκεμβριανά, επειδή η περιοχή όπου έμεναν, στα Πατήσια, ήταν υπό τον έλεγχο του ΕΛΑΣ και ο Γεώργιος Δημόπουλος, σημαδεμένος ως «δεξιός» αντιστασιακός από τον εφεδρικό ΕΛΑΣ της γειτονιάς, κινδύνευε, διέφυγε -μεταμφιεσμένος ως τραυματίας με γύψους από φίλο και γείτονα γιατρό- στην ελεύθερη ζώνη στο κέντρο της Αθήνας μαζί με την οικογένειά του. Μετά από αυτό, τον Μάιο του 1945 έφυγαν στην Αίγυπτο, με πρόσκληση από τα αδέλφια του.

Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα, ένα χρόνο αργότερα, ο παππούς του βιογραφούμενου συνέχισε να δικηγορεί μέχρι το 1982. Όταν συνταξιοδοτήθηκε, ανακηρύχθηκε επίτιμος δικηγόρος από τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών. Απεβίωσε το 1989 στην Αθήνα, πλήρης ημερών και η σύζυγός του, Αθηνά, το 2000. Ο Γεώργιος Δημόπουλος δεν λησμόνησε ποτέ την καταγωγή του και με πολλές προσπάθειες και περιπέτειες έσωσε το πατρικό σπίτι στην Ασέα Αρκαδίας, το οποίο ανήκει μέχρι σήμερα στην οικογένεια.

Ο Αριστείδης Δημόπουλος, πατέρας του βιογραφούμενου, γεννήθηκε το 1933 στην Αθήνα. Φοιτούσε στο δημοτικό, όταν άρχισε η Κατοχή στην Ελλάδα και σπούδασε τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν, στο Πρότυπο Λύκειο Αθηνών και στη Νομική Αθηνών, από όπου και πήρε το πτυχίο του το 1957. Στη συνέχεια, υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία ως διαβιβαστής καταδρομών. Το 1959, έτυχε υποτροφίας από την τότε «Ευρωπαϊκή Ένωση Άνθρακα-Χάλυβα CECA» για το Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Νανσύ της Γαλλίας και στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης και η διατριβή του για τη Γαλλική φιλελληνική κοινή γνώμη στον αγώνα της Ανεξαρτησίας βραβεύτηκε από την τότε Ε.Ο.Κ. Το 1961 έκανε έρευνα στο Βυζαντινολογικό Σπουδαστήριο του Πανεπιστημίου του Μονάχου, προετοιμάζοντας τη διδακτορική του διατριβή με θέμα το διαζύγιο στη μεταβυζαντινή περίοδο. Η σχετική διδακτορική διατριβή του, εγκρίθηκε από την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1964 με άριστα. Το 1965 παντρεύεται την Χριστίνα Σάββα με καταγωγή από τη Μυτιλήνη. Απέκτησαν δύο παιδιά, τον Φαίδωνα και την Αθηνά.

Η Χριστίνα γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μαρόκο με γονείς τον Θεόδωρο Σάββα και τη Μυρσίνη Κλούρα, οι οποίοι κατάγονταν από τον Πολυχνίτο Λέσβου. Ο πατέρας, άπορος μετανάστης στο Μαρόκο, μεγαλούργησε ασχολούμενος με το εμπόριο, τις καλλιέργειες και την κτηνοτροφία σε ευρωπαϊκά πρότυπα. Η ίδια, έχοντας γαλλική παιδεία, σπούδασε Βιολογία και Πυρηνική Φυσική στα Πανεπιστήμια του Μπορντό και της Σορβόννης, καθώς και στο Κέντρο Πυρηνικής Φυσικής του Σακλέ-Παρισίων. Ήταν από τα ιδρυτικά στελέχη του Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών «Δημόκριτος». Ο υπεύθυνος για την ίδρυσή του, Γεώργιος Πανταζής, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώτος Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, όταν ιδρύθηκε το Κέντρο, περιοδεύοντας σε πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού για τη στελέχωση του Πυρηνικού Κέντρου με Έλληνες επιστήμονες, την επέλεξε, για να εργαστεί στο «Δημόκριτο». Στο «Δημόκριτο» και στο Αντικαρκινικό Ινστιτούτο «Άγιος Σάββας» αφοσιώθηκε επί 35 χρόνια στο ερευνητικό της έργο και συνταξιοδοτήθηκε ως Προϊσταμένη του τμήματος Ραδιοϊσοτόπων.

Ο Αριστείδης Δημόπουλος διετέλεσε, από το 1968, Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Συντονισμού και από το 1971 μέχρι το 1973 Υφυπουργός Οικονομικών. Από το 1988 ήταν Ευρωβουλευτής της Ε.Π.Ε.Ν. μετά από παραίτηση του πρώτου στη σειρά, Χρύσανθου Δημητριάδη. Άσκησε πάντα τη δικηγορία μέχρις ότου συνταξιοδοτήθηκε το 2001. Μετά την συνταξιοδότησή του, έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στην πατρώα γη της Ασέας, ασχολούμενος με πρωτοπόρες καλλιέργειες. Έφυγε αιφνίδια από κοντά μας τον Μάιο του 2019.

Ο βιογραφούμενος Φαίδων Δημόπουλος φοίτησε τις πέντε πρώτες τάξεις του Δημοτικού στο Μαράσλειο Διδασκαλείο και από την έκτη τάξη του Δημοτικού μέχρι και το Λύκειο στο Λεόντειο Λύκειο Νέας Σμύρνης. Το 1984 εισάγεται με εξετάσεις στη Νομική Σχολή της Θεσσαλονίκης, όπου φοίτησε κατά τα δύο πρώτα χρόνια των σπουδών του, και το 1986 μεταγράφηκε στη Νομική Σχολή Αθηνών, όπου εισήχθη και η αδελφή του, Αθηνά Δημοπούλου. Πήρε το πτυχίο του το 1989 και το διάστημα 1990-1991 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία, με αντικείμενο το Διεθνές Εμπορικό Δίκαιο, στο Πανεπιστήμιο Paris V-René Descartes. Μετά από τις σχετικές εξετάσεις, εγγράφεται στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών το 1990. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, υπηρετεί στο στρατό ξηράς ως έφεδρος ανθυπολοχαγός (καταδρομέας-αλεξιπτωτιστής) για 23 μήνες. Με το τέλος της θητείας του ξεκινά μάχιμη δικηγορία στο οικογενειακό γραφείο, όπου προστίθεται και η αδελφή του Αθηνά, επίσης δικηγόρος, Διδάκτωρ της Ιστορίας του Δικαίου του Πανεπιστημίου Pantheon-Assas Paris ΙΙ. Η Αθηνά είναι σήμερα Αναπληρώτρια Καθηγήτρια της Ιστορίας του Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά την διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ο Φαίδων έχει διατελέσει νομικός σύμβουλος Υπουργού στα Υπουργεία Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Υγείας και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Ο βιογραφούμενος, πέρα από τη δικηγορία, ασχολείται ενεργά με τα κοινά, και λατρεύει τη φύση καθώς είναι κυνηγός και ερασιτέχνης ψαράς. Με τη σύζυγό του, Βασιλική Παναγιωτοπούλου, του Χρήστου και της Αλίκης, με καταγωγή από τη Ναύπακτο, παντρεύτηκαν το 2002 και έχουν αποκτήσει δύο υιούς, τον Αριστείδη, 17 ετών και τον Χρήστο, 13 ετών.

Από μικρό παιδί δεν έπαψε να επισκέπτεται τον τόπο της πατρικής καταγωγής του, στην Αρκαδία, όπου διατηρεί στενούς δεσμούς με συγγενείς, φίλους και άλλους κατοίκους του χωριού και της περιοχής.