Μενού Κλείσιμο

Χριστόπουλος Ζήνωνας

• Έτος Γεννήσεως: 1957
• Επάγγελμα: Εκπαιδευτικός
• Τόπος Καταγωγής: Βυτίνα, Αρκαδία, Πελοπόννησος, Ελλάδα
• Τόπος Διαμονής: Νέα Παλάτια Ωρωπού, Αττική, Στερεά Ελλάδα, Ελλάδα

Ο Ζήνωνας Χριστόπουλος, του Παντελή και της Ευανθίας, γεννήθηκε στη Βυτίνα Αρκαδίας στις 7 Οκτωβρίου 1957. Τον Ιούνιο του 1977 αποφοίτησε από την Παιδαγωγική Ακαδημία και υπηρέτησε στο πεζικό στις διαβιβάσεις για δεκατέσσερις μήνες μόνο ως προστάτης οικογένειας. Κατόπιν, διορίστηκε αναπληρωτής δάσκαλος στο 2ο ,14ο και 17ο Δημοτικό Σχολείο της Νέας Ιωνίας για χρονικό διάστημα τρεισήμισι χρόνων. Σήμερα εργάζεται στο Δημοτικό Σχολείο Νέων Παλατιών, όπου αρχικά είχε τη θέση του Διευθυντή και στις μέρες μας κατέχει τη θέση του Υποδιευθυντή. Παντρεύτηκε τη Βαρβάρα Δημητρούλα το 1981 και έχουν αποκτήσει δυο παιδιά, την Ευανθία και τον Παντελή.

Η καταγωγή της οικογένειας Χριστόπουλου εντοπίζεται στη Βυτίνα της Αρκαδίας. Το όνομα του χωριού έχει αρχαίες ελληνικές καταβολές και μάλιστα σώζεται ένα ανάγλυφο στη Σύρο με την επιγραφή «Βυτίνης Ερατοσθένους Χρηστοί Χαίρε». Σύμφωνα με την άλλη εκδοχή, λόγω της γεωγραφικής ανάπλασης του εδάφους, λέγεται ότι η περιοχή ονομάσθηκε Βυτίνα, καθώς το χωριό περιστοιχίζεται από βουνά και εκείνο εντοπίζεται μέσα σ’ αυτά σαν κούπα ή αλλιώς «βυτίο». Οι Κυκλαδίτες, άλλωστε, έφτιαχναν πήλινα σε μορφή κούπας που τα ονόμαζαν Βυτίνα. Το χωριό, το οποίο απέχει μόλις σαράντα τέσσερα χιλιόμετρα από την Τρίπολη, είναι προσφιλής προορισμός για κάθε επισκέπτη. Διαθέτει πολλές Εκκλησίες και μοναστήρια με πιο γνωστές την Αγία Παρασκευή που χτίστηκε το 1862, τους Αγίους Πάντες το 1878, τους Αγίους Αποστόλους το 1831, την Κοίμηση της Θεοτόκου το 1897, τον Άγιο Αθανάσιο το 1900, τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος την ίδια χρονολογία και τον Άγιο Τρύφωνα το 1846. Η Μονή Κερνίτσης, ο παλιότερος ναός της περιοχής, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας λειτουργούσε ως κρυφό Σχολειό και αργότερα, μετατράπηκε σε σχολή ανώτερης μόρφωσης. Δυστυχώς, όμως, οι βανδαλισμοί των Τούρκων και κυρίως η επέλαση του Ιμπραήμ κατέστρεψε ολοσχερώς τη σχολή και τη βιβλιοθήκη της.

Σημαντικές προσωπικότητες έδρασαν στο χωριό και το κατέστησαν γνωστό στο μεγαλύτερο μέρος του Ελληνισμού. Ο Παπαρρηγόπουλος ήταν τραπεζίτης και πατέρας του Κώστα Παπαρρηγόπουλου, ιστορικού συγγραφέα, που απαγχονίστηκε από τους Τούρκους το 1821. Ο Παναγιώτης Ποταγός την περίοδο 1838 με 1903 ήταν περιηγητής, φιλόσοφος και γιατρός. Σημαντικές προσωπικότητες που ξεχώρισαν για το γενναίο φρόνημα που επέδειξαν τις δύσκολες περιόδους του Ελληνισμού ήταν ο Ταγκόπουλος, καπετάνιος στο σώμα του Πλαπούτα και ο Ιωάννης Δημακόπουλος, που είχε διατελέσει φρούραρχος στο Αρκάδι. Χαρακτηριστική γυναικεία φυσιογνωμία του χωριού ήταν η Ελένη Λιαροπούλου, η θεία του Ποταγού, η οποία για να αποφύγει την αιχμαλωσία και την ατίμωση από τον Ιμπραήμ, γκρεμίστηκε στον βράχο «Κοτρόνα» με το μωρό της τον Ιούνιο του 1826. Από τη νεότερη ιστορία ξεχωρίζει ο Αγησίλαος Ταμπακόπουλος, που υπήρξε υπουργός Δικαιοσύνης το χρονικό διάστημα 1938 με 1941, ο Οικονομίδης, ο νομοδιδάσκαλος τη χρονική περίοδο 1814-1894 και ο Γιαβόπουλος, που ήταν παππούς του Βασίλειου και πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι τοπικές εορτές εμπλούτιζαν και εξακολουθούν μέχρι και σήμερα να κοσμούν την καθημερινότητα των γηγενών. Η πιο γνωστή από αυτές είναι το «Αντάμωμα» στις 6 Αυγούστου από τον Σύλλογο των Απανταχού Βυτιναίων και φίλων της Βυτίνας «Άγιος Τρύφων». Μεγάλο πανηγύρι και γλέντι πραγματοποιείται τη γιορτή του Αγίου Πνεύματος από τον σύνδεσμο Φιλοπροόδων. Οι πολιτιστικοί σύλλογοι που αριθμεί το χωριό είναι αρκετοί και μάλιστα δίνουν μια άλλη πνοή στην πολιτιστική ζωή του τόπου. Γνωστότερος είναι ο σύλλογος «Φιλοπροόδων» που ιδρύθηκε το 1920 και πρόεδρός του είναι ο Αθανάσιος Ζαχαρόπουλος. Ο σύλλογος «Απανταχού Βυτιναίων και Φίλων της Βυτίνας» με πρόεδρο τον Θεόδωρο Κοκαλιάρη, ο πολιτιστικός σύλλογος «Κ. Παπαρρηγόπουλος» με πρόεδρο τον Φώτιο Κατσούλη και ο σύλλογος «Προστασίας Μαινάλου» διακρίνονται επίσης για την έντονη πνευματική και κοινωνική τους δράση.

Οι πρόγονοι της μητέρας του βιογραφούμενου διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στους αγώνες του Ελληνισμού για την αποτίναξη του ζυγού των ξένων δυναστών Ο προπάππους, ο Κωνσταντίνος Παπαζαφειρόπουλος, έμπορος από τη Βηρυτό, υπήρξε μέλος της Φιλικής Εταιρείας και μάλιστα βοήθησε έμπρακτα τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας διαθέτοντας την περιουσία του τη χρονική περίοδο 1821-1822. Στη γενέτειρά του Λάστα είχε μυήσει πολλούς στη Φιλική Εταιρεία, αλλά γρήγορα επέκτεινε τη δράση του και σ’ άλλα χωριά, όπως τα Μαγούλιανα, το Βαλτεσίνικο και τη Βυτίνα. Ο Γιάννης Παπαζαφειρόπουλος, παιδί του Κωνσταντίνου και απόφοιτος της Νομικής Αθηνών ήταν αντιδυναστικός και μετείχε ενεργά ως μέλος μαζί με τον Πετμεζά την εποχή του Όθωνα στην επανάσταση του Ναυπλίου το 1861. Εκλέχθηκε βουλευτής στην Τρίπολη και Υπουργός Δικαιοσύνης μετά την έξωση του Όθωνα. Κατόπιν διετέλεσε Υπουργός Παιδείας.

Ο παππούς του βιογραφούμενου από την πλευρά του πατέρα του, ο Ευθύμιος Χριστόπουλος απέκτησε με τη σύζυγό του, τη γιαγιά Θεοδώρα, τέσσερα παιδιά, τον Παντελή, τον πατέρα του βιογραφούμενου, τον Γιώργο, τον Χρήστο και την Ελένη.

Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Παντελής και η μητέρα του Ευανθία κατάγονταν από τη Βυτίνα. Ο πατέρας του ήταν υλοτόμος στο Μαίναλο και μάλιστα έσπαγε την πέτρα και την πουλούσε χαλίκι στις οικοδομές. Το 1961 απεβίωσε λόγω εργατικού ατυχήματος και η μητέρα του βιογραφούμενου έγινε πατέρας και μητέρα μαζί για τα ανήλικα τέκνα της. Δούλεψε σκληρά για να τα μεγαλώσει, στην αρχή κουβαλώντας νερό με τα μουλάρια στους Υλοτόμους στο Μαίναλο, αργότερα δουλεύοντας ως καθαρίστρια στο Δημοτικό Σχολείο και αμέσως μετά ανοίγοντας κυλικείο στο Γυμνάσιο. Η Μαρία, το πρώτο παιδί της οικογένειας, τελειώνοντας το σχολείο δούλεψε για μικρό χρονικό διάστημα σε ασφαλιστική εταιρεία και κατόπιν στο Ταχυδρομικό ταμιευτήριο απ’ όπου συνταξιοδοτήθηκε. Είναι παντρεμένη και έχει ένα παιδί, τον Αδάμη, ο οποίος είναι υπάλληλος τραπέζης. Το δευτερότοκο παιδί, ο Ζήνων, μετά το Γυμνάσιο σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Τρίπολης. Όνειρό του υπήρξε η Γυμναστική Ακαδημία, καθώς είχε ιδιαίτερη κλίση στα αθλήματα. Όμως, η μεγάλη του ατυχία σε ένα από τα τέσσερα αθλήματα ανέτρεψε τα όνειρά του, αφού τα αθλήματα μετρούσαν ιδιαίτερα στην εισαγωγή του στη συγκεκριμένη Πανεπιστημιακή Σχολή. Ο νεότερος αδερφός, ο Γιάννης, είναι υπάλληλος του ΙΚΑ Περιστερίου και παντρεμένος με δυο παιδιά, τον Παντελή και τον Αργύρη.

Ο βιογραφούμενος, Ζήνωνας Χριστόπουλος, γεννήθηκε στη Βυτίνα Αρκαδίας στις 7 Οκτωβρίου 1957. Οι σχολικές του σπουδές πραγματοποιήθηκαν στη γενέτειρά του και χαρακτηρίζονταν από τις άριστες επιδόσεις του. Στα δυο τελευταία χρόνια του Δημοτικού Σχολείου και σ’ όλα τα γυμνασιακά χρόνια καταπιανόταν τα καλοκαίρια με διάφορα επαγγέλματα για να συνεισφέρει κατά κάποιο τρόπο στις οικογενειακές υποχρεώσεις. Η αγάπη του για τα παιδιά τον ώθησε στην επιτυχή συμμετοχή του σε γραπτές εξετάσεις και την εισαγωγή του στην Παιδαγωγική Ακαδημία Τρίπολης. Αποφοιτώντας, το 1977 υπηρέτησε στο πεζικό στις διαβιβάσεις μόνο δεκατέσσερις μήνες γιατί ήταν προστάτης οικογένειας. Κατόπιν διορίστηκε αναπληρωτής δάσκαλος στο 2ο, 14ο και 17ο Δημοτικό Σχολείο της Νέας Ιωνίας για χρονικό διάστημα τρεισήμισι χρόνων. Σήμερα εργάζεται στο Δημοτικό Σχολείο Νέων Παλατιών Ωρωπού, όπου αρχικά είχε τη θέση του Διευθυντή και στις μέρες μας κατέχει τη θέση του Υποδιευθυντή.

Έχοντας υπηρετήσει περίπου είκοσι οκτώ έτη τον εκπαιδευτικό χώρο, φροντίζει για την επιμόρφωσή του συμμετέχοντας σε σεμινάρια, συνέδρια και ημερίδες. Παράλληλα, ο δυναμικός του χαρακτήρας δεν περιορίζεται μόνο στην επιστημονική του ιδιότητα, αλλά και στη γενικότερη κοινωνική δράση και προσφορά. Εκπροσωπεί την κοινοτική Επιτροπή Παιδείας της κοινότητας Καλάμου και, παράλληλα, διατελεί αναπληρωματικό μέλος και αντιπρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Γυμνασίου. Το χρονικό διάστημα 2003-2006 υπήρξε τακτικό μέλος στη Δημοτική Επιτροπή Παιδείας του Δήμου Ωρωπίων. Από το 2007 μέχρι σήμερα διατελεί πρόεδρος της Σχολικής επιτροπής του 1ου και 2ου Δημοτικού Σχολείου Νέων Παλατιών και αναπληρωματικό μέλος της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας Δήμου Ωρωπίων.

Από τα χρόνια των πανεπιστημιακών του σπουδών γνώρισε την κατά ένα χρόνο μικρότερή του συμφοιτήτρια και σημερινή σύζυγό του, Βαρβάρα Δημητρούλα, που ήταν μοναχοκόρη και μοναχοπαίδι με καταγωγή από την Άνω Καλεντίνη Άρτας. Παντρεύτηκαν το 1981 και αρχικά έμειναν στην Καλογρέζα και κατόπιν ήρθαν στα Νέα Παλάτια Ωρωπού. Η γυναίκα του διδάσκει στο ίδιο σχολείο και έχει κάνει μετεκπαίδευση Σ.Ε.Λ.Δ.Ε για ένα χρόνο, με στόχο την εξομοίωση με το πτυχίο της Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Έχουν αποκτήσει δυο παιδιά, την Ευανθία, τελειόφοιτο της Γαλλικής Φιλολογίας και τον Παντελή, μαθητή της Β΄ Λυκείου.