Ο Γεώργιος Χατζημανώλης γεννήθηκε στη Σάμο το 1937. Μετανάστευσε το 1962 στο Νιου Τζέρσεϊ των Ηνωμένων Πολιτειών και αρχικά εργάστηκε εκεί ως μαραγκός και εργολάβος οικοδομών. Στη συνέχεια δούλεψε σε μια εταιρεία που κατασκεύαζε πισίνες, ενώ το 1970 δημιούργησε τη δική του αντίστοιχη επιχείρηση, την G.H.Pools. Είναι παντρεμένος με τη Χρυστάλλα Ιωαννίδη και πατέρας τριών παιδιών, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με τη ζωγραφική.
Η οικογένεια Χατζημανώλη χρωστά το επίθετό της στον προπάππου του βιογραφούμενου από τη μεριά του πατέρα του, τον Μανώλη, ο οποίος πήγε στους Αγίους Τόπους και έγινε Χατζής. Η λέξη «Χατζής» (ή Χάτζι στα Αραβικά) αποτελούσε προσωνύμιο για τους Χριστιανούς που πήγαιναν ως προσκυνητές στους Αγίους Τόπους και βαπτίζονταν στον ποταμό Ιορδάνη, οι οποίοι κατόπιν, βασισμένοι στο εθιμικό δίκαιο, μπορούσαν να αλλάξουν το επώνυμό τους προσθέτοντας στο μικρό τους όνομα το συγκεκριμένο προσωνύμιο.
Ο παππούς του βιογραφούμενου Γεώργιος Χατζημανώλης γεννήθηκε στους Μυτιληνιούς, ένα μικρό χωριό της Σάμου χτισμένο επάνω σε λόφο, που δημιουργήθηκε από κατοίκους της Λέσβου οι οποίοι κατέφυγαν εκεί κυνηγημένοι από τον Σουλτάνο Σουλεϊμάν. Για ένα μικρό διάστημα έφυγε από το νησί και πήγε στην Αμερική, για να επιστρέψει λίγο αργότερα στο χωριό του. Ο Γιώργος Χατζημανώλης ήταν άνθρωπος ιδιαίτερα αγαθός και καλοσυνάτος, πολύ αγαπητός στον περίγυρό του. Παντρεύτηκε την Ασπασία, η οποία επίσης καταγόταν από τη Σάμο, και απέκτησε μαζί της έναν γιο, τον Βασίλη, πατέρα του βιογραφούμενου. Η γυναίκα του, όμως, στάθηκε άτυχη. Όταν έμεινε έγκυος έχασε την όρασή της κι έτσι δεν μπόρεσε ποτέ να δει το παιδί της, ενώ λίγο μετά τη γέννηση του Βασίλη πέθανε, σε πολύ νεαρή ηλικία. Ο Γιώργος δεν ξαναπαντρεύτηκε ποτέ και μεγάλωσε ολομόναχος το παιδί τους. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 75 ετών.
Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Βασίλης Χατζημανώλης, γεννήθηκε το 1909 στην Αθήνα και μεγάλωσε στους Μυτιληνιούς. Κανονικά, έπρεπε να πάρει το όνομα Μανώλης, τον ονόμασαν όμως Βασίλη προς τιμήν του γιατρού που ξεγέννησε τη μητέρα του, καθώς εκείνη είχε προηγουμένως αρκετές άτυχες εγκυμοσύνες και είχε χάσει αρκετά παιδιά. Ο Βασίλης τελείωσε το γυμνάσιο στο νησί και στη συνέχεια εργάστηκε ως μαραγκός- επιπλοποιός, ανοίγοντας δικό του μαγαζί στη Σάμο. Κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου βρέθηκε στην Αθήνα όπου τον είχαν μεταθέσει, καθώς υπηρετούσε στη Χωροφυλακή.
Από τον γάμο του με την Ευαγγελία Καρλοβασίτου απέκτησε τέσσερα παιδιά, την Ασπασία, τον βιογραφούμενο Γεώργιο, τον Αθανάσιο και τον Θεμιστοκλή. Στη Σάμο, όπου παρέμεινε η γυναίκα του μαζί με τα παιδιά τους, είχε δημιουργήσει μεγάλη περιουσία. Μάλιστα, κατά την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου, η Ευαγγελία βοήθησε πολύ κόσμο. Όμως, επειδή στο χωριό έφθασαν οι αντάρτες, εγκαταστάθηκαν στο σπίτι τους και δημιουργούσαν πολλά προβλήματα, ο Βασίλης επέστρεψε στη Σάμο, πήρε την οικογένειά του και την πήγε στην Ελευσίνα, όπου και έμειναν για περίπου 15 χρόνια. Εκεί, εξακολούθησε να εργάζεται ως επιπλοποιός και ήταν ένας από τους δύο μαραγκούς που δούλεψαν στα έργα της Λίμνης Υλίκης. Στη συνέχεια, πήρε την απόφαση να πουλήσει την περιουσία που διέθετε ο ίδιος και η σύζυγός του στη Σάμο. Με τα χρήματα που εισέπραξε αγόρασε ένα οικόπεδο στο Μαρούσι, στο οποίο λίγο αργότερα έχτισε μια πολυκατοικία.
Ο Βασίλης Χατζημανώλης υπήρξε άνθρωπος εξαιρετικά δραστήριος, δυναμικός, καλόκαρδος και φιλόξενος, ενώ πάντα βοηθούσε όποιον είχε ανάγκη, κερδίζοντας την εκτίμηση και τον σεβασμό όλων όσων τον γνώρισαν. Σκεπτόταν πάντα τους άλλους και όχι τον εαυτό του, ενώ από το στόμα του ποτέ δεν βγήκε κακή κουβέντα για κανέναν. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 65 ετών.
Η μητέρα του βιογραφούμενου, Ευαγγελία Καρλοβασίτου, γεννήθηκε στη Χώρα της Σάμου το 1911. Μπορεί να τελείωσε μόνο το δημοτικό, ήταν όμως μια γυναίκα πολύ έξυπνη και δραστήρια, ενώ υπήρξε άφθαστη νοικοκυρά και μαγείρισσα. Αφοσιώθηκε στον σύζυγο και στα παιδιά της, τα οποία μεγάλωσε με πολλή αγάπη, στοργή αλλά και αυστηρότητα σε ό,τι αφορούσε το ήθος και τις αξίες που έπρεπε να πάρουν. Πέθανε σε ηλικία 88 ετών.
Ο πατέρας της Ευαγγελίας, ο Κώστας Καρλοβασίτης, γεννήθηκε στη Χώρα της Σάμου και είχε μεγάλη κτηματική περιουσία. Με τη γυναίκα του, Κατίνα, απέκτησαν πέντε παιδιά, τη Μαρία, τον Γιάννη, τον Θεμιστοκλή, τον Μανώλη και τη μητέρα του βιογραφούμενου, την Ευαγγελία. Η Κατίνα, η οποία είχε μεγάλη αδυναμία στον βιογραφούμενο εγγονό της Γεώργιο, είχε χτίσει την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου στη Χώρα, κάτω από την Αγία Τράπεζα της οποίας θάφτηκε όταν πέθανε, πλήρης ημερών.
Ο βιογραφούμενος Γεώργιος Χατζημανώλης γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου του 1937 στους Μυτιληνιούς της Σάμου. Εκεί τελείωσε το δημοτικό σχολείο, ενώ τις γυμνασιακές του σπουδές τις πραγματοποίησε στην Ελευσίνα. Υπηρέτησε στην Ελευσίνα και στον Άραξο τη στρατιωτική του θητεία στην Αεροπορία και όταν απολύθηκε εργάστηκε για ένα μικρό διάστημα ως υπάλληλος σε μια εταιρεία.
Σταθμός στη ζωή του αποτέλεσε η επίσκεψή του το 1962 στην αδελφή του Ασπασία, η οποία έμενε μόνιμα στη Βοστώνη των Ηνωμένων Πολιτειών. Στο Νιου Τζέρσεϊ, μάλιστα, γνώρισε και τον έρωτα στο πρόσωπο της Χρυστάλλας Ιωαννίδη, την οποία παντρεύτηκε τον Μάρτιο του 1962 με πολιτικό γάμο και τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου με θρησκευτικό.
Στην Αμερική εργάστηκε ως μαραγκός και εργολάβος σε οικοδομές. Η δουλειά του σε μια εταιρεία που κατασκεύαζε και τοποθετούσε πισίνες στάθηκε καθοριστική για εκείνον. Μαθαίνει την τέχνη και το 1970 ανοίγει τη δική του επιχείρηση κατασκευής πισινών με την επωνυμία «G. H. Pools», την οποία διατήρησε για 45 ολόκληρα χρόνια, μέχρι το 2014.
Η επιχείρησή του γνώρισε μεγάλη επιτυχία, η οποία οφείλεται στην εργατικότητα, τη συνέπεια, την υπευθυνότητα, την εντιμότητα και το ήθος του, αλλά και στις εξαιρετικές σχέσεις που είχε με τους πελάτες και τους συνεργάτες του. Τα μέγιστα στην επιτυχία αυτή συνέβαλε και η ευχαρίστηση που αισθανόταν κάθε φορά που ολοκλήρωνε –πάντα με το ίδιο μεράκι- ένα έργο του. Ακόμη και σήμερα, που είναι πλέον συνταξιούχος, ασχολείται όποτε μπορεί με τη δουλειά που τόσο αγάπησε.
Από τον γάμο του με τη Χρυστάλλα απέκτησε τρία παιδιά, την Ευαγγελία (1964), τον Βασίλη (1969) και την Ολυμπία (1973). Τον ελεύθερό του χρόνο τον αφιερώνει στη ζωγραφική, έχοντας φιλοτεχνήσει πολλούς πίνακες, κάποιους από τους οποίους έχει δωρίσει στα παιδιά του και κάποιους άλλους σε φίλους του.
Η Χρυστάλλα Ιωαννίδη γεννήθηκε το 1939 στην Καλαβασό της Λάρνακας Κύπρου. Σε ηλικία 13 ετών έφυγε με τη μητέρα, την αδελφή της και δύο αδέλφια για την Αμερική, όπου ο πατέρας της είχε μεταναστεύσει έναν χρόνο νωρίτερα. Σπούδασε με υποτροφία Μαθηματικός και εργάστηκε σε μεγάλη ιδιωτική επιχείρηση και σε τράπεζα, πριν εγκαταλείψει την καριέρα της για να αφοσιωθεί στην οικογένεια που απέκτησε με τον Γεώργιο Χατζημανώλη. Έχει τιμηθεί από την Εκκλησία και τη Μητρόπολη για το πλούσιο φιλανθρωπικό της έργο.
Ο παππούς της βιογραφούμενης, Αποστόλης Ιωαννίδης, γεννήθηκε στην Καλαβασό της Λάρνακας, στην Κύπρο. Ήταν γεωργός με μεγάλη κτηματική περιουσία, ενώ είχε και πολλά ζώα, κυρίως πρόβατα. Παντρεύτηκε τη Χρυστάλλα Χατζησώζου, η οποία καταγόταν από το ίδιο χωριό, και απέκτησε μαζί της 13 παιδιά, πέντε από τα οποία απεβίωσαν σε πολύ μικρή ηλικία, ενώ τα υπόλοιπα οκτώ ήταν ο Σώζων, ο Θεόφιλος, ο Παύλος, η Αικατερίνη, ο Ιωάννης, ο Δημήτρης, ο Μιχαήλ (πατέρας της βιογραφούμενης) και η Ελένη.
Η γιαγιά Χρυστάλλα ήταν μια γυναίκα μικρόσωμη, με κόκκινα μαλλιά και γαλάζια μάτια, πολύ όμορφη και εξαιρετικά δυναμική και δραστήρια. Είχε ιδιαίτερα ισχυρή προσωπικότητα και μεγάλωσε τα παιδιά της με πολλή αγάπη και στοργή, αλλά και με αυστηρότητα. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών.
Ο πατέρας της βιογραφούμενης, Μιχαήλ Ιωαννίδης, γεννήθηκε το 1912 στην Καλαβασό. Τελείωσε το δημοτικό στο σχολείο του χωριού και σε πολύ μικρή ηλικία άρχισε να ασχολείται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Παντρεύτηκε την Ολυμπία (Ολυμπιάδα) Νικολάου και μαζί της απέκτησε τέσσερα παιδιά, τη βιογραφούμενη Χρυστάλλα, τη Μαγδαληνή, τον Απόστολο και τον Κώστα.
Ο Μιχάλης εργάστηκε για αρκετά χρόνια στα μεταλλεία πυρίτιδας. Θέλοντας, όμως, να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά του, ζήτησε από τα τρία του αδέλφια, τον Παύλο, τον Ιωάννη και τον Δημήτρη, που ζούσαν μόνιμα στην Αμερική να του κάνουν πρόσκληση για να μεταβεί κι εκείνος εκεί, κάτι που έγινε πραγματικότητα το 1952. Στην αρχή πήγε στην Αμερική μόνος του και έναν χρόνο μετά έφερε εκεί όλη του την οικογένεια.
Ξεκίνησε να δουλεύει στην εταιρεία Edison, ενώ τα Σαββατοκύριακα εργαζόταν σε εστιατόρια. Στη συνέχεια, βρήκε δουλειά στην Union Carbide, μια εταιρεία χημικών, και παρέμεινε εκεί μέχρι την πρόωρη συνταξιοδότησή του λόγω τροχαίου ατυχήματος.
Ο Μιχάλης υπήρξε άνθρωπος εξαιρετικά καλόκαρδος και καλοσυνάτος, φιλόξενος, φιλότιμος, εργατικός και πολύ αγαπητός στον κοινωνικό του περίγυρο. Ως πατέρας ήταν ιδιαίτερα δημοκρατικός, λάτρευε τα παιδιά του και ειδικά την κόρη του Χρυστάλλα. Απεβίωσε σε ηλικία 91 ετών.
Η μητέρα της βιογραφούμενης, Ολυμπία Νικολάου, γεννήθηκε το 1915 στη Χοιροκοιτία Λάρνακας, ένα χωριό χτισμένο στην απότομη πλαγιά ενός λόφου, στο οποίο σώζεται ο καλύτερα διατηρημένος προϊστορικός οικισμός της Κύπρου. Είχε μια αδελφή, τη Μαρία. Όταν ακολούθησε τον άνδρα της στην Αμερική, εργάστηκε ως μοδίστρα σε εργοστάσιο, μεγαλώνοντας παράλληλα τα παιδιά της με αγάπη, φροντίδα αλλά και αυστηρότητα σε ό,τι αφορούσε το ήθος τους. Τους δίδαξε την αξιοπρέπεια και τον σεβασμό, τους έμαθε να είναι ελεήμονες και ευσπλαχνικοί με τους ανθρώπους, ενώ φρόντισε να κάνει τις κόρες της εξαιρετικές νοικοκυρές. Ήταν πολύ θρησκευόμενη, όπως και ο σύζυγός της, φιλόξενη και φιλότιμη, ιδιαίτερα αγαπητή στον κόσμο. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών.
Ο πατέρας της Ολυμπίας, παππούς της βιογραφούμενης, Κωνσταντίνος Νικολάου, γεννήθηκε στη Χοιροκοιτιά και ήταν παπουτσής. Παντρεύτηκε τη Μαγδαληνή Χριστοφή και απέκτησε μαζί της δύο παιδιά, την Ολυμπία και τη Μαρία. Το 1920 έφυγε χωρίς την οικογένειά του από το χωριό του και πήγε στην Αμερική. Εκεί εργάστηκε σκληρά, στέλνοντας τα χρήματα που έβγαζε στη γυναίκα και τις κόρες του, μέχρι που τελικά τις πήρε κοντά του το 1953. Η γιαγιά Μαγδαληνή απεβίωσε σε ηλικία 68 ετών, ενώ ο παππούς Κωνσταντίνος στα 81 του χρόνια.
Η βιογραφούμενη Χρυστάλλα Ιωαννίδη γεννήθηκε το 1939 στην Καλαβασό της Λάρνακας, όπου έμαθε και τα πρώτα γράμματα. Πήγε στην Αμερική σε ηλικία 13 ετών και συνέχισε εκεί το σχολείο, ενώ μέσα σε τρεις μόλις μήνες είχε μάθει ήδη τη γλώσσα. Μάλιστα, έγινε η διερμηνέας των Ελλήνων μεταναστών που ζούσαν στην περιοχή. Χάρη στη φιλομάθεια και την ευστροφία της, τελείωσε το Γυμνάσιο έναν χρόνο νωρίτερα από το προβλεπόμενο και πήρε υποτροφία για το Rutgers University, όπου σπούδασε Μαθηματικά. Το 1962 παντρεύτηκε τον έρωτα της ζωής της, τον Γιώργο Χατζημανώλη, και μαζί του απέκτησε τρία παιδιά. Εργάστηκε ως διευθύντρια (operation manager) σε ιδιωτική επιχείρηση και στη συνέχεια σε τράπεζα.
Εγκατέλειψε την καριέρα της για να αφοσιωθεί στην οικογένεια και στην ανατροφή των παιδιών της, αλλά και στους γονείς της, τους οποίους κράτησε κοντά της μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Από πολύ νέα άρχισε να ασχολείται με τα κοινά, αρχικά στην Εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και στη συνέχεια του Αγίου Νικολάου, βοηθώντας στο Φιλόπτωχο Ταμείο, στον Τομέα Νεολαίας (όπου για πολλά χρόνια διετέλεσε Σύμβουλος), ενώ ήταν πάντα παρούσα σε όποια ανάγκη είχε η Εκκλησία. Για το φιλανθρωπικό της έργο έχει τιμηθεί επανειλημμένα, τόσο από τη Μητρόπολη όσο και από την Εκκλησία της. Της αρέσει να ασχολείται με το σπίτι και είναι άφθαστη μαγείρισσα και νοικοκυρά, ενώ αγαπά ιδιαίτερα την κηπουρική και καλλιεργεί η ίδια τον κήπο της.
Η κόρη της Ευαγγελία (Λία) Χατζημανώλη γεννήθηκε στο Νιου Τζέρσεϊ και αποφοίτησε από το Livingston High School. Είναι παντρεμένη με τον Ρότζερ και εργάζεται ως Διευθύντρια σε μεγάλο Club-Restaurant.
Ο γιος της Βασίλης Χατζημανώλης γεννήθηκε στο Νιου Τζέρσεϊ και αποφοίτησε κι εκείνος από το Livingston High School. Σπούδασε Engineering στο Stevens University του Χόμποκεν και σήμερα είναι διευθυντικό στέλεχος σε μεγάλη εταιρεία.
Η κόρη της Ολυμπία Χατζημανώλη γεννήθηκε στο Νιου Τζέρσεϊ και σπούδασε Ψυχολογία στο Caldwell University. Σήμερα εργάζεται σε μεγάλη εταιρεία. Είναι παντρεμένη με τον Mehdi Chamcham, ο οποίος κατάγεται από το Μαρόκο, και έχουν μια κόρη, τη Σοφία, που γεννήθηκε το 2011.