Ο Θωμάς Χαρίσης (1949-2017) ήταν πρώην Πρόεδρος της Κοινότητας Καλοχωρίου-Παντειχίου Ευβοίας και πρώην Αντιδήμαρχος Αυλίδας. Στα χρόνια της Προεδρίας του στην Κοινότητα, έγιναν πάρα πολλά έργα υποδομής που άλλαξαν τη μορφή και την εικόνα του χωριού.
Ο Θωμάς Χαρίσης γεννήθηκε το 1949, στο Καλοχώρι-Παντείχι Ευβοίας, από γονείς κτηνοτρόφους. Αποφοίτησε από τη Σιβιτανίδειο Σχολή Ηλεκτρολόγων-Μηχανικών και μετά τη στρατιωτική του θητεία ασχολήθηκε με το αντικείμενο το οποίο σπούδασε ως ελεύθερος επαγγελματίας. Με τη σύζυγό του, Αλεξάνδρα Καμπά, απέκτησαν μία κόρη, τη Μαρία Χαρίση, η οποία είναι παντρεμένη με τον Δημήτριο Σκρέκα και του χάρισε δύο εγγόνια, τον Θωμά, που είναι σήμερα 17 ετών και τον Ανδρέα, που είναι 15 ετών.
Με τα κοινά ήλθε σε επαφή για πρώτη φορά το 1978, όταν εξελέγη δεύτερος στην προτίμηση του εκλογικού σώματος κοινοτικός σύμβουλος Βαθέως Αυλίδας. Το 1981 έθεσε υποψηφιότητα ως πρόεδρος της νεοσύστατης κοινότητας Καλοχωρίου-Παντειχίου και έχασε την εκλογή με διαφορά μιας ψήφου. Στις επόμενες όμως εκλογικές αναμετρήσεις, οι δημότες του Καλοχωρίου-Παντειχίου του έδειξαν την προτίμησή τους. Στην τελευταία μάλιστα εκλογική αναμέτρηση ήταν υποψήφιος πρόεδρος χωρίς αντίπαλο.
Ο Θωμάς Χαρίσης υπήρξε επίσης από το 1995 και για τρία συναπτά έτη, αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της περιοχής του Νομού Ευβοίας, ενδιαφερόμενος για τη λύση όσο δυνατόν περισσοτέρων προβλημάτων της ευρύτερης περιφέρειας.
Στα δεκαέξι χρόνια της Προεδρίας του στην Κοινότητα, έγιναν πάρα πολλά έργα υποδομής που άλλαξαν τη μορφή και την εικόνα του χωριού.
Με δική του μέριμνα χτίστηκε νέο σύγχρονο κοινοτικό γραφείο, αλλά και κοινοτικό αναψυκτήριο, με στόχο την κάλυψη των αναγκών ψυχαγωγίας και ξεκούρασης των κατοίκων, μέσα σ’ ένα καινούριο τότε άλσος, το οποίο ο ίδιος ονόμασε «Πλατεία Χρήστου Κόττη».
Η νέα κοινότητα Καλοχωρίου-Παντειχίου διέθετε πλέον πνευματικό κέντρο με αίθουσα πολλαπλών χρήσεων. Σε αυτό στεγαζόταν η κοινοτική βιβλιοθήκη και λάμβαναν χώρα πολιτιστικές εκδηλώσεις, καθώς επίσης και μαθήματα πιάνου, χειροτεχνίας και πηλού από τη Ν.Ε.Λ.Ε. της Νομαρχίας Ευβοίας. Η αρωγή του στους τοπικούς Συλλόγους ήταν εμφανής.
Το Καλοχώρι-Παντείχι έγινε ένας δυναμικός οικισμός 1.000 περίπου κατοίκων με την απογραφή του. Στα έργα του συγκαταλέγεται η ανέγερση κοινοτικού περιπτέρου, πλατείες και η δημιουργία γηπέδων καλαθοσφαίρισης και ποδοσφαίρου, καθώς ενίσχυσε την ενασχόληση των ντόπιων με τον αθλητισμό. Έτσι άρχισαν να ιδρύονται νέοι αθλητικοί σύλλογοι, εκ των οποίων ο Α.Ο. Ποδοσφαίρου που υφίσταται έως σήμερα, ενώ η ομάδα Καλαθοσφαίρισης της κοινότητας, στη σύντομη διαδρομή της, κατάφερε να κατακτήσει μετάλλιο σε τοπικό πρωτάθλημα.
Στα έργα υποδομής του συγκαταλέγονται τρεις γεωτρήσεις με τις οποίες λύθηκε οριστικά το πρόβλημα ύδρευσης του χωριού, συνολικού μήκους τουλάχιστον είκοσι πέντε χιλιάδων μέτρων και η ανέγερση δύο κοινοτικών δεξαμενών νερού, συνολικής χωρητικότητας τετρακοσίων κυβικών μέτρων, καθώς και η δημιουργία και λειτουργία συστήματος όμβριων υδάτων. Ακόμα, σε συνεργασία με το κοινοτικό του συμβούλιο και κατόπιν έντονων πιέσεων και ενεργειών τους στα αρμόδια Υπουργεία, εκδόθηκαν τρία Προεδρικά Διατάγματα με τα οποία η Κοινότητα απέκτησε σχέδιο Πόλεως, ώστε να είναι εφικτό στον καθένα να κτίσει το σπίτι του με ιδιοκτησία μόλις 500 τετραγωνικών μέτρων, καθώς και την επέκταση τριών σχεδίων πόλεως. Επί των ημερών του πραγματοποιήθηκαν ασφαλτοστρώσεις και πεζοδρομήσεις, δημιουργήθηκε παιδική χαρά και τρεις πλατείες με σιντριβάνια.
Προχώρησε στην αγορά τριών επιπλέον στρεμμάτων στο κοιμητήριο και παρείχε οικονομική ενίσχυση στην εκκλησία του Κοιμητηρίου «Παναγία» καθώς και στο εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου. Έκανε προτομή του ιερέως Ιωάννη Τσικαλά στον αύλιο χώρο της ενορίας του Αγίου Κωνσταντίνου.
Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει στην έντονη οικολογική του συνείδηση και ευαισθησία, αφού μερίμνησε για αντιπυρική προστασία της περιοχής αλλά και για το ιδιωτικό δάσος στο Κριμπάτσι το 1997 με τη διάνοιξη δασοδρόμων.
Στον χώρο της παιδείας, εξασφάλισε και κατοχύρωσε το έργο του Βρεφονηπιακού Σταθμού, ο οποίος φτιάχτηκε για να εξυπηρετεί την ευρύτερη περιοχή Αυλίδας, σε έκταση 1.200 τετραγωνικών μέτρων, για 90 βρέφη και 100 νήπια. Στις μέρες μας το κτίριο αυτό λειτουργεί ως Μουσικό Γυμνάσιο-Λύκειο Εύβοιας και Βοιωτίας.
Οι αγώνες του όμως δεν σταμάτησαν στην αναμόρφωση του Καλοχωρίου-Παντειχίου. Έτσι, ως Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου περιοχής, εργάστηκε για την ανάπλαση των ακτών της Αυλίδας.
Το 1999 διετέλεσε Αντιδήμαρχος του Νεοσύστατου Καποδιστριακού Δήμου Αυλίδας και με τη συμβολή του, αλλά και την εμπειρία του, οικοδομήθηκε το Νέο Δημαρχείο Αυλίδας, καθώς και το κλειστό γυμναστήριο που εξυπηρετούσε τις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής. Επίσης προγραμματίστηκε η ύδρευση του Δήμου από την ΕΥΔΑΠ και προώθησε τον Βιολογικό καθαρισμό.
Ο Θωμάς Χαρίσης έφυγε από τη ζωή στις 5 Νοεμβρίου 2017, σε ηλικία 68 ετών, χτυπημένος από τον καρκίνο, βυθίζοντας σε ανείπωτη θλίψη την οικογένειά του, αλλά και όλους όσους τον εκτιμούσαν και αγαπούσαν.