Χαλκίδης Σάββας

Ο Σάββας Χαλκίδης γεννήθηκε το 1950 στην Εξοχή Δράμας. Σπούδασε στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων της Ανώτατης Βιομηχανικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε στον τομέα των ασφαλειών. Σήμερα διατηρεί το δικό του ασφαλιστικό γραφείο στη Θεσσαλονίκη.

Οι ρίζες του βιογραφούμενου από την πλευρά του πατέρα του είναι από την Κερασούντα και από την πλευρά της μητέρας του από τη Σαμψούντα. Ο προπάππους του, Γεώργιος Χαλκίδης, έφυγε από το Πράσαρι της Κερασούντας το 1909 περίπου και πήγε στο Βατούμι. Απέκτησε δύο γιους, τον Κυριάκο και τον Σάββα. Ο παππούς του βιογραφούμενου, Κυριάκος Χαλκίδης, γεννήθηκε το 1901. Έπαιζε πολύ καλά «κεμεντζέ», δηλαδή ποντιακή λίρα. Ήταν αυτοδίδακτος. Επίσης ήξερε να κατασκευάζει τον κεμεντζέ με εξαιρετικό τρόπο. Ήταν πολύ καλός ξυλουργός και έφτιαχνε όμορφες κατασκευές με ξύλα που έκοβε από το δάσος. Ο αδερφός του, Σάββας, σκοτώθηκε στον Εμφύλιο Πόλεμο από τους Αντάρτες μαζί με άλλα 12 άτομα. Ο βιογραφούμενος πήρε το όνομα του αδικοχαμένου θείου του.

Ο παππούς Κυριάκος παντρεύτηκε την Άννα Καζαντζίδου. Όταν ήρθε στην Ελλάδα η Άννα, τη ρώτησαν τη δουλειά του πατέρα της και εκείνη απάντησε ότι κατασκεύαζε χάλκινα καζάνια. Έτσι πήρε το όνομα «Χαλκίδου». Ο Κυριάκος και η Άννα απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τον Γεώργιο, τη Σοφία, την Κυριακή και την Ανατολή. Η Σοφία και η Κυριακή ασχολήθηκαν με τη ραπτική. Ο παππούς Κυριάκος απεβίωσε σε ηλικία 75 ετών το 1975.

Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Γεώργιος Χαλκίδης, γεννήθηκε στο Βατούμι το 1924. Δύο χρόνια αργότερα η οικογένεια ήρθε στην Ελλάδα. Αρχικά πήγαν στην Καλαμαριά, στη συνέχεια στα Γιαννιτσά και εγκαταστάθηκαν στην Εξοχή Δράμας. Η Εξοχή είναι πολύ ορεινό και άγονο χωριό που βρίσκεται στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Αρχικά, το χωριό ήταν τούρκικο και είχε την ονομασία «Βέσμη». Με την ανταλλαγή των πληθυσμών εγκαταστάθηκαν στην περιοχή πρόσφυγες ερχόμενοι κυρίως από την Τραπεζούντα, την Κερασούντα και τη Σαμψούντα. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού μιλούσε ποντιακά και οι υπόλοιποι, κυρίως όσοι προέρχονταν από τη Σαμψούντα, τούρκικα.

Το παρατσούκλι της οικογένειας του βιογραφούμενου ήταν «Γουρουτσάς» από την τούρκικη λέξη «γουρούκ», που σημαίνει «σπασμένο». Μάλλον το παρατσούκλι, το οποίο φέρει η οικογένεια μέχρι σήμερα, προήλθε από τον προπάππου του βιογραφούμενου, Γεώργιο Χαλκίδη, που ήταν πρακτικός γιατρός.

Ο πατέρας του βιογραφούμενου υπηρέτησε για 4 χρόνια στον ελληνικό στρατό κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Η οικογένεια του βιογραφούμενου, όπως και σχεδόν όλοι οι κάτοικοι της περιοχής, κατέβηκαν στα πεδινά για να αποφύγουν τις βουλγαρικές βιαιοπραγίες. Εγκαταστάθηκαν στον Κορινό, όπου έμειναν μέχρι το τέλος του Πολέμου. Ο Γεώργιος ασχολήθηκε με τις αγροτικές εργασίες μέχρι το 1967. Στη συνέχεια, η οικογένεια ήρθε στη Θεσσαλονίκη κατόπιν προτροπής της γιαγιάς του βιογραφούμενου, Άννας, που ήταν μία πολύ έξυπνη και διορατική γυναίκα. Βοήθησε πολύ την οικογένειά της να προσαρμοστεί στους ρυθμούς της πόλης. Επίσης, εκείνη αποφάσισε ότι τα εγγόνια της πρέπει να σπουδάσουν. Η γιαγιά Άννα πέθανε από εγκεφαλικό το 1970, σε ηλικία 65 ετών. Ήταν άνθρωπος που τον χαρακτήριζε η ζωντάνια και ήθελε πολύ να σπουδάσουν τα εγγόνια της.

Ο μητρικός παππούς ονομαζόταν Δημήτρης Μηνάς. Παντρεύτηκε την Ανατολή Σαββίδου και απέκτησαν τέσσερα παιδιά, την Πολυξένη, τον Χρήστο, τη Βασιλική και τη Σοφία. Η μητέρα του βιογραφούμενου, Πολυξένη, γεννήθηκε στη Σαμψούντα. Η Ανατολή απεβίωσε όταν η Πολυξένη ήταν 14 ετών. Μεγάλωσε μόνη της τα μικρότερα αδέρφια της και τους στάθηκε σαν αληθινή μητέρα. Τα αδέρφια είχαν ισχυρό δέσιμο καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Ο παππούς Δημήτρης ξαναπαντρεύτηκε και απέκτησε δύο κόρες, την Αρτεμισία και την Ευθυμία. Ο Δημήτρης ήρθε στην Ελλάδα μαζί με τον αδερφό του, Πιλάτο. Ο Πιλάτος σκοτώθηκε σε κυνηγετικό ατύχημα σε ηλικία 18 ετών, στην Εξοχή Δράμας. Τα παιδιά ήρθαν μόνα τους από τη Σαμψούντα.

Οι γονείς του βιογραφούμενου παντρεύτηκαν το 1949, όταν ο Γεώργιος είχε πάρει άδεια από τον στρατό. Απέκτησαν δύο παιδιά, τον βιογραφούμενο το 1950 και τον Τηλέμαχο το 1955. Ο Τηλέμαχος εργάστηκε στο Προξενείο της Φιλιππούπολης από το 1981, όπου παρουσιάστηκε μία θέση. Προσελήφθη καθώς μιλούσε άπταιστα βουλγαρικά. Δούλεψε για 16 χρόνια στο Προξενείο και έτσι μπήκε στο Διπλωματικό Σώμα. Κατόπιν, πήγε στα Σκόπια για 6 χρόνια και μετά στη Σόφια για 5 χρόνια. Σήμερα εργάζεται στη Βενεζουέλα. Έχει παντρευτεί την Ιουλία Γρυπάρη, η οποία κατάγεται από την Αθήνα. Έχουν αποκτήσει δύο παιδιά, τον Γιώργο και τον Μιλτιάδη. Ο Γιώργος είναι 25 ετών. Έχει σπουδάσει στο Τμήμα Σλάβικων και Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και κάνει μεταπτυχιακές σπουδές. Ο Μιλτιάδης σπουδάζει Νομική στην Κομοτηνή.

Ο βιογραφούμενος, Σάββας Χαλκίδης, τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στο χωριό μαζί με τον αδερφό του. Παρακολούθησε για 3 χρόνια το Γυμνάσιο στο Νευροκόπι, από όπου επέστρεφαν στο σπίτι τους με τα πόδια. Το πρωί πήγαιναν στο σχολείο με συγκοινωνία. Το χειμώνα ο βιογραφούμενος με τον αδερφό του νοίκιαζαν δωμάτιο στο Νευροκόπι, όπου έμεναν μόνοι τους. Επέστρεφαν στο σπίτι τους μόνο τα Σαββατοκύριακα. Τα χρόνια αυτά ήταν πολύ δύσκολα. Το 1967 συνέχισαν στο 6^ο Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης. Εκείνο το διάστημα ο πατέρας τους εργαζόταν ως εισπράκτορας στον ΕΑΣ. Η μητέρα τους δούλευε ως καθαρίστρια στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών. Τα δύσκολα χρόνια συνεχίστηκαν και στη Θεσσαλονίκη.

Ο βιογραφούμενος εισήχθη στην Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης, στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων. Παράλληλα, παρακολουθούσε μαθήματα γραφομηχανής και λογιστικής. Εκεί γνώρισε τον Καθηγητή Φίστα, που του βρήκε δουλειά στην ασφαλιστική εταιρεία «ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ». Έτσι μπήκε στον χώρο των ασφαλειών, αφού προηγήθηκαν διάφορες δουλειές. Σε δύο χρόνια ο βιογραφούμενος έμαθε όλο το πλαίσιο των ασφαλειών. Κατόπιν, πήγε στην εταιρεία «ΗΛΙΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ» και σύντομα ανέλαβε υπεύθυνος για όλη τη Βόρεια Ελλάδα. Σε μικρό χρονικό διάστημα, πήρε προαγωγή και έγινε υπεύθυνος μέχρι τη Θεσσαλία.

Το 1993 ο βιογραφούμενος μεταπήδησε στην εταιρεία «ΜΙΝΕΤΤΑ», όπου έλαβε πολύ καλό μισθό και ποσοστά για 8 έτη. Εργάστηκε στη συγκεκριμένη εταιρεία μέχρι το 2010 με ένα διάλειμμα 5 ετών. Το 1996 ξεκίνησε το δικό του ασφαλιστικό γραφείο, το οποίο διατηρεί μέχρι σήμερα σε ιδιόκτητο κτίριο. Το γραφείο απασχολεί 5 μόνιμους υπαλλήλους και διαθέτει 150 συνεργάτες.

Στην προσωπική του ζωή ο βιογραφούμενος παντρεύτηκε την Αναστασία Φυτοπούλου το 1979. Η καταγωγή της Αναστασίας είναι από την Εξοχή Δράμας. Οι γονείς της είναι ο Γιώργος και η Ευανθία, οι οποίοι διατηρούσαν φιλικές σχέσεις με την οικογένεια του βιογραφούμενου. Ο βιογραφούμενος με τη σύζυγό του απέκτησαν ένα γιο, τον Ιάσονα, ο οποίος γεννήθηκε το 1995. Σήμερα σπουδάζει στο Τμήμα Σλάβικων και Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.