Ο Σάββας Αβραμίδης γεννήθηκε στις Σέρρες το 1950. Είναι παντρεμένος με την Ευαγγελία Βούλγαρη ‒η οποία κατάγεται από τον Τύρναβο Λάρισας‒ και έχουν αποκτήσει τρία παιδιά. Σήμερα είναι συνταξιούχος από την επί τριάντα τέσσερα χρόνια εργασία του στα ΕΛ.ΤΑ. ως ταχυδρομικός διανομέας και παράλληλα συμμετέχει ενεργά στα Κοινά του Δήμου Περιστερίου, του οποίου διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος από το 1990 έως το 2014.
Οι γονείς του Σάββα Αβραμίδη γεννήθηκαν στον Πόντο το 1913 και απεβίωσαν, πλήρεις ημερών, το 1992 η μητέρα και το 1993 ο πατέρας. Η ζωή τους υπήρξε ιδιαίτερα περιπετειώδης και δύσκολη, καθώς ο πατέρας του Νικόλαος Αβραμίδης και η μητέρα του Σοφία Τσαλπαρά εκδιώχτηκαν στην Ελλάδα το 1922, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την ανταλλαγή πληθυσμού που ακολούθησε. Αποβιβάστηκαν στον Άη Γιώργη Κερατσινίου και από εκεί προωθήθηκαν στη Μακεδονία και συγκεκριμένα στις Σέρρες. Ο πατέρας, μαζί με τους γονείς του, εγκαταστάθηκε στο Καπνόφυτο Σερρών, ενώ η μητέρα, χωρίς γονείς, στο Αχλαδοχώρι Σερρών όπου ένας ηλικιωμένος πρόσφυγας την περιέθαλψε μαζί με άλλα τριάντα πέντε ορφανά προσφυγόπουλα. Οι γονείς του απέκτησαν έξι παιδιά: την Ελισάβετ, τον Ηλία, τον Παντελή, την Ελευθερία, τον Γιώργο και τον Σάββα. Ο πατέρας έλαβε μέρος σε πολλές μάχες κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1940 και μάλιστα το 1941 τραυματίστηκε σοβαρά. Τα στοιχεία του χαρακτήρα του όπως η πατρική καλοσύνη, η εντιμότητα, η εργατικότητα, η ανθρωπιά και η τιμιότητα αποτέλεσαν πρότυπο συμπεριφοράς για τον γιο του τον Σάββα καθώς και για τα υπόλοιπα παιδιά του. Η οικογένεια εξασφάλιζε τα προς το ζην από τον νερόμυλο που είχε ο πατέρας επί σαράντα χρόνια, αλλά και από την καλλιέργεια χωραφιών με καπνά και σιτηρά.
Ο τόπος καταγωγής του Σάββα είναι το Καπνόφυτο Σερρών που βρίσκεται κοντά στο Σιδηρόκαστρο, στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Η ονομασία του οφείλεται στην καπνοπαραγωγή, η οποία αποτελούσε την πρωταρχική οικονομική δραστηριότητα των κατοίκων του, ωστόσο, τη δεκαετία του ’60, η πλειοψηφία των κατοίκων πήρε τον δυσβάσταχτο δρόμο της ξενιτιάς με κύριο προορισμό τη Γερμανία και τη Σουηδία. Πολλά από τα παιδιά του χωριού και των μεταναστών κατάφεραν να μορφωθούν και να διαπρέψουν σε σχολεία και πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Ο Σάββας Αβραμίδης, το 1964, σε ηλικία μόλις 14 ετών, άφησε το χωριό του και μετοίκισε στον Πειραιά, ακολουθώντας τον 17χρονο τότε αδερφό του Γιώργο, ο οποίος είχε ήδη εγκατασταθεί και σπούδαζε σε Τεχνική Σχολή. Τα δύο αδέρφια για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές δυσκολίες της εποχής και να καταφέρουν να επιβιώσουν μακριά από την οικογένεια, έκαναν πολλές δουλείες ενώ ο βιογραφούμενος κατόρθωσε να αποφοιτήσει από το Νυχτερινό Γυμνάσιο και Λύκειο του Πειραιά με άριστα.
Το 1970 κλήθηκε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Παρουσιάστηκε στην Κόρινθο, επιλέχθηκε ως έφεδρος Ανθυπολοχαγός και, ολοκληρώνοντας τη φοίτησή του στη ΣΕΑΠ, μετατέθηκε στα Μέγαρα, στη Σχολή Πιλότων Αεροπορίας Στρατού (κοκκινοσκούφης). Η στρατιωτική του θητεία ολοκληρώθηκε με τη μετάθεσή του στη Λάρισα, όπου εκεί γνώρισε τη σύζυγό του Ευαγγελία Βούλγαρη, του Δημητρίου και της Ελευθερίας, τον έρωτα της ζωής του, με την οποία εξακολουθούν να είναι παντρεμένοι από το 1973. Απέκτησαν τρία παιδιά, τη Σοφία, τον Νικόλαο και την Ελευθερία, τα οποία έχουν αποκτήσει τις δικές τους οικογένειες και εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα. Έχει τέσσερα εγγόνια, τον Γιώργο, τη Σωτηρία, τον Σάββα και τον Λευτέρη.
Το 1972 διορίστηκε στα Ελληνικά Ταχυδρομεία και συγκεκριμένα στο Κέντρο Διαλογής Περιστερίου. Προκειμένου να αντεπεξέρχεται στις οικογενειακές του υποχρεώσεις, που με τρία παιδιά ήταν αρκετές, τα απογεύματα εργαζόταν ως ελαιοχρωματιστής επί είκοσι πέντε συναπτά έτη. Η φροντίδα της οικογένειάς του είναι πάντα το πρώτο του μέλημα, ωστόσο είναι αληθινά πρόθυμος να προσφέρει και σε όποιον τον χρειαστεί, ασχέτως βαθμού συγγενείας, όπως ακριβώς τον γαλούχησαν οι αξίες και οι αρχές των γονιών του, τις οποίες φρόντισε να μεταδώσει στα παιδιά και τα εγγόνια του.
Το 1990 έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα στον Δήμο Περιστερίου, όπου εκλεγόταν Δημοτικός Σύμβουλος έως το 2014, χρονιά εκλογών που παραιτήθηκε προκειμένου να δώσει χώρο στους νεότερους. Στη διάρκεια αυτών των ετών, προσέφερε τα μέγιστα στους συμπολίτες του με τους οποίους ‒και λόγω της επαγγελματικής του ιδιότητας‒ συναντιόταν καθημερινά στη γειτονιά τους. Άλλωστε στο Περιστέρι είναι γνωστός σε όλους ως «Σάββας ο ταχυδρόμος» και ιδιαίτερα αγαπητός. Συνεχίζει να προσφέρει στον Δήμο μέχρι και σήμερα, που είναι Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Δ.Ε.Π.Α.Δ.Π. και είναι πάντα διαθέσιμος να συμβάλει με την πολυετή εμπειρία του στα κοινά.
Από το 2003 έως το 2006 διετέλεσε Πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτιστικής Ανάπτυξης και από το 2007 έως το 2010 Πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Περιστερίου. Η Ποντιακή του καταγωγή τον οδήγησε στην ενασχόλησή του με την Ένωση Ποντίων Περιστερίου, της οποίας ανέλαβε την Προεδρία από το 1997 έως το 2009, ενώ ταυτόχρονα συμμετείχε ενεργά στο Ψωμιάδειο Πολιτιστικό Κέντρο Ποντιακού Ελληνισμού. Επίσης, διετέλεσε Αντιπρόεδρος στην Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Νότιας Ελλάδας και Νήσων. Από το 2014 είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Μακεδόνων και Θρακιωτών Δυτικής Αττικής.
Ο Σάββας Αβραμίδης υπήρξε πάντα άνθρωπος με ιδιαίτερες ευαισθησίες καθώς διακατέχεται από ρομαντισμό, ο οποίος τον προτρέπει και του επιτρέπει να οραματίζεται. Η αστείρευτη εργατικότητά του, παρά τη συνταξιοδότηση, τον προτρέπει και του επιτρέπει να υλοποιεί. Αυτός ο συνδυασμός του δίνει την ώθηση να προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις για ένα δημιουργικό σήμερα και να δουλεύει σε όλους τους τομείς για ένα αύριο απαλλαγμένο από τα λάθη του παρελθόντος και εμπλουτισμένο με την ομορφιά της ζωής. Πιστεύει στη συλλογική προσπάθεια και υπερασπίζεται την άποψη ότι όλοι μαζί πρέπει να προσπαθούμε καθημερινά να γινόμαστε καλύτεροι, να συγχωρούμε και να προχωράμε μπροστά, αν θέλουμε να βρούμε τον δρόμο που οδηγεί σε ένα καλύτερο αύριο.
Ο Σάββας Αβραμίδης είναι ομολογουμένως ένας αξιαγάπητος άνθρωπος. Ο άνθρωπος που «αν δεν είσαι συγγενής του, εύχεσαι να είσαι φίλος του»!