Ο Ιωάννης Αλεξίου γεννήθηκε το 1964 στη Λάρισα. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ειδικεύθηκε στη Ρευματολογία και σήμερα είναι Επιμελητής Α΄ της Ρευματολογικής Κλινικής του Γενικού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας. Είναι έγγαμος και πατέρας μίας κόρης.
Οι γονείς του βιογραφούμενου κατάγονται από το χωριό Μεσενικόλας, στη Λίμνη Πλαστήρα. Για την ονομασία του χωριού υπάρχουν δύο θεωρίες. Σύμφωνα με την πρώτη, η ονομασία προέρχεται από τον ναό του Αγίου Νικολάου που βρίσκεται στη μέση του χωριού. Η δεύτερη θεωρία υποστηρίζει ότι μία οικογένεια του χωριού πήγε στο εξωτερικό και όταν επέστρεψε, ένας εξ αυτών έκανε πολλές δωρεές και επειδή λεγόταν «Μεσιέ Νικόλας», δόθηκε προς τιμήν του το όνομα στο χωριό.
Από την πλευρά του πατέρα του, ο παππούς του λεγόταν Ιωάννης Αλεξίου. Η οικογένεια Αλεξίου έχει ιστορία τουλάχιστον 500 ετών. Είχε μεγάλη παράδοση στη γεωργία και την κτηνοτροφία στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Πλαστήρα και εικάζεται ότι το 80-90% των εσοδειών ανήκε στην οικογένεια Αλεξίου. Ο παππούς διηγούνταν συχνά ιστορίες στα εγγόνια του σχετικά με τους προγόνους του, που συμμετείχαν σε πολέμους με τους Τούρκους, με τον πρόγονο Γιαννακούλη να ξεχωρίζει, καθώς ήταν τόσο εξαιρετικός στο σημάδι, που λέγεται ότι μπορούσε να περάσει μία σφαίρα μέσα από ένα δαχτυλίδι.
Ο παππούς Ιωάννης είχε συμμετάσχει στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έχοντας μάλιστα υποστεί έναν σοβαρό τραυματισμό στην Κορυτσά. Εξιστορούσε σκηνές από τον ματωμένο Εμφύλιο, τις μάχες με τους αντάρτες και την ανταλλαγή οβίδων στην πεδιάδα του Κάμπου.
Ο Ιωάννης Αλεξίου παντρεύτηκε τη Βασιλική, το γένος Κάτσιανου. Ο βιογραφούμενος έχει έντονες αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια, που περνούσε τα καλοκαίρια του μαζί τους στη Λίμνη Πλαστήρα.
Από την πλευρά της μητέρας του, παππούς του ήταν ο Αριστείδης Καλαμάτας, ο οποίος εκτελέστηκε από Γερμανούς. Η γυναίκα του, Βασιλική Καλαμάτα πέρασε όλη της τη ζωή στο χωρίο. Μεγάλωσε πέντε παιδιά και πέθανε σε ηλικία 94 ετών.
Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Σωτήριος Αλεξίου, ήρθε σε ηλικία 14 ετών στη Λάρισα, λόγω των σκληρών καταστάσεων και συνθηκών που είχε επιφέρει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Διατηρούσε καφενείο στη Λάρισα, μετατρέποντάς το αργότερα σε ψησταριά. Γνώρισε με προξενιό την Ευτέρπη, το γένος Καλαμάτα. Η Ευτέρπη ασχολείτο με τα οικιακά και τα απογεύματα βοηθούσε τον σύζυγό της στο μαγαζί. Παντρεύτηκαν το 1960 και απέκτησαν δύο παιδιά, τον βιογραφούμενο Ιωάννη και τη Βασιλική. Η Βασιλική εργάζεται σήμερα ως δασκάλα στον Βόλο.
Ο βιογραφούμενος, Ιωάννης Αλεξίου, γεννήθηκε το 1964 στη Λάρισα, όπου ολοκλήρωσε τη μέση εκπαίδευση. Θυμάται τον εαυτό του να βοηθά τον πατέρα του στο μαγαζί τα Σαββατοκύριακα. Του άρεσε πολύ το μπάσκετ, το τρέξιμο και συμμετείχε σε Συλλόγους.
Εισήχθη 28ος στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, φεύγοντας έτσι για πρώτη φορά από τη Λάρισα. Η εικόνα της πρωτεύουσας ήταν χαοτική για ένα παιδί που είχε γεννηθεί και μεγαλώσει σε μία μικρή πόλη.
Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του, εκπλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία, αρχικά στο Μεσολόγγι και μετά στην Άρτα.
Εξάσκησε την Παθολογία στο Νοσοκομείο Βόλου και έπειτα πήρε την ειδικότητα της Ρευματολογίας, υπηρετώντας στο Ασκληπιείο Βούλας. Η επιλογή της Ρευματολογίας ήταν συνειδητή, γνωρίζοντας ότι είναι δύσκολη και πολυσύνθετη.
Επιστρέφοντας στη Λάρισα, το 2001 άνοιξε ιδιωτικό ιατρείο. Στην πόλη της Λάρισας υπήρχαν τότε ακόμη τρεις ρευματολόγοι. Το 2003 ξεκίνησε την εκπόνηση της Διδακτορικής του Διατριβής και έπειτα από παρότρυνση του καθηγητή του, κατέθεσε τα χαρτιά του για τη θέση Επιμελητή Β΄, την οποία και πήρε το 2008.
Σήμερα είναι Επιμελητής Α΄ στη Ρευματολογική Κλινική του Γενικού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας. Η Κλινική εξυπηρετεί όλη τη Θεσσαλία και απασχολεί σήμερα 5 ιατρούς. Ο Ιωάννης Αλεξίου ήταν από τους πρώτους ιατρούς της Κλινικής.
Τη σύζυγό του, Αγορίτσα, τη γνώρισε μέσω κοινών γνωστών την περίοδο που διατηρούσε το ιδιωτικό του ιατρείο. Η ίδια είναι νοσηλεύτρια στο ΓΠΝ Λάρισας. Παντρεύτηκαν το 2009 και απέκτησαν μία κόρη, τη Μυρτώ, το 2015.