Ο Κωνσταντίνος Γονιδάκης γεννήθηκε το 1951 στο Αιγάλεω και η καταγωγή του είναι από την Κύθνο. Από το 1992 διατηρεί την εταιρεία Arredamento, η οποία δραστηριοποιείται στον χώρο του επίπλου.
Η καταγωγή του βιογραφούμενου και από τους δύο του γονείς είναι από τη Δρυοπίδα της Κύθνου. Ο Δημήτρης και η Άννα Γονιδάκη παντρεύτηκαν και ήρθαν στην Αθήνα, όπου απέκτησαν δύο γιους, τον βιογραφούμενο Κωνσταντίνο το 1951 και τον Στυλιανό το 1955.
Ο Κωνσταντίνος γεννήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 1951. Μέχρι την ηλικία των 3 ετών έζησε στο Αιγάλεω. Την εποχή εκείνη στο Αιγάλεω υπήρχαν Δημοτικά Λουτρά όπως θυμάται ο ίδιος, όπου οι κάτοικοι έκαναν μπάνιο. Υπήρχε επίσης σε κάθε γειτονιά μία βρύση, την οποία άνοιγε κάθε μέρα κάποιος και ο κόσμος έπαιρνε νερό πληρώνοντας ένα αντίτιμο.
Η οικογένεια αργότερα μετακόμισε στο κέντρο της Αθήνας, στην πλατεία Κλαυθμώνος. Τα παιδιά έπαιζαν τότε με περισσότερη άνεση στον δρόμο. Ο Κωνσταντίνος γνώρισε σε βάθος την Αθήνα ήδη από μικρός, καθώς ο πατέρας του, που εργαζόταν στα τραμ της εποχής, τον έπαιρνε μαζί του στα δρομολόγια. Το Δημοτικό Σχολείο που πήγαινε ήταν στην Πλατεία Θεάτρου, όπου γίνονταν και οι γυμναστικές επιδείξεις του σχολείου, όπου έπαιρνε μέρος, ενώ οι μυρωδιές από τα μπαχαρικά της Κεντρικής Αγοράς των Αθηνών ανασύρονται ακόμα στη μνήμη του. Οι μεταφορές την εποχή εκείνη γίνονταν περισσότερο με καρότσια παρά με αυτοκίνητα. Στις παιδικές του αναμνήσεις πρωτοστατούν ακόμη οι πολιτικές συγκεντρώσεις επί πρωθυπουργίας Γεωργίου Παπανδρέου και επί δημαρχίας Τσουκαλά.
Τα καλοκαίρια η οικογένεια είτε παρέμενε στην Αθήνα είτε μετακινούνταν στον τόπο καταγωγής της, την Κύθνο. Τη δεκαετία του 1950 η Κύθνος δεν είχε ακόμα λιμάνι και οι μετακινήσεις ήταν δύσκολες. Το καράβι έδενε έξω από το νησί μία φορά την εβδομάδα τα καλοκαίρια, έπειτα από ταξίδι 6 ωρών και οι ταξιδιώτες έμπαιναν σε βάρκες ώστε να φτάσουν στον Μέριχα (σημερινό λιμάνι). Η Δρυοπίδα ήταν ένα πολύ ζωντανό χωριό με πολλούς κατοίκους. Οι ηλικιωμένοι φορούσαν ακόμη τις εθνικές ενδυμασίες ενώ τα βράδια, οι κάτοικοι του Γαλατά (συνοικία της Δρυοπίδας) κάθονταν στις πεζούλες μέχρι αργά και διηγούνταν τα νέα της ημέρας και διάφορες ιστορίες από τα παλιά.
Ο Κωνσταντίνος έχασε τον πατέρα του σε ηλικία μόλις 9 ετών. Τότε άρχισαν τα προβλήματα για την οικογένεια Γονιδάκη, καθώς η μητέρα του έπρεπε να αναλάβει διπλό ρόλο, ενώ ο Κωνσταντίνος ένιωσε να μεγαλώνει και να ωριμάζει απότομα. Θέλοντας να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια, βρήκε δουλειά σε ένα ραφείο, όπου τα πρωινά ‒όταν δεν είχε σχολείο‒ διάβαζε επί πληρωμή την εφημερίδα στους ιδιοκτήτες, ενώ τα απογεύματα μετέφερε τα κοστούμια στα σπίτια των πελατών. Στα 12 του χρόνια μετακόμισαν ξανά στο Αιγάλεω, όπου συνέχισε τη φοίτησή του στο Γυμνάσιο. Αποφοίτησε από το Τεχνικό Λύκειο Πατησίων, εργαζόμενος παράλληλα στην εταιρεία SIEMENS σαν εργοδηγός ηλεκτρολόγος (1965-1990).
Έπειτα από κάποια χρόνια, το 1982, παράλληλα με την εργασία του στη SIEMENS, ίδρυσε ένα κατάστημα με είδη δώρων. Το 1985 άνοιξε με τον αδερφό του ένα εργοστάσιο με μεταλλικά είδη για χονδρική πώληση, που απασχολούσε 20 άτομα προσωπικό και το οποίο διατήρησε έως το 1991.
To 1992 ίδρυσε με τη σύζυγό του την εταιρεία Arredamento, η οποία εισάγει μεταλλικά και ξύλινα έπιπλα ιταλικών οίκων, ενώ παράλληλα εμπορεύεται και ελληνικά έπιπλα κατοικιών και επαγγελματικών χώρων. Σαν γνήσιος οραματιστής σκεπτόμενος το αύριο, ενθάρρυνε τις δυο του κόρες να ασχοληθούν με την επιχείρηση, σπουδάζοντας Interior Design, συνδυάζοντας έτσι την εμπειρία του πατέρα τους με την επιστημονική γνώση και συνεχίζουν την επιτυχημένη πορεία της επιχείρησης.