Μακρίδης Αλέξανδρος

Ο Αλέξανδρος Μακρίδης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Μαρτίου 1962. Σπούδασε Οικονομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Υale College, Νομικά στο Yale Law School και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Harvard Business School. Είναι Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της εμπορικής εταιρείας βιομηχανικών ειδών «Χρυσαφίδης Α.Ε.».

Εκ πατρός, είναι γόνος της οικογενείας Μακρίδη από την Κωνσταντινούπολη, οικογένεια με σημαντική συμβολή και προβολή. Ο προπάππους του Νικόλαος Μακρίδης, γιος του Γεωργίου Μακρίδη, καθηγητής της Μεγάλης του Γένους Σχολής, υπήρξε κορυφαίος μαιευτήρας-γυναικολόγος, ο οποίος διετέλεσε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας (Πολωνία) όπως και -για μικρό διάστημα- της Σορβόννης (Γαλλία), διετέλεσε αιρετός εθνικός σύμβουλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αντιπρόεδρος του φιλολογικού συλλόγου «Πέραν» και πρόεδρος της Φιλοπτώχου Αδελφότητας Ταταούλων. Τιμήθηκε με το παράσημο (Officier) της Γαλλικής Λεγεώνας Τιμής για την επιστημονική του συμβολή στο έργο της τότε ΚΤΕ. Όταν μετά το 1922 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, κατέλαβε επί πρωθυπουργίας Ελευθερίου Βενιζέλου, τη θέση του γενικού διευθυντή υγιεινής. Υπήρξε μάλιστα ο πρώτος που ορθά διέγνωσε τα πρώτα κρούσματα της επιδημίας δαγκείου πυρετού στην Ελλάδα. Συνέγραψε πλείστα, επιστημονικά και μη, συγγράμματα στην ελληνική και στη γαλλική γλώσσα. Το τελευταίο και ογκωδέστερο έργο του (Νέος Θεραπευτικός Οδηγός) το ολοκλήρωσε μία μόλις εβδομάδα πριν τον θάνατό του το 1950.

Ο γιος του Νικολάου, Αλέξανδρος Μακρίδης (παππούς του βιογραφούμενου) διετέλεσε δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω στην Αθήνα και ανακηρύχτηκε από τον Δικηγορικό Σύλλογο επίτιμος δικηγόρος εφ’ όρου ζωής. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή διώχτηκε μαζί με την οικογένειά του από τους Τούρκους και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σύζυγός του ήταν η Βασιλική (Κική) της οικογενείας μεγαλο-καπνεμπόρων Ζηρίνη (από τη Σμύρνη), οικογένεια η οποία έκανε δωρεά στο ελληνικό κράτος το Ζηρίνειο Αναρρωτήριο Βούλας και το Ζηρίνειο Γυμναστήριο Κηφισιάς. Οι τίτλοι σπουδών του ήταν: τελειόφοιτος της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής Κωνσταντινουπόλεως, πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πτυχιούχος της Σχολής Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Με τη μόρφωση που διέθετε ήταν φυσικό να ασχοληθεί όχι μόνο με τη δικηγορία, αλλά και με τη δημοσιογραφία. Ενδεικτικά, συνεργάστηκε με τις Εφημερίδες: Εμπρός, Εστία, Βήμα, Ακρόπολις, Νέα και ως εκδότης και διευθυντής της εβδομαδιαίας πολιτικής και οικονομικής εφημερίδας «Ο εβδομαδιαίος Τύπος». Ήταν τακτικό μέλος της Fédération Internationale des Journalistes και διετέλεσε απεσταλμένος στη διάσκεψη ειρήνης των Παρισίων το 1946, καθώς και σε διάφορες διασκέψεις του ΟΗΕ. Επί σειρά ετών διετέλεσε μέλος του Πειθαρχικού Συμβουλίου της Ένωσης Συντακτών. Πολιτεύτηκε δύο φορές με το κόμμα των Φιλελευθέρων (Σοφοκλή Βενιζέλου), στο οποίο μάλιστα υπηρέτησε και ως γενικός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου της Πατριαρχικής Μεγάλης Σχολής Κωνσταντινουπόλεως από το 1952. Υπήρξε επίσης και εκ των ιδρυτικών στελεχών και αργότερα αντιπρόεδρος και πρόεδρος του αθλητικού σωματείου της ΑΕΚ. Δεν θα έπρεπε να παραλειφθούν οι τίτλοι: αντιπρόεδρος του Κέντρου Κωνσταντινουπολιτών, πρόεδρος του Ταμείου Συντάξεων των Πνευματικών Ανθρώπων της Ελλάδας, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΕΠΟ) κ.ά.

Οι τιμητικές διακρίσεις που ακολούθησαν και συνόδευσαν το έργο του είναι πολλές. Ανακηρύχθηκε Άρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Για την αθλητική του δραστηριότητα τιμήθηκε από τον Σύνδεσμο Αθλητικών Συντακτών Ελλάδας, καθώς και από το ίδιο το σωματείο της ΑΕΚ για τη συμβολή του στην ίδρυση του σωματείου και τις γενικότερες υπηρεσίες που προσέφερε στην αθλητική ιδέα.

Ο Αλέξανδρος Μακρίδης τιμήθηκε δύο φορές από την Ακαδημία Αθηνών για την 30ετή προσφορά του στον πολιτιστικό και κοινωνικό τομέα. Το 1984 το Παμπροσφυγικό Συνέδριο που συνήλθε στη Θεσσαλονίκη τον εξέλεξε πρώτο αντιπρόεδρο, όπου ανέπτυξε μελέτες για τις τουρκικές παρεμβάσεις στη συνθήκη της Λοζάνης σε ό,τι αφορούσε τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου. Στις αρχές του 1985 η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε από τον Αλέξανδρο Μακρίδη να μεταβεί στη διάσκεψη του Στρασβούργου, για τη σχετική τύχη του ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης και της τουρκικής μειονότητας της δυτικής Θράκης.

Ο γιος του Αλέξανδρου, Νικόλαος Μακρίδης (πατέρας του βιογραφούμενου), σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Northwestern και στο Chicago της Αμερικής και νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Ακολούθησε τον διπλωματικό κλάδο και υπηρέτησε με πολλές διακρίσεις σε διάφορες προξενικές και πρεσβευτικές υπηρεσίες και θέσεις, όπως στη Νέα Υόρκη (ΟΗΕ), στο Κάιρο, στη Φρανκφούρτη, στον Λίβανο, στο Σικάγο και αλλού. Κατά τη θητεία του ως γενικός πρόξενος του Σικάγο (1922-1976), ήταν από τους βασικούς συντελεστές στη δημιουργία και ίδρυση του ελληνικού lobby στις ΗΠΑ, παρ’ όλες τις αντιδράσεις του τότε υπουργού εξωτερικών της Αμερικής Henry Kissinger. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα (1976), διορίστηκε διευθυντής διμερών οικονομικών σχέσεων του υπουργείου εξωτερικών της Ελλάδας. Προήχθη σε πρεσβευτή το 1979 και ανέλαβε την ελληνική πρεσβεία στο Μεξικό με δικαιοδοσία επί όλων των κρατών τις Κεντρικής Αμερικής, Ιαμαϊκής, Κούβας κ.ά. Τελευταίο του πόστο ήταν του πρέσβη στην Ιρλανδία, απ’ όπου παραιτήθηκε το 1984. Αφού αποσύρθηκε από τη διπλωματική του καριέρα, μετέβη με την οικογένειά του στην Αμερική και εγκαταστάθηκε εκεί. Από το 1986 έως το 1989, διετέλεσε διευθυντής διεθνών δημοσίων σχέσεων της αμερικανικής πετρελαϊκής εταιρείας ARCO με έδρα την Ουάσιγκτον.

Συνειδητά πατριώτης και χρησιμοποιώντας της θέση του, βοήθησε σε μεγάλο βαθμό στη δυναμική συγκρότηση και εκπροσώπηση της Ελληνικής Ομογένειας. Για την ουσιαστική προσφορά του στην Ελληνική Ομογένεια, έχει τιμηθεί με πολλά παράσημα και διακρίσεις. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, διετέλεσε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΟ ΑΒΕΕ και σύμβουλος για τη διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων του 1996. Έχει επίσης γράψει ένα βιβλίο το οποίο τιτλοφορείται «Αρνητικά Συν» και είναι συχνά αρθρογράφος σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά. Ο Νικόλαος Μακρίδης παντρεύτηκε την Ειρήνη Χρυσαφίδη στον πρώτο του γάμο και τη Maria Antonia Bittencourt στο δεύτερο γάμο του και απέκτησε δύο παιδιά, τον Αλέξανδρο και τον Φίλιππο αντίστοιχα.

Ο Αλέξανδρος Μακρίδης, γιος του Νικολάου, γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά λόγω της επαγγελματικής ιδιότητας του πατέρα του έζησε από τα πρώτα του χρόνια στο εξωτερικό. Στην Αθήνα επέστρεψε το 1976 και ενεγράφη στο Κολλέγιο Αθηνών απ’ όπου αποφοίτησε το 1980. Συνέχισε τις σπουδές του στην Αμερική, στο Yale College, απ’ όπου αποφοίτησε με βαθμό Άριστα στα Οικονομικά και στις Πολιτικές Επιστήμες και έλαβε τις εξής διακρίσεις: Summa Cum Laude (Μετά Πλείστων Επαίνων), Phi Beta Kappa, Kingsley Trust Scholar και το βραβείο Bilder. Το 1987 διετέλεσε Διδάκτωρ Επιχειρηματικού Δικαίου στο Yale Law School των ΗΠΑ. Φοίτησε στο Harvard Business School και πήρε το 1991 Master στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Στο Harvard διετέλεσε Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Club και κάτοχος της υποτροφίας Procter & Gamble International Leadership Scholar. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, εργάστηκε ως συνεργάτης στο επιχειρηματικό δίκαιο στην επιχείρηση Davis Polk & Wardwell στη Νέα Υόρκη, ενώ τα έτη 1987 έως 1989, διετέλεσε στέλεχος της Goldman Sachs & Co. στον τομέα συγχώνευσης και εξαγοράς επιχειρήσεων και χρηματοδότησης εταιρειών. Από το 1991, δραστηριοποιείται στην εταιρεία «ΧΡΥΣΑΦΙΔΗΣ Α.Ε.», αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου. Η εταιρεία αποτελεί τμήμα ενός ομίλου επιχειρήσεων που ιδρύθηκε το 1882 από τους αδελφούς Μιχαήλ (προπάππου του βιογραφούμενου) και Χαράλαμπο Χρυσαφίδη. Η εταιρεία «Χρυσαφίδης» είναι ο παλαιότερος και ένας από τους μεγαλύτερους προμηθευτές υδραυλικών και βιομηχανικών ειδών στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Εφοδιάζει τη βιομηχανία, τις κατασκευαστικές και τεχνικές εταιρείες καθώς επίσης και τη ναυτιλία και τα εμπορικά καταστήματα με εξοπλισμό για δίκτυα νερού, ατμού, τροφίμων, φαρμάκων, φυσικού αερίου, υγραερίου και πετροχημικών.

Το 1991 η εταιρεία «Χρυσαφίδης» βραβεύθηκε ως η τέταρτη πιο παλιά εταιρεία στον Πειραιά από τον δήμαρχο Πειραιά. Επίσης βραβεύτηκε το 2003 από τον Υπουργό Οικονομικών, με το βραβείο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών «Επιχείρηση και Παράδοση». Η εταιρεία «ΧΡΥΣΑΦΙΔΗΣ» εξάγει σε πολλές χώρες και διατηρεί γραφεία και αποθήκες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Σόφια, Σκόπια, Λάγος και Λευκωσία.

Παράλληλα με την επαγγελματική του δράση, ο Αλέξανδρος Μακρίδης έχει αναμειχθεί με τα κοινά και έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ), Μέλος του Δ.Σ. της εταιρείας ΤΙΤΑΝ Α.Ε., της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος, της Σφακιανάκης Α.Ε., της Μαθιός Α.Ε. και των Αερογραμμών Αιγαίου (Aegean Airlines).

Τέλος, λόγω του ενδιαφέροντός του για την παιδεία, διετέλεσε Μέλος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων του Πανεπιστημίου Yale, Πρόεδρος του Yale Club of Greece, Μέλος του Δ.Σ. του American College of Greece, Γραμματέας του Δ.Σ. του ALBA και Γραμματέας του Δ.Σ. του Junior Achievement στην Ελλάδα.