Ο Κωνσταντίνος Π. Τρίγκας (1938-2019) ήταν Ιατρός Νεφρολόγος, Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Κολωνίας, που άφησε πίσω του σημαντικότατο έργο στην κοινωνία της Πάτρας.
Οι ρίζες της οικογένειας Τρίγκα πηγάζουν από το χωριό Δαμακίνι της Αχαΐας. Η καταγωγή του επιθέτου αξίζει να αναφερθεί μιας και το πραγματικό όνομα της οικογένειας ήταν Παπαδόπουλος. Εικάζεται ότι το όνομα Τρίγκας είναι παρατσούκλι. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την επικράτηση του ονόματος αυτού. Κατά την παράδοση κάποιος πρόγονος Παπαδόπουλος, πρωτοπαλίκαρο του Κολοκοτρώνη, πήρε πάρα πολλά παράσημα για την ανδρεία του. Καθώς καβαλούσε το άλογό του, ακούγονταν στο πέρασμά του τα παράσημα να χτυπούν και να βγάζουν τον ήχο «ντριν-ντριν» δίνοντάς του έτσι το όνομα Τρίγκας. Κατά μια άλλη εκδοχή, τα πρωτοπαλίκαρα του Κολοκοτρώνη πήγαν να πηδήσουν κάποιο χαντάκι και ο μόνος που κατάφερε να σωθεί («ντριν-ντριν» κατά την ντοπιολαλιά, δηλαδή «ίσα-ίσα») ονομάστηκε Τρίγκας.
Ο παππούς Κωνσταντίνος Τρίγκας, γεννημένος στο Δαμακίνι, παντρεύτηκε την Ιουλία Παναγοπούλου που καταγόταν από το Ελαιοχώρι Αχαΐας και απέκτησαν οκτώ παιδιά, ανάμεσά τους και τον πατέρα του βιογραφούμενου. Ο παππούς ασχολήθηκε με την κτηνοτροφία έχοντας κοπάδι με τριακόσια πρόβατα και βόδια με τα οποία όργωνε τα χωράφια. Ο βιογραφούμενος θυμόταν τον παππού του να φορά φουστανέλα μέχρι τον θάνατό του. Ο παππούς πέθανε σε ηλικία 88 ετών και ενταφιάστηκε με την αγαπημένη του φορεσιά. Μάλιστα η οικογένεια, προκειμένου να διαφυλάξει σαν κειμήλιο την τοπική ενδυμασία, φόρεσε τη μισή στο νεκρό και την άλλη μισή μαζί με το σελάχι και το όπλο Γκρα τα διασώζει μέχρι σήμερα.
Ο παππούς του, από την πλευρά της μητέρας του, λεγόταν Χαράλαμπος Κολυπέρας από το χωριό Φαραί Αχαΐας και σύντροφος της ζωής του ήταν η Αικατερίνη Βγενοπούλου. Απέκτησαν έξι παιδιά, ανάμεσά τους και τη μητέρα του βιογραφούμενου. Ο παππούς ασχολήθηκε με την κτηνοτροφία και ο βιογραφούμενος τον θυμόταν να έχει πάντα ένα τσιμπούκι στο στόμα. Το ζευγάρι απεβίωσε σε ηλικία 75 ετών.
Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Παναγιώτης Τρίγκας, παντρεύτηκε την Κωνσταντίνα Κολυπέρα και απέκτησαν τρία παιδιά· την Ιουλία, τον Κωνσταντίνο και τον Αλέξη. Ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία σαν αγρότης, στη συνέχεια άνοιξε ταβέρνα και κατέληξε να γίνει έμπορος κρασιού και λαδιού. Απεβίωσαν σε ηλικία 72 και 76 ετών αντίστοιχα.
Ο βιογραφούμενος Κωνσταντίνος Τρίγκας γεννήθηκε στο Αχαϊκό του Ν. Αχαΐας στις 10 Μαΐου 1938, σε μία ταραγμένη εποχή για όλον τον κόσμο μιας και ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν στο κατώφλι της Ιστορίας. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο χωριό του και συνέχισε στο Γυμνάσιο Κάτω Αχαΐας και στο 2ο Γυμνάσιο Αρρένων Πατρών. Έχοντας όνειρο να σπουδάσει και να ζήσει μια καλύτερη ζωή έφυγε για τη Γερμανία. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου, ενώ παράλληλα δούλευε σκληρά για να μπορέσει να επιβιώσει μιας και δεν υπήρχε οικονομική στήριξη από την οικογένειά του. Παρά τις δυσκολίες κατάφερε να αποφοιτήσει με άριστα. Στο Νοσοκομείο του ίδιου Πανεπιστημίου εργάστηκε ως ειδικευόμενος γιατρός στον τομέα της Παθολογίας.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία, εργάστηκε ως αγροτικός γιατρός και συνέχισε την ειδικότητα της Παθολογίας στο Γενικό Νοσοκομείο Πατρών. Ο βιογραφούμενος αποφάσισε να ασχοληθεί με τη Νεφρολογία συνεχίζοντας τις σπουδές του στη Γερμανία, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Κολωνίας κοντά στον καθηγητή J. Sieberth. Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κολωνίας με θέμα σχετικό με τις σπειραματονεφρίτιδες που αξιολογήθηκε, επίσης, με άριστα. Το 1975 επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα.
Ο Κωνσταντίνος Τρίγκας υπήρξε πρωτοπόρος ιατρός στην ειδικότητα της Νεφρολογίας στην Πάτρα, ανοίγοντας το 1976 στην ιδιωτική κλινική «Ευαγγελισμός» το πρώτο Κέντρο Αιμοκάθαρσης εκτός Αθηνών και Θεσσαλονίκης, συμβάλλοντας στην ανακούφιση εκατοντάδων νεφροπαθών από όλη τη νοτιοδυτική Ελλάδα. Το 2002 το Κέντρο μεταφέρθηκε σε νέες εγκαταστάσεις ως Μονάδα Χρόνιας Αιμοκάθαρσης «Κυανούς Σταυρός Πατρών Α.Ε.», στην οποία διετέλεσε Πρόεδρος, Διευθύνων Σύμβουλος και επιστημονικά υπεύθυνος ιατρός, προσφέροντας με τον καλύτερο τρόπο και αγάπη τις υπηρεσίες του, τόσο στη νεφρολογική κοινότητα, όσο και στους νεφροπαθείς σε τοπικό και όχι μόνο επίπεδο, πιστός στις αρχές και στις αξίες της επιστήμης του.
Σύντροφος και συνοδοιπόρος της ζωής του για 48 χρόνια ήταν η Αικατερίνη Χαριτάτου, φιλόλογος, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά. Η πρώτη κόρη, Κωνσταντίνα, γεννήθηκε το 1972 στην Αθήνα. Ακολούθησε τον δρόμο του πατέρα της σπουδάζοντας Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης στη Γερμανία. Πήρε την ειδικότητα της Νεφρολογίας και διδακτορικό τίτλο από το Πανεπιστήμιο Πατρών και μετεκπαιδεύτηκε στον Καναδά. Η δεύτερη κόρη, η Αναστασία, γεννήθηκε το 1973 στην Κολωνία, την περίοδο που ο βιογραφούμενος ειδικευόταν εκεί. Σπούδασε Παιδαγωγικά στο Πανεπιστήμιο Πατρών, έκανε μετεκπαίδευση στη Βοστόνη των Η.Π.Α. στον τομέα της Εξελικτικής Ψυχολογίας και της Ειδικής Αγωγής και πήρε διδακτορικό τίτλο από το Πανεπιστήμιο του Cambridge της Αγγλίας. Το 1979 γεννήθηκε στην Πάτρα ο Παναγιώτης. Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών, ειδικεύτηκε στη Νεφρολογία ακολουθώντας και αυτός την επιτυχημένη επαγγελματική πορεία του πατέρα του.
Από τους γάμους των παιδιών του ο βιογραφούμενος έγινε παππούς οκτώ χαριτωμένων εγγονών, της Αικατερίνης (2006), της Αθηνάς (2008), της Ίριδος-Αικατερίνης (2009), του Κωνσταντίνου (2010), της Αικατερίνης-Ραφαέλας (2011), της Λήδας (2012), του Κυριάκου (2014) και της Βαλέριας (2016).
Ο Κωνσταντίνος Τρίγκας απεβίωσε στις 9 Απριλίου 2019. Ήταν ένας ευγενής άνθρωπος, χαρισματικός, δοτικός, γενναιόδωρος, που μοίρασε πολλή αγάπη γύρω του δημιουργώντας εκλεκτούς φίλους. Απλόχερα χάρισε την επιστήμη του, τη σοφία του, το ήθος του, τον καλό του λόγο στην οικογένειά του, στους ασθενείς του, στην κοινωνία. Άφησε πίσω του σημαντικό έργο, το οποίο επετεύχθη με αξιοπρέπεια, θάρρος, σεβασμό στο πατρινό γίγνεσθαι και το οποίο έγινε πραγματικότητα σε δύσκολες εποχές.
Υπήρξε μέχρι τον θάνατό του ενεργό μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών, της Ιατρικής Εταιρείας Δυτικής Ελλάδος και Πελοποννήσου, από τα παλαιότερα μέλη της Ελληνικής Νεφρολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου Νεφρολόγων Ευρώπης και της Εταιρείας Παθολόγων της Γερμανίας.