Η Μαρία Γλυκοκαλάμου, η οποία κατάγεται από την Κάλυμνο, ασχολείται επαγγελματικά με επιχείρηση take away καφέ και ερασιτεχνικά με την πυρογραφία. Η αγάπη της για τα ζώα γίνεται αντιληπτή μέσα από την ενεργή και έντονη φιλοζωική της δράση και την προσφορά της στη φροντίδα των ζώων, αδέσποτων και μη.
Ο προπάππους της βιογραφούμενης από τη μεριά του πατέρα της καταγόταν από την Κάλυμνο και η προγιαγιά της από τη Μικρά Ασία. Μετακόμισαν στον Βύρωνα της Αττικής και απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τρεις κόρες και τον Ιωάννη, τον παππού της. Ο Ιωάννης Γλυκοκάλαμος παντρεύτηκε τη Μαρία και απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τον Αντώνη, πατέρα της βιογραφούμενης, την Ηρώ, την Άννα και την Αικατερίνη.
Από τη μεριά της μητέρας της, Παναγιώτας Δημοπούλου, παππούς της ήταν ο Κωνσταντίνος Δημόπουλος από την Πάτρα, ο οποίος παντρεύτηκε τη γιαγιά Αναστασία από την Αμαλιάδα, απέκτησαν επτά παιδιά και έζησαν στα Άνω Λιόσια. Αδερφός του Κωνσταντίνου Δημόπουλου ήταν ο καπετάν Μπελής, ο οποίος έφυγε από την Ελλάδα για να μην συλληφθεί ως κομμουνιστής. Πριν φύγει κρυβόταν στη Ρεντίνα στα Άγραφα. Πήγε στη Σικελία και η οικογένεια έμαθε νέα του 30 χρόνια αργότερα, μέσω του Ερυθρού Σταυρού, όπου μήνυε ότι ζει και δεν θέλει να επιστρέψει στη χώρα.
Η Παναγιώτα Δημοπούλου ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου με τον Αντώνιο Γλυκοκάλαμο και απέκτησαν τη βιογραφούμενη Μαρία. Το ζευγάρι χώρισε και αργότερα η Παναγιώτα, από τον δεύτερο γάμο της με τον Θεόδωρο Καρκανίδη, απέκτησε τον Κωνσταντίνο και τον Ιωάννη.
Η Μαρία Γλυκοκαλάμου γεννήθηκε πρόωρα, στον 7ο μήνα, έπειτα από τη μεγάλη στεναχώρια που βίωσε η μητέρα της όταν ο παππούς Κωνσταντίνος έφυγε από τη ζωή. Μεγαλώνοντας, η Μαρία δούλεψε για αρκετά χρόνια στο ατελιέ γραφικών τεχνών του Βασιλείου Καμπόλη. Παράλληλα, ασχολούνταν με τη συγγραφή ποιημάτων αλλά και με την πυρογραφία, με την οποία μάλιστα ασχολήθηκε και επαγγελματικά, με την ιδιότητα της ζωγράφου, αγιογράφου και εμπόρου πινάκων. Συνεργαζόταν μάλιστα με τον Δήμο Φυλής, καλλιτεχνώντας τα έπαθλα για τους αγώνες μπάσκετ της περιοχής.
Σύντροφος και συνοδοιπόρος της στη ζωή επί 28 και πλέον χρόνια είναι ο Ευστράτιος Μπιτσούνης, ο οποίος κατάγεται από την Κοσοβίτσα Ηπείρου. Οι παππούδες του είχαν περάσει τα σύνορα με τα πόδια και έφτασαν στην Αθήνα. Ο Ευστράτιος εργάζεται σε τυπογραφείο και βοηθάει το φιλοζωικό έργο της συντρόφου του.
Η Μαρία Γλυκοκαλάμου, ήδη από την παιδική της ηλικία, είχε επαφές με τα ζώα. Ο παππούς της φρόντιζε αδέσποτες γάτες και σκύλους και ήταν αυτός που την ενέπνευσε και της εμφύσησε την αγάπη για τα ζώα. Σήμερα η Μαρία φροντίζει 22 σκυλιά στη μονοκατοικία που διαμένει, εκ των οποίων τα 11 χρίζουν ειδικής φροντίδας. Συχνά αντιμετωπίζει προβλήματα με γείτονες, οι οποίοι προκαλούν -αναίτια- πολλά προβλήματα και δημιουργούν αναστάτωση στην ίδια αλλά και τα ζώα, διακινδυνεύοντας μάλιστα πολλές φορές τη σωματική τους ακεραιότητα. Ενδεικτικά, έχουν παραβιάσει την αυλόπορτά της, προκειμένου τα σκυλιά να φύγουν ή δεν έχουν διστάσει να τα τραυματίσουν με αεροβόλο όπλο ή καραμπίνα, γεγονός που φανερώνει έλλειψη ευαισθησίας και ανθρωπιάς. Στον αντίποδα, το υγειονομικό της δίνει συγχαρητήρια για τη φροντίδα και την υγιεινή που παρέχει στα ζώα και στον χώρο, ενώ φυσικά έχει τη συμπαράσταση από τον Δήμο για τη φιλοξενία των σκυλιών.
Η φιλοζωική της δράση όμως δεν τελειώνει εδώ. Η Μαρία προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες της στον Δήμο, προκειμένου να πιάνουν τα αδέσποτα ζώα, να τα εμβολιάζουν, να τα στειρώνουν και να υιοθετούνται. Το έργο της το κάνει αφιλοκερδώς. Υπήρξε επίσης Ιδρυτικό Μέλος του Φιλοζωικού Συλλόγου Φυλής και αντιπρόεδρος, μέχρι πριν λίγα χρόνια που αποχώρησε και λειτουργεί αυτόνομα με ακόμη τρία άτομα. Ο Δήμος παρέχει ελάχιστα για τα αδέσποτα, επομένως όλα τα υπόλοιπα έξοδα τα πληρώνει μόνη της. Για τη φροντίδα των ζώων, ξυπνάει καθημερινά στις 6 το πρωί.
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει δημιουργήσει μία μικρή ομάδα για την εθελοντική της προσφορά προς τα αδέσποτα ζώα και συνήθως βρίσκει υποστηρικτές που της προσφέρουν βοήθεια σε σοβαρά προβλήματα ζώων, όπως μία άμεση χειρουργική επέμβαση.
Πέρα από τη φιλοζωική της δράση όμως, προσφέρει, όποτε χρειαστεί, τη βοήθειά της στην Κοινωνική Ιδιωτική Πρωτοβουλία Μενιδίου του Παρασκευά Γαρυφάλλου, διανέμοντας ρούχα, παπούτσια και τρόφιμα σε όσους το έχουν ανάγκη (ενδεικτικά να αναφέρουμε τη συνδρομή στους πυρόπληκτους στο Μάτι στις τραγικές, φονικές πυρκαγιές του 2019) κ.ά.
Ένα περιστατικό που θυμάται είναι το 1992, όπου σε διακοπές με τους γονείς της στην Αλόννησο, βοήθησαν στην εξάρθρωση μιας σπείρας αρχαιοκάπηλων. Καθώς μάζευαν ρίγανη σε κάποιον περίπατο, βρήκαν στα σκουπίδια πράσινα στρατιωτικά σακβουαγιάζ που μέσα τους έκρυβαν αμφορείς. Τα παρέδωσαν στο Μουσείο Αθηνών και ενημέρωσαν την Αστυνομία, η οποία σε ένα μήνα εξάρθρωσε την ιταλική σπείρα αρχαιοκαπηλίας με τα ιστιοφόρα. Το 2018 βοήθησε και πάλι την Αστυνομία, αυτή τη φορά στη σύλληψη αλλοδαπών, οι οποίοι κατανάλωναν οικόσιτα ζώα.
Η Μαρία Γλυκοκαλάμου δεν ενδιαφέρεται για την προβολή της λόγω του έργου που κάνει, γι’ αυτό και όλοι στην περιοχή της την ξέρουν με το μικρό της όνομα. Ό,τι κάνει το κάνει από βαθιά αγάπη και με τρομερή ευαισθησία, αξίες και αρχές με τις οποίες πορεύεται προσφέροντας ένα τόσο σημαντικό και αξιέπαινο έργο.