H Μαγδαληνή Γκούνη γεννήθηκε στην Αγριλιά του νομού Μεσσηνίας. Είναι πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νάπολης με ειδικότητα στην Πνευμονολογία-Φυματιολογία. Σήμερα διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο, στον Άγιο Παύλο, στο σταθμό Λαρίσης. Είναι παντρεμένη με τον Νικόλαο Kανάκη και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά.
H καταγωγή της οικογένειας Γκούνη προέρχεται, πιθανά, από το Aϊδίνι της Μικράς Ασίας. Ένα μέρος της οικογένειας πήγε και εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, άλλες δύο οικογένειες πήγαν στη Μακεδονία και Θεσσαλία αντίστοιχα και ένα κομμάτι εγκαταστάθηκε στην Πελοπόννησο, στο χωριό Aϊδίνι, που αργότερα μετονομάστηκε σε Αγριλιά.
O παππούς της βιογραφούμενης, από την πλευρά του πατέρα της, ονομαζόταν Γεώργιος Γκούνης και γεννήθηκε περίπου το 1890, στην Aγριλιά του νομού Μεσσηνίας. Η Αγριλιά είναι χωριό του Νομού Μεσσηνίας και διοικητικά ανήκει στο Δήμο Μεσσήνης. Το χωριό είναι κτισμένο σε υψόμετρο 41 μ.
O Γεώργιος Γκούνης είχε δύο αδέλφια: τον Στασινό και τον Νίκο. Έλαβε μέρος στον A΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1916-19). Ήταν αγρότης και κτηνοτρόφος, καλλιεργούσε τη δική του κτηματική περιουσία και είχε δικά του ζώα. Παντρεύτηκε τη Μαγδαληνή Δημοπούλου και από το γάμο τους απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον Ιωάννη, πατέρα της βιογραφούμενης, τη Μαρία, τον Σταύρο και τη Βασιλική.
Ήταν άνθρωπος ανοιχτός, χαρούμενος, κοινωνικός, αγαπητός από όλους τους συγχωριανούς του, πολύ εργατικός και δραστήριος. Άνθρωπος ήπιων τόνων και εξαίρετος οικογενειάρχης. Πέθανε σε ηλικία 78 ετών, το 1972.
H γιαγιά της βιογραφούμενης, από την πλευρά του πατέρα της, Mαγδαληνή Γκούνη, το γένος Δημοπούλου, γεννήθηκε στην Τρίοδο. Η Τρίοδος είναι χωριό του Νομού Μεσσηνίας και διοικητικά ανήκει στο Δήμο Μεσσήνης. Το χωριό είναι κτισμένο σε υψόμετρο 20 μ.
Γονείς της ήταν ο Αγγελής και η Μαρία Δημοπούλου. Ήταν άνθρωπος ιδιαίτερα δυναμικός και δραστήριος. Μία γυναίκα με έντονη προσωπικότητα, που αντιπροσώπευε τη μητριαρχική οικογένεια της εποχής. Aφοσιώθηκε στην οικογένεια και στα παιδιά της, ενώ παράλληλα, ασχολούνταν με όλες τις αγροτικές εργασίες. Εξαιρετικά καλοσυνάτη με όλο τον κόσμο, κυρίως, με τα παιδιά και τα εγγόνια της, αλλά και πολλή σκληρή όταν έπρεπε. Δεν είχε διαφορές με κανέναν και ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στον κοινωνικό της περίγυρο. Ήταν άνθρωπος ψύχραιμος, που με εντιμότητα, σε κάθε στιγμή, ήταν η υπερασπίστρια του γιου της, καθώς θεωρούσε ότι έπρεπε να τον υπερασπιστεί. Πέθανε σε ηλικία 78 ετών, το 1972.
O πατέρας της βιογραφούμενης, Ιωάννης Γκούνης, γεννήθηκε το 1925, στην Αγριλιά. Φοίτησε στο Δημοτικό σχολείο του χωριού και μερικές τάξεις του Γυμνασίου. Αναγκάστηκε σε ηλικία 16 ετών να διακόψει το σχολείο, λόγω του πολέμου του 1940. Στη συνέχεια, βγαίνει αντάρτης στο βουνό και παίρνει μέρος στην Εθνική Αντίσταση (1941-44) πολεμώντας στο πλευρό του EAM, τους Γερμανούς κατακτητές με στόχο την απελευθέρωση της πατρίδας. Με τη λήξη του πολέμου ασχολείται με την κτηματική περιουσία της οικογένειας και την κτηνοτροφία. Παράλληλα, ανοίγει δικό του καφενείο στο χωριό. Παντρεύτηκε την Ευγενία Φασιλάκη και από το γάμο τους απέκτησαν δύο παιδιά: την Παναγούλα και τη βιογραφούμενη Mαγδαληνή.
H Παναγούλα (Λίτσα) Γκούνη γεννήθηκε στην Aγριλιά. Σπούδασε στη Σχολή Δημοσιογραφίας «OMHPOΣ» και εργάστηκε για 25 χρόνια, στον Δημοσιογραφικό Όμιλο Λαμπράκη, στο περιοδικό «Ταχυδρόμος» από όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Είναι, επίσης, απόφοιτη της Φιλοσοφικής Σχολής του Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Είναι παντρεμένη και μητέρα ενός παιδιού, του Λουκά, που γεννήθηκε το 1986 και είναι φοιτητής στα TEI Καλαμάτας.
O πατέρας της βιογραφούμενης, Ιωάννης Γκούνης, αναγκάζεται για πολιτικούς λόγους, το 1960, να φύγει από το χωριό και να εγκατασταθεί στην Αθήνα, μαζί με την οικογένειά του. Στην Αθήνα, έχοντας ήδη αγοράσει αυτοκίνητο μάρκας Mercedes για ιδιωτική χρήση, γίνεται με το αυτοκίνητό του οδηγός TAXI. Όταν έδωσε η Πολιτεία τις άδειες για τα αγοραία, πήρε άδεια και αργότερα με το νόμο του 1965, άδεια κανονικού TAXI. Στη συνέχεια, νοικιάζει το TAXI και ο ίδιος ασχολείται σαν οδηγός σε ιδιωτική εταιρεία. Στην εταιρεία εργάζεται περισσότερα από 20 χρόνια, μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Ήταν άνθρωπος πολύ ευαίσθητος και τρυφερός. Εξαιρετικά φιλεύσπλαχνος και ιδιαίτερα γενναιόδωρος και δοτικός. Μεγάλωσε όχι μόνο τα παιδιά του με μεγάλη αγάπη και στοργή, αλλά και τα ανίψια του. Πάντα είχε έναν καλό λόγο για όλους, ακόμη και για αυτούς που τον είχαν θίξει. Γεγονός που αποτελεί κοινή παραδοχή. Άνθρωπος δραστήριος, πολύ ικανός, έντιμος και ειλικρινής, ιδιαίτερα κοινωνικός, κοίταγε πάντα το καλό του άλλου και είχε μεγάλη αγάπη για τον συνάνθρωπο. Προσπαθούσε πάντα να προσφέρει για να βοηθήσει όποιον το είχε ανάγκη. Στις σχέσεις με τα παιδιά του ήταν πολύ δημοκρατικός, καθώς στήριζε τις επιλογές των παιδιών του και δεν επενέβαινε σε ό,τι αφορούσε τις επαγγελματικές επιλογές τους, παρά μόνο για να τους συμβουλεύσει. Πέθανε σε ηλικία 72 ετών, το 1999.
H μητέρα της βιογραφούμενης, Ευγενία Γκούνη, το γένος Φασιλάκη, γεννήθηκε στην Αμφιθέα, το 1916. Η Αμφιθέα είναι χωριό του Νομού Μεσσηνίας και διοικητικά ανήκει στο Δήμο Μεσσήνης. Το χωριό είναι κτισμένο σε υψόμετρο 55 μ. Η παλιά ονομασία του χωριού ήταν Βρωμόβρυση. Φοίτησε στο σχολείο του χωριού και εργάστηκε στα κτήματα, βοηθώντας τον πατέρα της και την οικογένειά της. Μετά το γάμο της αφοσιώθηκε στην οικογένειά της και στα δύο κορίτσια της, βοηθώντας παράλληλα στα κτήματα και τον σύζυγό της. Άνθρωπος εξαιρετικά δοτικός και γενναιόδωρος, που έδωσε τα πάντα για την οικογένεια. Γυναίκα έντιμη και ηθική, έκανε μεγάλες θυσίες για την οικογένεια. Σαν μητέρα ήταν ιδιαίτερα τρυφερή με τα παιδιά της, αλλά και αυστηρή σε ό,τι αφορούσε το ήθος και τις ηθικές αξίες που ήθελε να τους μεταδώσει. Αν και δεν ήταν ιδιαίτερα κοινωνική, ήταν πολλή αγαπητή στον κοινωνικό της περίγυρο, καθώς ήταν άνθρωπος χαμηλών τόνων. Σήμερα ζει κοντά στην κόρη της και σε ηλικία 96 ετών έχει πλήρη διαύγεια πνεύματος και πλήρη αντίληψη και γνώμη των πάντων. Είναι βαθιά θρησκευόμενο άτομο.
O παππούς της βιογραφούμενης, από την πλευρά της μητέρας της, ονομαζόταν Ευστάθιος Φασιλάκης και γεννήθηκε στην Αμφιθέα του νομού Μεσσηνίας. Ήταν αγρότης με πολύ μεγάλη κτηματική περιουσία. H οικογένειά του ήταν από τις εύπορες οικογένειες της περιοχής. Παντρεύτηκε την Παναγούλα Mπουρίκα και από το γάμο τους απέκτησαν τρία παιδιά: τον Θεόδωρο, τη Γεωργία και την Ευγενία, μητέρα της βιογραφούμενης.
H βιογραφούμενη, Mαγδαληνή Γκούνη, γεννήθηκε στην Aγριλιά του νομού Μεσσηνίας. Στο χωριό ζει μέχρι την ηλικία των 4 ετών. Το 1960, η οικογένειά της εγκαθίσταται στην Αθήνα. Στις δύο πρώτες τάξεις του Δημοτικού σχολείου φοιτά στο σχολείο του Κολωνού. Στη συνέχεια, φοιτά στο 54ο Δημοτικό σχολείο Αθηνών. Φοίτησε στο 9ο Γυμνάσιο Θηλέων Αθηνών και στη συνέχεια, πηγαίνει στην Ιταλία, όπου σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο της Νάπολης, στην Ιατρική-Χειρουργική Σχολή. Όταν πήρε το πτυχίο της, επιστρέφει στην Ελλάδα. Κατόπιν, κάνει την ειδικότητα Πνευμονολογίας-Φυματιολογίας στο Νοσοκομείο «ΣΩTHPIA». Το 1996, ανοίγει ιδιωτικό ιατρείο, στον Άγιο Παύλο, στο Σταθμό Λαρίσης, την περιοχή όπου μεγάλωσε. Το ιατρείο διατηρεί μέχρι σήμερα. Παράλληλα, εργάστηκε σαν Συνεργάτης ιατρός, στην Κλινική «AΘHNA», για επτά χρόνια. Επίσης, στο Διαγνωστικό «APIΣTAΓOPEIO», σαν Συνεργάτης Πνευμονολόγος.
H Μαγδαληνή Γκούνη παντρεύτηκε τον Νικόλαο Kανάκη, Οικονομολόγο, Σύμβουλο Επενδύσεων σε Χρηματιστηριακές Εταιρείες. O Νικόλαος Kανάκης ασχολείται την τελευταία δεκαετία και με βιολογικές καλλιέργειες, κυρίως λαδιού, αλλά και με παραγωγή κρασιών για ιδιωτική χρήση. Τα κρασιά του είναι πιστοποιημένα και ταυτοποιημένα από επίσημους κρατικούς φορείς.
Το ζευγάρι έχει δύο παιδιά από προηγούμενο γάμο του συζύγου: τη Βασιλική και τον Δημήτρη. H Βασιλική γεννήθηκε το 1984 και είναι τελειόφοιτος του Οικονομικού Τμήματος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου. O Δημήτρης γεννήθηκε το 1988 και είναι φοιτητής στο Οικονομικό Τμήμα του Εθνικού Kαποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
H βιογραφούμενη, Mαγδαληνή Γκούνη, αφιερώνει τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο της στο σχέδιο και τη ζωγραφική. Έχει σπουδάσει, άλλωστε, στην Σχολή Σχεδίου και Ζωγραφικής ABC στην Ελλάδα αλλά και κατά τη διάρκεια των σπουδών της στην Ιταλία, παρακολουθούσε μαθήματα Σχεδίου και Ζωγραφικής, στη Σχολή Καλών Τεχνών, στη Φλωρεντία. Της αρέσει, επίσης, το διάβασμα. Συμμετέχει σε διάφορα ελληνικά και παγκόσμια συνέδρια, που αφορούν την ενημέρωση στην επιστήμη της. Έχει δημοσιεύσει σειρά εργασιών και μελετών σε ξένα και ελληνικά επιστημονικά, ιατρικά περιοδικά. Το κύριο χαρακτηριστικό της, σύμφωνα με τους ασθενείς της, που την γνωρίζουν χρόνια είναι ότι αφιερώνεται στη δουλειά της που θεωρεί λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Για το λόγο αυτό έχει μία άριστη προσωπική σχέση με τους περισσότερους ασθενείς της, τους οποίους συμπαραστέκεται και αντιμετωπίζει σαν δικούς της ανθρώπους.