Ο Ιωνάς Στρούμσας (1930-2020) ίδρυσε το 1959 την Στρούμσας ΑΕ, με την οποία κατόρθωσε να εδραιωθεί στο χώρο του φαρμάκου και να κατακτήσει κορυφαία θέση μεταξύ των ομοειδών επιχειρήσεων του χώρου.
Ο Ιωνάς Στρούμσας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1930 από τον Δαυίδ Στρούμσα και Λουκία Σαρφατή. Από το 1936 έως το 1940 φοίτησε στο δημοτικό των Εκπαιδευτηρίων Βαλαγιάννη και έπειτα, κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μετακόμισε στην περιοχή της Συκιάς στη Βέροια, όπου συνέχισε την φοίτησή του και αργότερα στο 2ο Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης. Σε δύσκολες εποχές, με αντίξοα παιδικά και εφηβικά χρόνια, βίωσε τη βαρβαρότητα και τις κακουχίες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Εβραίος, κυνηγημένος από τους Γερμανούς κρυβόταν στα βουνά της Ημαθίας. Είχε χάσει τα πάντα. Σε ηλικία 13 ετών τον έστησαν στο εκτελεστικό απόσπασμα για τη θανατική του καταδίκη. Κατάφερε να γλιτώσει όταν ο παππάς του χωριού, σε μια πράξη αυτοθυσίας και ηρωισμού, προσφέρθηκε να πάρει τη θέση του. Δεν το έβαλε κάτω όμως, ήταν μαχητής!
Φιλόδοξος και με πείσμα, ξεκίνησε από την αρχή να χαράζει το δρόμο της επιτυχίας του. Το 1948, μια περίοδο που λίγοι άνθρωποι έφταναν ως το Πανεπιστήμιο, δίνει εξετάσεις στη Φαρμακευτική Σχολή Αθηνών, από όπου και αποφοίτησε με άριστα το 1953. Η οξυδέρκεια του ήταν ένας από τους λόγους που τιμήθηκε πολύ νωρίς για τις επιδόσεις του, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση. Από το 1955 έως το 1958 υπηρετεί στο στρατό, όπου του αναθέτουν την αποθήκη υγειονομικού υλικού επιστρατεύσεως. Η γνώση που αποκόμισε αυτούς τους 34 μήνες της θητείας του στους τομείς της οργάνωσης και διαχείρισης οικονομικών και αποθήκης, ήταν το καθοριστικό σημείο της μετέπειτα πορείας του.
Το 1959 ξεκίνησε τη δική του επιχείρηση σε ένα μικρό μαγαζάκι στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην οδό Βασιλέως Ηρακλείου.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, κατάφερε να δημιουργήσει μια αυτοκρατορία. Μία αυτοκρατορία που, όσο κι αν μεγάλωνε, στα μάτια του πάντα παρέμενε το «μαγαζί του».
Παρά τον σκληρό ανταγωνισμό και τις αντιξοότητες που αντιμετώπισε, κατόρθωσε να εδραιωθεί στο χώρο του φαρμάκου και να κατακτήσει κορυφαία θέση μεταξύ των ομοειδών επιχειρήσεων του χώρου. Σήμερα, μετά από 60 χρόνια λειτουργίας, έχοντας αξιοποιήσει όλα τα σύγχρονα εργαλεία της τεχνολογίας έχει δημιουργήσει ένα πρότυπο logistic center φαρμακευτικών προϊόντων. Μιλούσε Αγγλικά, Γαλλικά και Ισπανικά. Λάτρευε την κλασική μουσική και κατά τα φοιτητικά του χρόνια άκουγε όπερα στη Λυρική Σκηνή της Αθήνας. Διετέλεσε Πρόεδρος της Επιτροπής Ακινήτων της Ισραηλητικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης για περισσότερα από 25 χρόνια. Είχε τιμηθεί 2 φορές από τον Πανελλήνιο Φαρμακεμπορικό Σύλλογο και είχε εδραιώσει συνεργασίες με Πολυεθνικές Εταιρείες. Ήταν μέλος του Εμπορικού, Βιομηχανικού και Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου. Διετέλεσε Αντιπρόεδρος επί 23 χρόνια του Πανελλήνιου Φαρμακεμπορικού Συλλόγου καθώς και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και αντιπρόεδρος της Ένωσης Φαρμακεμπόρων Ελλάδος, ΕΝΦΑΡΕΛ ΑΕ, για περισσότερα από 5 χρόνια.
Αγαπούσε τη δουλειά του σαν παιδί του και χαιρόταν να τη βλέπει κάθε μέρα να μεγαλώνει. Ένας άνθρωπος πανέξυπνος, ανοιχτόμυαλος, διορατικός, με επιχειρηματικό δαιμόνιο, αλλά ταυτόχρονα πεισματάρης και εγωιστής. Δίκαιος και σωστός εργοδότης. Οικογενειάρχης. Κέρδισε το θαυμασμό και την αγάπη όλων όσων τον γνώριζαν και συνεργάστηκαν μαζί του.
Απεβίωσε στις 9 Μαΐου 2020 σε ηλικία 90 ετών. Μέχρι την τελευταία μέρα βρισκόταν καθημερινά στο γραφείο του.
Ένας μεγάλος ηγέτης, ένας σπουδαίος άνθρωπος, ένας υπέροχος πατέρας, σύζυγος και παππούς.