Ο Γεώργιος Μισεγιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Είναι γιος του Μιχάλη Μισεγιάννη, με καταγωγή από την Πέργαμο της Μικράς Ασίας και της Αθανασίας Γεωργιάδη, με καταγωγή από τη Σπάρτη της Πισιδίας. Σπούδασε στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και συνέχισε τις σπουδές του στο Λονδίνο αποκτώντας Master of Science στο Imperial College. Σήμερα, έχει αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση, το «Καφεκοπτείο Μισεγιάννη» στην περιοχή του Κολωνακίου, το οποίο ίδρυσε ο παππούς του το 1914. Είναι παντρεμένος με τη Μαρία Βιτωράκη και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά.
Ο παππούς του βιογραφούμενου, Γιωργάκης Μισεγιάννης, γεννήθηκε το 1888 στην Πέργαμο της Μικράς Ασίας, ενώ οι ρίζες της οικογένειάς του έλκονται από τη Χίο. Η οικογένεια Μισεγιάννη αναγκάστηκε να φύγει το 1822 με την Καταστροφή της Χίου, όπου σφαγιάστηκαν δεκάδες χιλιάδες Έλληνες από τον Οθωμανικό στρατό, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή στην Πέργαμο.
Η Πέργαμος, η οποία σήμερα ονομάζεται Bergama, ήταν μία από τις πλουσιότερες πόλεις του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Είναι χτισμένη πάνω σε έναν λόφο ύψους 335 μέτρων, από τον οποίο πήρε την ονομασία της που σημαίνει «το οχυρό» ή «το ύψωμα». Βρισκόταν χτισμένη σε μία εύφορη κοιλάδα ανάμεσα σε δύο παραποτάμους του Κάικου, τον Σελινούντα και τον Κητείο. Η Πέργαμος ξεκίνησε να ακμάζει μετά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έως την κυριαρχία των Ρωμαίων. Ήταν γνωστή για τη βιβλιοθήκη της, που περιλάμβανε περίπου 200.000 τόμους βιβλίων σε κυλινδρική βιβλιοδεσία και τα μνημεία της, μεταξύ των οποίων ο μεγάλος βωμός του Διός και της Αθηνάς που σήμερα εκτίθεται αναστηλωμένος στο Μουσείο της Περγάμου στο Βερολίνο. Ο σημερινός οικισμός, χτισμένος στους πρόποδες του λόφου, έχει πληθυσμό περίπου 55.000 κατοίκων. Από το 2014, η Πέργαμος έχει συμπεριληφθεί στον Κατάλογο της UNESCO με τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Ο Γιωργάκης Μισεγιάννης έφυγε από την Πέργαμο το 1914 και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, στα προσφυγικά της περιοχής του Βύρωνα. Νέος έμπορος με ανήσυχο πνεύμα και όρεξη για δουλειά, άνοιξε ένα καφεκοπτείο στο Κολωνάκι επί της οδού Σκουφά. Το 1929, η επιχείρηση μεταφέρθηκε στην οδό Πατριάρχου Ιωακείμ, όπου παρέμεινε για μισό περίπου αιώνα και εδραιώθηκε ως ένα από τα αγαπημένα καφεκοπτεία των Αθηναίων καταναλωτών.
Ο δραστήριος έμπορος από την Πέργαμο της Μικράς Ασίας είχε ως συμπαραστάτη στον αγώνα του τη σύζυγό του, Αναστασία, με καταγωγή επίσης από την Πέργαμο. Η οικογένεια της γιαγιάς του βιογραφούμενου έφυγε από την Πέργαμο το 1914 για να εγκατασταθεί στην Αγιάσο της Λέσβου και στη συνέχεια, το 1922, ήρθαν στην Αθήνα. Ο Γιωργάκης και η Αναστασία Μισεγιάννη απέκτησαν τρία παιδιά, την Όλγα, τη Γαριφαλιά και τον Μιχάλη, πατέρα του βιογραφούμενου. Η Όλγα σπούδασε Νομική και η Γαριφαλιά ήταν Φιλόλογος.
Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Μιχάλης Μισεγιάννης, γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα, στην περιοχή του Βύρωνα. Τελείωσε το Γυμνάσιο Παγκρατίου και φοίτησε στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή (ΑΣΟΕΕ). Παράλληλα με τις σπουδές του, ασχολείτο με την οικογενειακή επιχείρηση. Υπηρέτησε στα Τεθωρακισμένα ως έφεδρος Ανθυπολοχαγός και στο μεταφραστικό γραφείο του ΓΕΣ.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, ανέλαβε ενεργό ρόλο στο καφεκοπτείο, πλάι στον πατέρα του Γιώργο και από το 1957 η επιχείρηση μετονομάστηκε σε «Γεώργιος Μισεγιάννης και υιός». Το 1967, μετά τον θάνατο του πατέρα του, ανέλαβε τη συνέχιση της οικογενειακής παράδοσης. Το 1972 η επιχείρηση μεταφέρθηκε σε ιδιόκτητο κατάστημα, στην οδό Λεβέντη 7, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα. Στις δεκαετίες του ’60, του ’70 και του ’80, το Καφεκοπτείο Μισεγιάννη ήταν από τα πρώτα που δημιουργούν χαρμάνια καφέ ειδικά για εσπρέσο, ενώ το 1990 εισήγαγε από την Αμερική τη νέα μόδα του αρωματισμένου καφέ.
Οργανωτικός και δραστήριος, ο Μιχάλης Μισεγιάννης υπήρξε Γραμματέας του Πανελληνίου Συλλόγου Καφεκοπτών και τη δεκαετία του 1980 Πρόεδρος του Προμηθευτικού Συνεταιρισμού Καφεκοπτών Αττικής. Το μεγάλο του πάθος ήταν τα ταξίδια και η αγάπη του για τη φύση. Ήταν ενεργό μέλος των εξελεγκτικών επιτροπών της Εταιρείας Προστασίας της Φύσης και της Εταιρείας Φίλων του Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών. Ικανοποιώντας την επιθυμία του να γνωρίσει νέους τόπους, ταξίδεψε και στα τέσσερα σημεία της Γης, σε πάνω από 100 χώρες, ενώ πάντα κατάφερνε να «ξεκλέψει» λίγο χρόνο για να παρακολουθήσει θέατρο, που του άρεσε τόσο πολύ.
Ο Μιχάλης Μισεγιάννης απεβίωσε στις 8 Σεπτεμβρίου 2017, σίγουρος ότι έχει αφήσει το τιμόνι της επιχείρησης στα ικανά χέρια του γιου του, Γεώργιου, ο οποίος εκπροσωπώντας την τρίτη γενιά είχε αναλάβει το Καφεκοπτείο Μισεγιάννη ήδη από το 1997.
Συνοδοιπόρος του Μιχάλη Μισεγιάννη στο ταξίδι της ζωής, από το 1960, ήταν η Αθανασία (Νάσια), που γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928 από τον Νικόλαο και την Καλλιόπη Γεωργιάδη. Ο πατέρας της Αθανασίας και παππούς του βιογραφούμενου, Νικόλαος, είχε γεννηθεί στη Σπάρτη της Πισιδίας. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη, την οποία αναγκάστηκε να εγκαταλείψει με τον ξεριζωμό του 1922. Έχοντας να φροντίσει τη γυναίκα του και τρία παιδιά, μπόρεσε να τους εξασφαλίσει το ταξίδι προς την Ελλάδα λίγες μέρες πριν από την Καταστροφή. Κράτησε κοντά του μόνο τον γιο του και μαζί κατάφεραν να φύγουν με τις βάρκες, αφήνοντας πίσω τις αναμνήσεις μιας ζωής, με την ελπίδα ότι θα ξανανταμώσει με την οικογένειά του και θα δημιουργήσει ένα καλύτερο αύριο σε έναν καινούριο τόπο. Ο Νικόλαος Γεωργιάδης έφτασε στον Πειραιά και εγκαταστάθηκε εκεί με την οικογένειά του. Είχε τη βασική μόρφωση, αλλά με όπλο του την όρεξη για δουλειά και την αγάπη για την οικογένειά του, άνοιξε εκτελωνιστικό γραφείο, «χτίζοντας» από την αρχή τη ζωή τους. Στον Πειραιά, η οικογένεια μεγάλωσε και ήρθε στη ζωή άλλο ένα κορίτσι, η Αθανασία, μητέρα του βιογραφούμενου. Ο παππούς Νικόλαος και η γιαγιά Καλλιόπη απέκτησαν έξι παιδιά, αλλά τα δύο πέθαναν μικρά, όταν ήταν ακόμα στη Σμύρνη, και έζησαν τα τέσσερα: ο Γιώργος, η Ευγενία, ο Τάσος και η Αθανασία.
Η μητέρα του βιογραφούμενου, Αθανασία, αφού τελείωσε το Γυμνάσιο, συνέχισε τις σπουδές της στη φιλολογία. Ήταν συμφοιτήτρια με τη Γαριφαλιά, την αδελφή του Μιχάλη Μισεγιάννη, και μέσω εκείνης γνώρισε τον μέλλοντα σύζυγό της. Άνθρωπος δυναμικός και κοινωνικός, η Αθανασία αφοσιώθηκε στην οικογένειά της, στηρίζοντας τον άνδρα της και μεγαλώνοντας τα δύο τους παιδιά. Την Αναστασία και τον βιογραφούμενο Γιώργο.
Η Αναστασία ζει στη Νέα Σμύρνη. Σπούδασε Χημικός και διδάσκει στο Deree College. Έχει δύο παιδιά, την Ειρήνη και τον Μιχάλη, φοιτητές και οι δύο. Η Ειρήνη κάνει το μεταπτυχιακό της στη φιλολογία και ο Μιχάλης σπουδάζει Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Ο βιογραφούμενος, Γεώργιος Μισεγιάννης, γεννήθηκε στις 10 Ιουνίου 1965 στην Αθήνα. Θυμάται με νοσταλγία τα παιδικά του χρόνια στη Νέα Σμύρνη, τις ωραίες ιστορίες του πατέρα, τις μυρωδιές του οικογενειακού καφεκοπτείου. Εκεί που έμαθε όλα τα μυστικά του καφέ, το χαρμάνιασμα, το καβούρντισμα, το άλεσμά του. Μια ιεροτελεστία που ακολουθείται στο Καφεκοπτείο Μισεγιάννη, για περισσότερο από έναν αιώνα.
Ο Γεώργιος Μισεγιάννης, αποφοίτησε από το Κολέγιο Αθηνών το 1984. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1989. Συνέχισε τις σπουδές του στο Λονδίνο, αποκτώντας Master of Science στο Imperial College.
Επέστρεψε στην Ελλάδα για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Παρουσιάστηκε στο Κέντρο Εκπαίδευσης Εφοδιασμού-Μεταφορών στη Σπάρτη, συνέχισε στον Έβρο, ενώ τους τελευταίους μήνες υπηρέτησε στο Γενικό Επιτελείο Στρατού, αρχικά στο μεταφραστικό τμήμα και στη συνέχεια ως μεταφραστής του υπασπιστή του ΓΕΣ.
Από το 1993 μέχρι το 1997 άσκησε το επάγγελμα που σπούδασε, εργαζόμενος ως Χημικός Μηχανικός στη Βιβεχρώμ. Το 1997, μετά τη συνταξιοδότηση του πατέρα του, αποφάσισε να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση και να ασχοληθεί δυναμικά με την προώθηση του καφέ μέσα από τα μικρά καφεκοπτεία, διατελώντας, μάλιστα, για ένα διάστημα Γραμματέας του Πανελλήνιου Συλλόγου Καφεκοπτών.
Ο βιογραφούμενος, Γεώργιος Μισεγιάννης, εκτός από δυναμικός επιχειρηματίας, είναι ένας καλλιεργημένος άνθρωπος που παίζει κιθάρα και μιλάει τέσσερις ξένες γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και γερμανικά.
Το 1994, ο Γεώργιος Μισεγιάννης παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του, Μαρία Βιτωράκη, γεννημένη στο Ρέθυμνο από τον Εμμανουήλ και την Αδαμαντία. Δυναμική σύζυγος και μητέρα, η Μαρία έχει σπουδάσει Χημικός Μηχανικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έχει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στις Επιστήμες Περιβάλλοντος, μάθημα που διδάσκει σήμερα στο Deree College.
Το ζευγάρι έχει αποκτήσει δύο παιδιά. Τη Ραφαέλα, η οποία γεννήθηκε το 1999 και είναι πτυχιούχος Ψυχολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και τον Μιχάλη, ο οποίος γεννήθηκε το 2004 και είναι μαθητής Λυκείου.
Η Ραφαέλα Μισεγιάννη παίζει κιθάρα, έχοντας μάλιστα συμμετάσχει ως κιθαρίστας σε 4 συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής, ενώ έχει κερδίσει βραβείο σε διαγωνισμό δημιουργικής γραφής. Μιλάει αγγλικά και γαλλικά. Αφού έλαβε με Άριστα το πτυχίο Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ, θα συνεχίσει Μεταπτυχιακές Σπουδές στην Κλινική Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Leiden στην Ολλανδία.
Ο Μιχάλης Μισεγιάννης έχει διακριθεί στο σκάκι σε σχολικούς αγώνες και έχει πάρει το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας. Παίζει κλαρινέτο, κιθάρα και πιάνο και γνωρίζει άριστα αγγλικά και καλά γαλλικά. Είναι Πρόεδρος του 15μελούς Μαθητικού Συμβουλίου στο 5ο ΓΕΛ Ηλιούπολης και εθελοντής στο Χαμόγελο του Παιδιού. Θέλει να σπουδάσει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Το Καφεκοπτείο Μισεγιάννη, ένα από τα παλαιότερα καφεκοπτεία της Αθήνας, παραμένει μια οικογενειακή επιχείρηση, σταθερή στη μορφή της και στη σχέση με την πελατεία της. Στα χέρια, πια, του Γεώργιου Μισεγιάννη, εκπροσώπου της τρίτης γενιάς, το ομώνυμο καφεκοπτείο συνεχίζει την παράδοση που ξεκίνησε ο παππούς Γιωργάκης Μισεγιάννης, προτείνοντας και διαθέτοντας μεγάλη ποικιλία καφέδων, οι οποίοι χαρμανιάζονται, καβουρδίζονται και κόβονται στον ίδιο χώρο, σκορπίζοντας μοσχοβολιστό άρωμα καφέ στη γειτονιά του Κολωνακίου.
Ο βιογραφούμενος κατέγραψε το 2014 την εκατοντάχρονη ιστορία του καφεκοπτείου σε ένα βιβλίο με τον τίτλο «Καφεκοπτείο Μισεγιάννη 1914-2014, 100 χρόνια ιστορία». Μέσα από την πορεία της επιχείρησης, ξετυλίγεται και η ιστορία της Ελλάδας. Παράλληλα, παρουσιάζεται μέσα από το βιβλίο η ιστορία του καφέ, από την ανακάλυψή του και το ξεκίνημα της χρήσης του μέχρι τις μέρες μας, η τελετουργία και οι τύποι του καφέ. Μέσα από ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό, απεικονίζεται η ιστορία του Καφεκοπτείου σε βίο παράλληλο με την ιστορία της οικογένειας και την ιστορία του καφέ στην Ελλάδα.