Κυριαζής Νικόλαος

Ο Νικόλαος Κυριαζής, ομότιμος καθηγητής στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (1995-2020), καθώς και στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά (2013-2020), γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Οκτωβρίου 1952. Προέρχεται από μια πολύ αξιόλογη οικογένεια, η οποία υπήρξε πηγή τροφοδότησης αξιών και γνώσεων που σηματοδότησαν και την αξιέπαινη πορεία του ιδίου.

Οι ρίζες της οικογένειας Κυριαζή κρατούν από τις αρχές του 19ου αιώνα, με πρόγονο τον πρωτεργάτη του Νεοελληνικού Διαφωτισμού και σημαντικό Φαναριώτη, Ρήγα Βελεστινλή (ή αλλιώς Φεραίο), που πιστεύεται πως το πραγματικό του επίθετο ήταν Αντώνιος Κυριαζής ή Κυρίτζης. Ο ίδιος προτιμούσε να χρησιμοποιεί ως επώνυμο το τοπωνύμιο της γενέτειράς του (Βελεστίνο Μαγνησίας), ενώ οι Έλληνες διανοούμενοι, που ζούσαν στην εξορία, τον αποκαλούσαν Φερραίο, επειδή στην αρχαιότητα η πόλη του ονομαζόταν Φερραί. Συγγενής του Ρήγα Βελεστινλή μάλιστα, ο Αναγνώστης Χατζη-Κυριαζής (το «Χατζή» γιατί είχε κάνει προσκύνημα στους Αγίους Τόπους) ήταν οπλαρχηγός και μέλος της Α΄ Εθνοσυνέλευσης Επιδαύρου με διάρκεια από τις 20 Δεκεμβρίου του 1821 έως τις 16 Ιανουαρίου του 1822 και υπογράφει προτελευταίος τη «Διακήρυξη» της Επιδαύρου. Αποτελούσε, επίσης, και μέλος της Φιλικής Εταιρείας, ενώ μετέπειτα ο γιος του, Δημήτριος Κυριαζής, έλαβε μέρος στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843, τα λεγόμενα «Σεπτεμβριανά», με γεγονότα τα οποία κατέληξαν στην παραχώρηση συντάγματος από τον Όθωνα και στη μετάβαση της ελληνικής Πολιτείας από την απόλυτη μοναρχία στη συνταγματική μοναρχία.

Ο παππούς του βιογραφούμενου, Δημήτριος Κυριαζής, με καταγωγή από την Αθήνα, αποτέλεσε μέλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η γιαγιά του βιογραφουμένου, Δέσποινα Νικολοπούλου, με καταγωγή από την Καρύταινα Αρκαδίας, προερχόταν από οικογένεια με σημαντική συμβολή στα έντυπα μέσα επικοινωνίας και γενικότερα στον δημοσιογραφικό χώρο, καθώς ήταν η αδερφή του ιδρυτή της εφημερίδας «ΕΘΝΟΣ» (1913), Σπύρου Νικολόπουλου, μετά τον θάνατο του οποίου η εφημερίδα πέρασε στα χέρια της Δέσποινας και του άλλου αδερφού τους, Ιωάννη.

Ο Δημήτριος Κυριαζής και η Δέσποινα Νικολοπούλου απέκτησαν δυο γιους, τον Αχιλλέα και τον Κωνσταντίνο. Ο Κωνσταντίνος Κυριαζής και πατέρας του βιογραφουμένου, γεννήθηκε και αυτός στην Αθήνα το 1920. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υπήρξε εξαιρετικός Δημοκράτης, γεγονός που φαίνεται χαρακτηριστικά και από τον τρόπο που τον αποκαλούσαν οι συνεργάτες του, δηλαδή «Τελευταίο Ιππότη». Το 1938, σε ηλικία μόλις 18 ετών, ανέλαβε την εφημερίδα «Το Έθνος», σε συνεργασία με τον πρώτο του ξάδερφο, μέχρι το 1970, έτος κατά το οποίο η στρατιωτική κυβέρνηση έκλεισε την εφημερίδα, καθώς μιλάμε για τα χρόνια της Χούντας και ο Κωνσταντίνος μέσα από τις πράξεις και τον λόγο του υπήρξε κύριος αγωνιστής έναντι της δικτατορίας. O Κώστας Κυριαζής και οι συνεργάτες του καταδικάστηκαν σε τέσσερα χρόνια φυλακής από στρατοδικείο της δικτατορίας τον Απρίλιο του 1970 και κλείσιμο της εφημερίδας. Το Έθνος ήταν η μοναδική εφημερίδα που οι εκδότες της την έκλεισαν τον Απρίλιο του 1940, με την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα, για να μην εκδίδεται με γερμανική λογοκρισία. Επανεκδόθηκε το 1944 με την απελευθέρωση. Ωστόσο η εφημερίδα άνοιξε πάλι το 1981. Το 1981-1989 ο πατέρας του βιογραφουμένου διετέλεσε Πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.), ενώ είχε πραγματοποιήσει και πολλές αποστολές καλύπτοντας πολέμους ως μάχιμος δημοσιογράφος, όπως τους τελευταίους μήνες του εμφυλίου το 1949, τα γεγονότα του Σουέζ το 1957, όταν πήρε τη μοναδική συνέντευξη από τον Πρόεδρο Νάσερ, το απαρτχάιντ της Ν. Αφρικής, συνέντευξη από τον Πρόεδρο Τίτο κλπ. Τα επιτεύγματά του όμως δεν σταματούν εδώ, καθώς ξεχώρισε και για το συγγραφικό του έργο, αποτελούμενο από 12 μυθιστορήματα για το Βυζάντιο, ενώ βραβεύτηκε για τα έργα και την προσφορά του, έχοντας παρασημοφορηθεί από 7 ξένες κυβερνήσεις και τα 4 πατριαρχεία, μεταξύ άλλων, με το μετάλλιο Εθνικής Αντίστασης, δυο κρατικά βραβεία μυθιστορήματος και ένα από την Ακαδημία Αθηνών. Στη διάρκεια της ζωής του διετέλεσε δύο γάμους από τους οποίους απέκτησε δύο παιδιά. Ο πρώτος του γιος με την πρώτη σύζυγό του Ηλέκτρα, επηρεασμένος από τον πατέρα του σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες.

Το 1951, ο Κωνσταντίνος Κυριαζής παντρεύτηκε την Άρτεμη Λιανοπούλου και απέκτησε μαζί της άλλον έναν γιο, τον βιογραφούμενο Νικόλαο Κυριαζή. Η μητέρα του βιογραφουμένου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1929. Δυναμική προσωπικότητα, σημαντική δημοσιογράφος και ξένη ανταποκρίτρια, με πολλές συνεντεύξεις με διεθνείς προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων πέντε με τον Καγκελάριο της Γερμανίας Βίλλυ Μπραντ, η Άρτεμη ήταν η πρώτη γυναίκα που ψηφίστηκε Αντιδήμαρχος του Δήμου Αθηναίων, με Δήμαρχο τον Παπαθεοδώρου.

Ο παππούς του βιογραφουμένου από την πλευρά της μητέρας του, Νικόλαος Λιανόπουλος, από τον οποίο πήρε και το όνομά του, υπήρξε επίσης σημαντική προσωπικότητα. Σπουδαίος νομικός, κατείχε τη θέση του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών, ενώ διετέλεσε 5 φορές Υπηρεσιακός Υπουργός. Κύρια στοιχεία του χαρακτήρα του που τον διέκριναν ήταν η τιμιότητα και η ειλικρίνεια που συνόδευε την κάθε πτυχή της ζωής του. Η σύζυγός του και γιαγιά του βιογραφουμένου, Βασιλική Λιανοπούλου, δεν ήταν η εξαίρεση στον κανόνα, από τη στιγμή που και η ίδια ήταν ισχυρή προσωπικότητα, σαν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας Λιανοπούλου και διακρίθηκε για το κοινωνικό της έργο, ως ιδρύτρια του Σωματείου «Παιδικής Στέγης», το οποίο είχε ως στόχο του τη βοήθεια της φτωχής εργαζόμενης μητέρας με την ίδρυση και λειτουργία παιδικών στεγών. Από την άλλη πλευρά, ο αδερφός της μητέρας του Νικόλαου Κυριαζή, ο σπουδαίος μηχανικός και οικονομολόγος Γεώργιος Λιανόπουλος, διετέλεσε επί Κωνσταντίνου Καραμανλή (1974-1981) Υφυπουργός Οικονομικών και Βουλευτής.

Δεν φαίνεται περίεργο το ότι και ο Νικόλαος Κυριαζής χαράζει τη δική του σημαντική πορεία μέχρι σήμερα, σε μια εποχή με δυσκολίες για την Ελλάδα και το λαό της. Περιγράφει όμορφα τα παιδικά του χρόνια, τελειώνοντας τη Μαράσλειο Παιδαγωγική Σχολή και συνεχίζοντας τη φοίτησή του τα υπόλοιπα 6 χρόνια του Γυμνασίου στη Γερμανική Σχολή Αθηνών. Στη συνέχεια, έφυγε με Γερμανική υποτροφία για σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Βόννης στη Γερμανία, από το οποίο έλαβε το δίπλωμα και το Διδακτορικό του (Ph.D) στα Οικονομικά. Το 1979 επέστρεψε στην πατρίδα του, την Ελλάδα, με σκοπό να υπηρετήσει τη θητεία του στο Ναυτικό. Στα τέλη Απριλίου του 1981 έπιασε την πρώτη του δουλειά, ως ειδικός για νομισματικά θέματα στη Γενική Διεύθυνση Μελετών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπου πέρασε κατόπιν εξετάσεων, με την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (πρώην ΕΟΚ), έως το 1991, όπου επέστρεψε στη γενέτειρά του και εργάστηκε ως σύμβουλος του Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας. Συμμετείχε στην ομάδα εργασίας Delors-Moreau για τη δημιουργία της Συνθήκης του Μάαστριχτ που εισήγαγε την Οικονομική και Νομισματική Ένωση (Ο.Ν.Ε.). Για τη συνεισφορά του αυτή τιμήθηκε το 2005 από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Ζακ Σιράκ με το ανώτατο παράσημο του «Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής». Ήταν επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Trier (Γερμανία 1981-1988) και Harvard (1986) με υποτροφία Fulbright. Το 1989, υπό την κυβέρνηση της Εθνικής Ενότητας με Πρωθυπουργό τον Τζαννή Τζαννετάκη, διετέλεσε σύμβουλος του Υπουργού Οικονομικών Γ. Κοντογιώργη και, πάλι το χρονικό διάστημα 1993-1994, του Υπουργού Οικονομικών Γ. Γεννηματά. Επιπλέον, αποτέλεσε έναν από τους βασικούς σχεδιαστές του ελληνικού Συστήματος Διοίκησης και Ελέγχου (C4I) καθώς και Γενικός Γραμματέας του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης. Επιπλέον, είναι μέλος του ΔΣ της Alpha-Trust-Andromeda ΑΧΕΠΕΥ (εισηγμένης στο ΧΑΑ), αντιπρόεδρος στην Ergoman Telecommunications (εταιρεία παροχής υπηρεσιών) και Πρόεδρος του Ιδρύματος Κώστα και Άρτεμης Κυριαζή.

Τον Ιανουάριο του 2020 πέρασε ακρόαση από τη Διάσκεψη Προέδρων της Βουλής και ψηφίστηκε με ευρεία συναίνεση (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝ.ΑΛ., Ελληνική Λύση) ως αντιπρόεδρος της νέας ανεξάρτητης επιστημονικής Επιτροπής Αξιολόγησης Ποιότητας Νομοπαρασκευαστικής Διαδικασίας, που συστήθηκε για πρώτη φορά με τον νόμο 4622/2019 για το επιτελικό κράτος-κράτος δικαίου. Η Επιτροπή γνωμοδοτεί δεσμευτικά για τα νομοσχέδια πριν από την κατάθεσή τους στη Βουλή προς ψήφιση.

Από τα φοιτητικά του κιόλας χρόνια ξεκίνησε το συγγραφικό του έργο, με πρώτο μυθιστόρημα, το 1993, το «Αρτάβαζος ο Πέρσης», ενώ αργότερα ακολούθησαν συνολικά 22 μυθιστορήματα και μια ποιητική συλλογή. Πέντε μυθιστορήματά του έχουν εκδοθεί και στις ΗΠΑ ως Nicholas Snow με εξαιρετικές κριτικές σε έγκυρα περιοδικά, όπως American Review of Books, Pacific Review και Kirkus. Έχει δημοσιεύσει 16 επιστημονικά βιβλία, 57 άρθρα σε διεθνή ακαδημαϊκά περιοδικά με κριτές και 25 άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικούς τόμους, ενώ έχει συμμετάσχει σε πολλά επιστημονικά ακαδημαϊκά συνέδρια, διεθνή και ελληνικά, και έχουν γίνει περισσότερες από 500 αναφορές στο έργο του στη διεθνή βιβλιογραφία ως το 2019.

Το αγαπημένο του χόμπι είναι τα ταξίδια, πηγές έμπνευσης για το συγγραφικό του έργο. Μέχρι τώρα έχει ταξιδέψει σε χώρες και πόλεις με ιδιαίτερη πολιτιστική κουλτούρα όπως η Βραζιλία, η Κούβα, η Μαρτινίκα, η Τυνησία, η Γρανάδα, ο Αγ. Βικέντιος, το Τρινιντάντ, οι Σεϋχέλλες, ο Μαυρίκιος, η Ινδία, το Ντουμπάι, η Ταϋλάνδη, η Σιγκαπούρη, η Κίνα, η Αίγυπτος, το Μαρόκο και η Ακτή Ελεφαντοστού, που υπήρξαν σημαντικοί σταθμοί στα ταξίδια του βιογραφουμένου. Από μικρός αθλείται στις πολεμικές τέχνες, όπως Judo, Aikido και Καράτε όπου κατέχει τη μαύρη ζώνη και τρίτο νταν.

Έργα του Ν. Κυριαζή

ΕΛΛΗΝΟΓΛΩΣΣΑ

• Της Ελπίδας, Ποίηση, Καστανιώτης 1988
• Αρτάβαζος ο Πέρσης, Ιστορικό μυθιστόρημα, Εστία, 1994
• Ο ξένος μου ο Θεμιστοκλής, Ιστορικό μυθιστόρημα, Εστία, 1994
• Νικομήδης ο Αθηναίος, Ιστορικό μυθιστόρημα, Εστία, 1995
• Παιχνίδια με τη φωτιά, Μυθιστόρημα, Καστανιώτης, 1996
• Για μια νέα ισορροπία δυνάμεων Ελλάδας-Τουρκίας, Μελέτη, Εστία, 1997
• Ο αετός της φωτιάς, Ιστορικό μυθιστόρημα, Εστία, 1998
• Ο διάβολος χωρίς φωτιά, Μυθιστόρημα, Καστανιώτης, 1998
• Ο Ιππότης και ο Χρυσοκέφαλος, Μυθιστόρημα, Εστία, 1999
• Ελλάδα-Τουρκία: Άμυνα και Οικονομία, Μελέτη, Εστία, 1999
• Το πρόσωπο του πολέμου στον 21ο αιώνα, Μελέτη, Εστία, 2000
• Μαρία των γλάρων, Μυθιστόρημα, Εστία, 2002
• Ο ελευθερωτής, Ιστορικό Μυθιστόρημα, Εστία, 2004
• Καταραμένος θησαυρός, Μυθιστόρημα, Ελληνικά Γράμματα, 2004
• Η ασπίδα των Θερμοπυλών, Ιστορικό μυθιστόρημα, Ιωλκός, 2008
• Μαραθώνας και ελευθερία, Ιστορικό μυθιστόρημα, Ιωλκός, 2011
• Ο κώδικας του αυτοκράτορα, Μυθιστόρημα, Καστανιώτης 2011
• Άννα Σικελιανού, με τον Κ. Γουργουλιάνη, Μυθιστόρημα, Καστανιώτης, 2012
• Τελευταίος έρωτας, με τον GuyFeauxdelaCroix, Μυθιστόρημα, Ωκεανός, 2014
• Δημοκρατία και πόλεμος, Μελέτη, Ευρασία, 2014
• Δημοκρατία και οικονομία, με τον Μ. Οικονόμου, Μελέτη, Ενάλιος, 2015
• Ο έρωτας στα χρόνια του πολέμου, με τον Κ. Γουργουλιάνη, Ιστορικό μυθιστόρημα, Ωκεανός, 2016
• Η πόλις των Αγίων, Ιστορικό μυθιστόρημα, Ωκεανός, 2017
• Τα χελιδόνια του χειμώνα, Ιστορικό μυθιστόρημα, Ωκεανός, 2018
• Οικονομία, πόλεμος, στρατηγική και θεσμοί, με τον Μ. Οικονόμου, μελέτη, Πληθώρα, 2018
• Ναυμαχία, αναθεωρημένη έκδοση του «Νικομήδη ο Αθηναίος», Εστία, 2021
• Τρελές τούρκικες αγελάδες, Ιστορικό μυθιστόρημα κατασκοπίας, Ωκεανός, υπό έκδοση

ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΑ

• Of hope, Ποίηση, Euroeditor, 1988

Όλα τα μυθιστορήματα ως Nicholas Snow

• Themistocles my enemy, my friend, Ιστορικόμυθιστόρημα, Kosbil Publications, 2004
• The shield, Ιστορικόμυθιστόρημα, Authorhouse, 2005
• Assassins, Ιστορικόμυθιστόρημα, Authorhouse, 2007
• Della Speranza, Cassiopea, 2013
• Last love, with Guy Feaux de la Croix, Authorhouse, 2014
• Malayan Enigma, Authorhouse, 2016

Non fiction

• Why ancient Greece, the birth and development of democracy, Psichogios, 2012
• Essays in Conteporary Economics, editor with G.Bitros, Springer, 2015
• Democracy and an Open-Economy World Order, editor with G.Bitros, Springer 2017
• Democracy and Economy with E.M.Economou, Cambridge Scholars, 2019
• Monetary Policy in classical Athens, with G. Bitros and E.M.Economou, Routledge Banking and Finance Series, 2020

Έργα που έχει μεταφράσει

• Γραικία, ποίηση του PinoMariano, από τα ιταλικά, Ιωλκός 2014