Ο Νικόλαος Γαλανόπουλος γεννήθηκε το 1945 στον Πύργο. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ και του ΕΚΠΑ και έλαβε την ειδικότητα της Παθολογίας. Συνέχισε για 6 μήνες ειδικότητα Καρδιολογία, την οποία δεν ολοκλήρωσε. Το 1982 άνοιξε το ιδιωτικό του ιατρείο στην πόλη του Πύργου, ασκώντας μετά από λίγους μήνες και υπηρεσίες με σύμβαση έργου στο ΙΚΑ Πύργου. Από το 1984 συμμετέχει στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιατρικού Συλλόγου Πύργου, αρχικά από τη θέση του Γενικού Γραμματέα και από το 1990 από τη θέση του Προέδρου του ΔΣ για 22 σχεδόν χρόνια. Από το 2014 του έχει απονεμηθεί ο τίτλος του Επιτίμου Προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου του Πύργου Ηλείας. Έχει σημαντικότατη επιστημονική παρουσία σε ιατρικά συνέδρια και έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρων σε επιστημονικά περιοδικά και στις 3 τοπικές εφημερίδες της πόλης του Πύργου. Γνωρίζει την αποδοχή των συμπολιτών του για την κοινωνική του προσφορά, για την οποία υπάρχουν σχετικά δημοσιεύματα. Είναι έγγαμος και πατέρας μίας κόρης.
Ο παππούς του βιογραφούμενου, Διονύσιος Γαλανόπουλος, γεννήθηκε στον Πύργο περίπου το 1875 και ήταν υπάλληλος στα δικαστήρια του Πύργου. Παντρεύτηκε την Ελένη, με την οποία απέκτησε τον Βασίλειο (δικαστικό υπάλληλο, που απεβίωσε το 1940), τη Γεωργία (δασκάλα, που απεβίωσε το 1977), τον Γιώργο, την Πηνελόπη (που απεβίωσε το 1975), τον Σπυρίδων, πατέρα του βιογραφούμενου. Ήταν μία πολυμελής, μικροαστική οικογένεια, συντηρητικών απόψεων, κοινωνική και πολύ δεμένη με την πόλη του Πύργου, καθώς εκεί δραστηριοποιήθηκαν τα πιο πολλά από τα παιδιά της οικογένειας. Ο παππούς Διονύσιος απεβίωσε το 1936 και η γιαγιά Ελένη το 1947.
Ο πατέρας του βιογραφούμενου, Σπυρίδων Γαλανόπουλος, γεννήθηκε το 1909 και πέθανε το 1990 σε ηλικία 81 ετών. Σπούδασε στη Γυμναστική Ακαδημία στην Αθήνα και ολοκληρώνοντας τις σπουδές του επέστρεψε στην πόλη του Πύργου, όπου διορίστηκε στη Μέση Εκπαίδευση ως καθηγητής σωματικής αγωγής στο Γυμνάσιο Αρρένων του Πύργου. Διορίστηκε επίσης και σε μία εμπορική-οικονομική σχολή στον Πύργο, για λίγο. Εργάστηκε για 28 χρόνια, ασκώντας τα καθήκοντα του καθηγητή σωματικής αγωγής. Τα τελευταία χρόνια πριν τη συνταξιοδότησή του τοποθετήθηκε ως επιθεωρητής σωματικής αγωγής του Νομού Ηλείας και στη συνέχεια ολοκλήρωσε την καριέρα του με τον βαθμό του επόπτη τριών Νομών μέχρι το 1970 στην Κομοτηνή όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Ήταν ένας δραστήριος άνθρωπος, ειδικά στον χώρο της εργασίας του. Ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο, σε επίπεδο νομού, αρχικά σαν καθηγητής διαιτησίας, ενώ για πάνω από 20 χρόνια διετέλεσε Πρόεδρος της ιστορικής ομάδας της πόλης του Πύργου (Ηρακλής Πύργου). Το 1956 έγινε μία προσπάθεια συνένωσης των υπαρχόντων τότε ποδοσφαιρικών σωματείων της πόλης του Πύργου για τη δημιουργία ενός αθλητικού ομίλου με την ονομασία (Πανηλαϊκός) και εξελέγη για μικρό διάστημα πρόεδρος του ΔΣ του Πανηλαϊκού Πύργου.
Ο Σπυρίδων Γαλανόπουλος αγαπούσε πολύ τον κλασικό αθλητισμό και με την ιδιότητα του καθηγητή γύμναζε τα παιδιά του τότε Γυμνασίου-Λυκείου Πύργου με σκοπό τη διάκρισή τους στους πανελλήνιους σχολικούς αγώνες. Συμμετείχε από ιδρύσεώς του το 1932 στο Εθνικό Στάδιο Πύργου, διατηρώντας τη θέση του Γενικού Γραμματέα για πάνω από 30 χρόνια και πήρε τη θέση του Προέδρου του ΔΣ από το 1974 έως το 1980, στη διάρκεια των οποίων έγιναν πολλά έργα υποδομής, όπως η κατασκευή και δημιουργία κερκίδων, η βελτίωση του στίβου, του δαπέδου του σταδίου, των αποδυτηρίων αλλά και η δημιουργία του πρώτου -σε όλο τον νομό- ανοιχτού κολυμβητηρίου και μοναδικού μέχρι και σήμερα.
Φύσει κοινωνικός άνθρωπος, του άρεσε να συμμετέχει στην επίλυση των προβλημάτων της πόλης του αλλά και της ευρύτερης περιοχής του και ήταν πολύ καλός φίλος με δημάρχους και άλλους πολιτικούς άνδρες της περιοχής και με τον Πρωθυπουργό Στέφανο Στεφανόπουλο, με τον οποίο διατηρούσε στενή προσωπική σχέση. Ο Σπυρίδων Γαλανόπουλος υπήρξε για πολλά χρόνια Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Εφέδρων Αξιωματικών του νομού Ηλείας για πάνω από 15 χρόνια. Ο Σύλλογος δραστηριοποιήθηκε έντονα υποστηρίζοντας τον αγώνα των Κυπρίων μετά το 1955, μεταξύ άλλων προσκαλώντας τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο στον Πύργο τις πρώτες 30 ημέρες από την εξορία του στις Σεϋχέλλες. Και διοργάνωσαν πορείας πεζή από την Ολυμπία έως την Αθήνα για την προβολή των αιτημάτων και τη συμπαράσταση στους Κύπριους αγωνιστές.
Από την πλευρά της μητέρας του, παππούς του ήταν ο Νικόλαος Ασημακόπουλος, ο οποίος καταγόταν από τον Πύργο. Παντρεύτηκε την Αγγελική Κουτσογιαννοπούλου και απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τη μητέρα του βιογραφούμενου Αθηνά το 1918, τον Χαράλαμπο (έμπορο στο επάγγελμα), τη Μαρία (η οποία ασχολήθηκε με τη ραπτική) και την Ουρανία.
Ο Σπυρίδων και η Αθηνά ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου το 1940 και απέκτησαν τρία παιδιά, τον Διονύσιο το 1942, τον βιογραφούμενο Νικόλαο το 1945 και τον Γεώργιο το 1957.
Ο Διονύσιος Γαλανόπουλος τελείωσε το Γυμνάσιο Αρρένων Πύργου και ύστερα από εξετάσεις εισήχθη το 1958 στη Σχολή Τοπογράφων Μηχανικών στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία για 28 μήνες στην Ελληνική Αεροπορία. Εργάστηκε για έναν χρόνο στην ΕΔΟΚ-ΕΤΕΡ, σε τεχνικά έργα και έργα οδοποιίας στην ευρύτερη περιοχή του νομού Ηλείας. Μετά από προκήρυξη του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, κατέλαβε τη θέση τοπογράφου Μηχανικού στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων με έδρα την Πάτρα και αντικείμενο μεγάλα έργα εθνικής οδοποιίας σε όλη την περιοχή της δυτικής Ελλάδας, έως και τη συνταξιοδότησή του. Για κάποια χρόνια ήταν μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου, στην αντιπροσωπεία της δυτικής Ελλάδας.
Ο Γεώργιος Γαλανόπουλος σπούδασε Τεχνολόγος Μηχανικός Αυτοκινήτων στα ΤΕΙ Κοζάνης. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία για 24 μήνες και έπειτα από δύο-τρία χρόνια τοποθετήθηκε, έπειτα από προκήρυξη, στα ΚΤΕΟ, αρχικά στην Αθήνα και έπειτα στον Πύργο, στη θέση του προϊσταμένου. Παντρεύτηκε τη Φανή Δανιηλίδη από τον Πύργο, καθηγήτρια σωματικής αγωγής σε Γυμνάσιο του Πύργου και απέκτησαν μία κόρη, την Αθηνά, η οποία γεννήθηκε το 1993 και ολοκλήρωσε σπουδές Ψυχολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ο Γεώργιος Γαλανόπουλος απεβίωσε το 2019.
Ο βιογραφούμενος, Νικόλαος Γαλανόπουλος, γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου 1945 στον Πύργο. Φοίτησε στο Δημοτικό σχολείο του Πύργου και στο Γυμνάσιο Αρρένων όπου είχε καθηγητή τον πατέρα του. Ασχολήθηκε έντονα με τον στίβο, ως δρομέας στα 100 μέτρα, με πρώτες νίκες σε σχολικούς αγώνες του νομού και συμμετείχε σε Παμπελοποννησιακούς αγώνες στην πόλη του Πύργου και στα πρώτα «Κωνσταντίνεια», αγώνες προς τιμήν του τότε διαδόχου του θρόνου. Έλαβε μέρος και σε δύο Ολυμπιακές Λαμπαδηδρομίες, το 1960 και το 1964. Εκτός από τον στίβο, του άρεσε επίσης το βόλεϊ και το ποδόσφαιρο.
Αποφοιτώντας από το εξατάξιο Γυμνάσιο Αρρένων του Πύργου το 1962, εισήχθη έπειτα από επιτυχείς εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ήδη από το πρώτο έτος των σπουδών του ανέπτυξε έντονη συνδικαλιστική δράση και διετέλεσε Αντιπρόεδρος και έπειτα Πρόεδρος του Συλλόγου Πελοποννησίων φοιτητών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αναπτύσσοντας πολλές κοινωνικές και πνευματικές εκδηλώσεις, ταξίδια αλλά και παρεμβάσεις σχετικά με τα προβλήματα της σπουδάζουσας νεολαίας. Παρέμεινε στη θέση αυτή έως τις 21 Απριλίου 1967 που εκδηλώθηκε το πραξικόπημα των συνταγματαρχών.
Το 1969, ο Νικόλαος πήρε μεταγραφή για την Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε τον Οκτώβριο του 1972. Το 1973 παρουσιάστηκε στον Στρατό Ξηράς, όπου υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία για 30 μήνες. Αρχικά βρέθηκε στην Κόρινθο και την Πάτρα για την τεχνική του εκπαίδευση και έπειτα στην Αθήνα, στο κέντρο τεθωρακισμένων στο Γουδί. Έπειτα άσκησε τα καθήκοντα του οπλίτη ιατρού στο μικρό νοσηλευτήριο του κέντρου νεοσυλλέκτων στο Γουδί. Από τα τέλη του 1973, με άδεια από το στρατόπεδο, ξεκίνησε την ειδικότητα της Παθολογίας στο Γενικό Κρατικό Αθηνών για 3 μήνες και τους επόμενους 14 μήνες στον Ερυθρό Σταυρό. Συνέχισε την εξειδίκευση για καρδιολογία, μόνο για 6 μήνες, χωρίς να την ολοκληρώσει. Συνέχισε στη στρατιωτική του υπηρεσία στο Κιλκίς όπου μετατέθηκε και έμεινε για σχεδόν 8 μήνες, ολοκληρώνοντας έτσι και τη στρατιωτική του θητεία, με σύνολο υπηρεσίας 30 μηνών για τον βαθμό του οπλίτη ιατρού του υγειονομικού. Μετά την αποστράτευσή του το 1977, εκλήθη και ορκίστηκε ως έφεδρος αξιωματικός.
Επιστρέφοντας στον Πύργο, ανέλαβε τη θέση του αγροτικού ιατρού, με έδρα την κοινότητα Σκουροχωρίου, 10 χιλιόμετρα από τον Πύργο, έχοντας την ευθύνη για 7 γειτονικές κοινότητες κοντά στην πόλη του Πύργου. Παράλληλα, είχε αναλάβει καθήκοντα και στο λιμάνι του Κατάκολου ως υγειονόμος και καθήκοντα στο ΙΚΑ Πύργου. Τότε υπήρξε μεγάλη έλλειψη ιατρικού προσωπικού. Οι παράλληλες αυτές δραστηριότητες συνεχίστηκαν μέχρι τον Μάιο του 1978. Για έναν χρόνο άσκησε ιδιωτικά την ιατρική χωρίς ειδικότητα και από τον Μάιο του 1979 συνέχισε την ειδικότητα της Παθολογίας στην Παθολογική Κλινική του Γενικού Λαϊκού Νοσοκομείου στο Γουδί για τρία χρόνια, λαμβάνοντας την άδεια ασκήσεως της ειδικότητας έπειτα από επιτυχείς εξετάσεις το 1981. Ξεκίνησε την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής έπειτα από εντολή του καθηγητή της Παθολογικής Κλινικής του Λαϊκού Νοσοκομείου, με θέμα τη ρύπανση από το μονοξείδιο του άνθρακα και τις επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου, όμως η διατριβή δεν κατέστη δυνατόν να ολοκληρωθεί λόγω πολλών δυσκολιών και εξαιτίας της έλλειψης μηχανημάτων καταγραφής του μονοξειδίου του άνθρακα στον δημόσιο χώρο.
Το 1982, ο Νικόλαος Γαλανόπουλος επανήλθε στον Πύργο, ανοίγοντας δικό του ιατρείο σε ιδιόκτητο γραφείο επί της οδού Μπιζανίου 9, ασκώντας έκτοτε την ειδικότητα του ιατρού Παθολόγου. Έκανε συμβάσεις διαρκείας με το ΤΕΒΕ, έπειτα με το ΙΚΑ έως το 2012 από τη θέση του θεραπευτή ιατρού. Στον ΕΟΠΠΥ Πύργου άσκησε τα καθήκοντα του Διευθυντή των υγειονομικών υπηρεσιών στον Πύργο και της Περιφέρειάς του από το 1990-1994 και από το 2003 έως το 2012 που αφυπηρέτησε. Επιπλέον, ανέλαβε ως Διευθυντής υγειονομικών υπηρεσιών του ΙΚΑ και του ΕΟΠΠΥ από το 2005 έως το 2012, όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Όλα αυτά τα χρόνια της υπηρεσίας του, προσπάθησε να βελτιώσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες, ασκώντας βέβαια συγχρόνως και ιδιωτικό έργο στον χρόνο που του απέμεινε, για το οποίο είχε και κοινωνική αποδοχή, ενώ αξίζει να σημειωθεί η ενασχόλησή του με το πρόβλημα των ναρκωτικών.
Ο βιογραφούμενος από το 1981-1987 ήταν Αντιπρόεδρος στο ΔΣ της Γυμναστικής Ένωσης Πύργου (ΓΕΠ) που δραστηριοποιήθηκε στο μπάσκετ και στο στίβο. Συμμετέχει στον Ιατρικό Σύλλογο Πύργου από το 1984 που διετέλεσε Γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου, μέλος από το 1987-1990 και Πρόεδρος από το 1990 έως το 1993. Συνέχισε ως μέλος τις επόμενες τριετίες και εκλέχθηκε πάλι Πρόεδρος από το 2002. Κατείχε τη θέση του Προέδρου για 22 χρόνια και συνεχίζει, θεωρώντας ότι έχει επιτελέσει κοινωνικό και επιστημονικό έργο τόσο για τη δημόσια όσο και για την ιδιωτική υγεία. Πλούσια είναι και η παρουσία του σε Ιατρικά Συνέδρια και η δημοσίευση επιστημονικών του άρθρων σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά, ενώ έχει παρουσία στον τοπικό Τύπο και έχει συμμετάσχει σε τηλεοπτικές εκπομπές στα τοπικά κανάλια για θέματα υγείας. Από το 2000 έως το 2009 εξελέγη στο 15μελές Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου.
Ο Νικόλαος Γαλανόπουλος ασχολήθηκε και με την πολιτική, συμμετέχοντας στις δημοτικές εκλογές του 1994 όπου αναδείχθηκε Αντιδήμαρχος και μέχρι το 1998 διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Δραστηριοποιείται επίσης στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας, συμμετέχοντας στις νομαρχιακές επιτροπές στον τομέα της Υγείας.
Στην προσωπική του ζωή, ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου με τη Βασιλική Ζαφειροπούλου το 1993. Η Βασιλική, κόρη του Κωνσταντίνου Ζαφειρόπουλου και της Γεωργίας Γιαννικούλη γεννήθηκε το 1957 στον Πύργο. Είχε άλλα τρία αδέρφια, τον Απόστολο, την Παναγιώτα και τον Παναγιώτη. Σπούδασε στη Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στη Στατιστική και από το 1971 υπηρέτησε στην Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, για 10 χρόνια στην Αθήνα και 17 χρόνια στον Πύργο.
Ο Νικόλαος και η Βασιλική απέκτησαν μία κόρη το 1986, η οποία σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Της αρέσει πολύ ο αθλητισμός και έχει διακριθεί σε αγώνες ταχύτητας στην κολύμβηση. Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις ζωγραφικής και ασχολείται με θέματα του περιβάλλοντος.
Ο βιογραφούμενος προέβη σε διακοπή άσκησης ελευθέρου επαγγέλματος τέλη Ιουνίου του 2021.