Ο Άγιος Λαυρέντιος είναι ένα παραδοσιακό χωριό χτισμένο στις νότιες πλαγιές του Πηλίου σε υψόμετρο 600 μέτρων. Θεωρείται εξαίρετο δείγμα της Πηλιορείτικης τέχνης καθώς διαθέτει πολλά αναπαλαιωμένα αρχοντικά, βρύσες και καλντερίμια. Βρίσκεται σε απόσταση 19 χιλιομέτρων από τον Βόλο και αριθμεί 273 κατοίκους.
Η ονομασία του οφείλεται στη Μονή του Αγίου Λαυρεντίου, που χτίσθηκε από ρωμαιοκαθολικούς βενεδικτίνους μοναχούς (τους Αμαλφινούς) κατά την περίοδο των Σταυροφοριών (11ος αι.). Το μοναστήρι αργότερα εγκαταλείφθηκε για να κτισθεί εκ νέου ως ορθόδοξη μονή από τον όσιο Λαυρέντιο τον Τραπεζούντιο, μοναχό από την Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Όρους. Η ανακατασκευή του μοναστηριού ολοκληρώθηκε το 1378 με την οικονομική βοήθεια του Βυζαντινού αυτοκράτορα Αλέξιου Γ΄ Κομνηνού. Σήμερα η Μονή βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό και αποτελεί γυναικείο κοινόβιο.
Το χωριό άρχισε να κατοικείται τον 14ο αιώνα μετά την ανακατασκευή της Μονής του Αγίου Λαυρεντίου. Άρχισε να αναπτύσσεται η γεωργία, η βιοτεχνία και το εμπόριο, γεγονός που προσέλκυσε και νέους κατοίκους, Ηπειρώτες, Βλάχους και νησιώτες. Η περίοδος ακμής του Αγίου Λαυρεντίου ήταν από τα τέλη του 17ου έως τα μέσα του 19ου αιώνα. Οι κάτοικοι καλλιεργούσαν ελιές και οπωροφόρα στις πλαγιές κάτω από το χωριό τους έως τον κάμπο μεταξύ Αγριάς και Λεχωνίων και εμπορεύονταν την ελαιοπαραγωγή τους εξάγοντας προς όλα τα Βαλκάνια και τις Παραδουνάβιες περιοχές.
Στα χρόνια της Επανάστασης του 1821, ο ιερομόναχος Κασσαβέτης υπέγραψε την επαναστατική προκήρυξη για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας στο αρχονταρίκι της Μονής του Αγίου Λαυρεντίου. Το 1823 οι Τούρκοι πυρπόλησαν και κατέστρεψαν το χωριό ως τιμωρία για τη συμμετοχή του στην εξέγερση εκείνης της χρονιάς, αλλά οι κάτοικοί του κατάφεραν και πάλι να ορθοποδήσουν.
Το χωριό έχει πολλές εκκλησίες, επιβλητικά αρχοντικά, πλατείες, βρύσες και καλντερίμια. Εκτός από τη Μονή του Αγίου Λαυρεντίου, ο επισκέπτης μπορεί να δει τον ναό του Αγίου Αποστόλου του Νέου όπου τελείται πανελλήνιο προσκύνημα στις 15 – 16 Αυγούστου, κατά το οποίο συρρέουν χιλιάδες πιστοί για να προσκυνήσουν την κάρα του, καθώς και τον ναό του Αγίου Δημητρίου στην κεντρική πλατεία, ο οποίος χτίστηκε το 1730.
Στην περιοχή βρίσκεται και η σπηλιά όπου λέγεται ότι αποτελούσε την κατοικία του Κένταυρου Χείρωνα. Για τους λάτρεις της πεζοπορίας, ξεκινούν από τον Άγιο Λαυρέντιο όμορφα μονοπάτια προς τη Δράκεια και τα Χάνια.
Κάθε Ιούνιο, οι γυναίκες του χωριού διοργανώνουν την Γιορτή του Κερασιού με παραδοσιακή μουσική, χορό και τραγούδι, και το τρίτο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου γίνεται η Γιορτή Κρασιού. Προς τα τέλη Αυγούστου και αρχές Σεπτεμβρίου, διοργανώνεται το «Μουσικό Χωριό» που αποτελεί έναν κύκλο μουσικών εκδηλώσεων. Επίσης διοργανώνονται πολλά θρησκευτικά πανηγύρια, όπως στη γιορτή του Αγίου Λαυρεντίου στις 10 Μαΐου και στη γιορτή του προφήτη Ηλία στις 20 Ιουλίου.