Ο Βουτάς είναι χωριό και κοινότητα της επαρχίας Σελίνου. Βρίσκεται σε υψόμετρο 280 περίπου μ. και σε απόσταση 72χλμ. από τα Χανιά. Κατοικείται από 590, περίπου, άτομα.
Στην κοινότητα Βουτά υπάγονται και οι οικισμοί Γιαλός, Λιβάδι, Φαλεριανά, Πλάτανος, Φραμένο, Κύτιρος, Χασί, Κοντοκυνήγι, Αζωγυρές, Άγιος Παντελεήμονας, Μουγκαδιανά και Βαρδιανά, που σήμερα δεν κατοικείται πια.
Ολόκληρη η περιοχή, όπου απλώνεται το χωριό Βουτάς μαζί με τους οικισμούς του, ονομάζεται Πελεκάνος. Σήμερα υπάρχουν πολλές εκδοχές που δικαιολογούν την προέλευση αυτής της ονομασίας. Πολλοί υποστηρίζουν ότι κατά την αρχαιότητα υπήρχε εδώ μια πόλη που ονομαζόταν Πελεκάνιο. Άλλοι πάλι λένε ότι την περιοχή είχε επισκεφθεί κάποιος Βυζαντινός στρατηγός, που ονομαζόταν Πελεκάνος. Ακόμα, μια άλλη εκδοχή μας λέει ότι τα πολύ παλιά χρόνια ζούσε στην περιοχή μια οικογένεια Πελεκάνων.
Οι κάτοικοι της περιοχής ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία και τα προϊόντα τους είναι το λάδι, τα πρώιμα κηπευτικά και διάφορα κτηνοτροφικά. Στην περιοχή συναντάμε αξιόλογες βυζαντινές εκκλησίες, που μαρτυρούν ότι όλη η περιοχή κατοικήθηκε ήδη από τα βυζαντινά χρόνια.
Οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού είναι γνήσιοι Κρητικοί και οι παλιότερες οικογένειές του είναι οι Σεργεντάνηδες, οι Μουράκηδες και οι Παυλάκηδες. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, οι κάτοικοι του χωριού είχαν έντονη δράση και πολλές φορές έφεραν σε δύσκολη θέση τους κατακτητές. Στην περιοχή έγιναν πολλές συμπλοκές, στις οποίες αναδείχτηκε ιδιαίτερα η αγωνιστική οικογένεια των Νταγκουδάκηδων.
Έξω από το χωριό βρίσκουμε μια περιοχή που ονομάζεται Φουρνάκια. Σύμφωνα με την παράδοση του χωριού, οι κάτοικοι έφτιαχναν εδώ μνήματα από σπασμένους βράχους, όπου λέγεται ότι έθαβαν ζωντανούς τους αρρώστους κάθε φορά που ξέσπαγε επιδημία στο χωριό, γιατί φοβόντουσαν μήπως τη μεταδώσουν. Ακόμα, στην ίδια περιοχή ο J. Pendlebury γράφει ότι παρατήρησε κάποιο υστερομινωικό οικισμό.
Το Βουτά περιβάλλουν αγέρωχα βουνά το Καστρί, ο Μαλιαρές – Αχλάδες και το Χασί. Στην κορυφή του Χασιού υπάρχει μια σπηλιά που ονομάζεται Σκυλότρυπα. Λέγεται ότι πολλές φορές έριξαν σ’ αυτήν τη σπηλιά σκυλιά που βγήκαν στη θάλασσα.
Σ’ όλη την περιοχή όπου βρίσκεται η κοινότητα, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει αξιόλογες βυζαντινές τοιχογραφημένες εκκλησίες. Μια απ’ αυτές είναι η εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου, που έχει χαράγματα των 1367 και 1422, αλλά δυστυχώς οι εξαιρετικές τοιχογραφίες της είναι μισοκαταστρεμμένες. Άλλη εκκλησία του χωριού είναι η εκκλησία του Σωτήρα, αλλά και εδώ οι τοιχογραφίες έχουν υποστεί μεγάλη φθορά.
*Στοιχεία από 15ετή έρευνα 1980-1995.
Φωτογραφία: https://housesvoutas.blogspot.com