Το Βασιλεώνοικο βρίσκεται στα νοτιοδυτικά του Κάμπου και σε απόσταση 7 χιλιόμετρων από την πόλη της Χίου. Το όνομά του προήλθε, σύμφωνα με την παράδοση, από κατοικία βασιλέως (βασιλέων και οίκος) που υπήρχε κάποτε στο χωριό και έτσι αναφέρεται σε επιγραφή του Αττάλου που βρέθηκε στη Μικρά Ασία. Στην απογραφή του 2011 αριθμούσε 377 κατοίκους, οι περισσότεροι εκ των οποίων ασχολούνται με τη γεωργία.
Στην περιοχή βρίσκονταν τα σουλτανικά κτήματα, τα οποία νοίκιαζαν οι κάτοικο έχοντας παράλληλα την υποχρέωση να επιβλέπουν και να συντηρούν τα υδραγωγεία. Το νοίκι αποδιδόταν ως φόρος στη Σουλτάνα.
Μετά τα Ορλωφικά (1770) και την αποτυχημένη επανάσταση στην Πελοπόννησο, οικογένειες από εκεί κατέφυγαν στη Χίο και εγκαταστάθηκαν στο Βασιλεώνοικο με την άδεια του Αγά, αφού το χωριό έκλεινε με πύλες που άνοιγαν μόνο όταν εκείνος το επέτρεπε. Το χωριό ισοπεδώθηκε από τον καταστροφικό σεισμό του 1881. Αποτελούνταν από λίγα σπίτια και την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος μετά τον σεισμό ανεγέρθηκε πιο μεγαλοπρεπής.
Κοντά στο χωριό έχουν βρεθεί υπολείμματα αρχαίων τάφων με κτερίσματα, ενώ υπάρχουν αρκετοί ερειπωμένοι πύργοι από την εποχή της Γενουατοκρατίας.