Χωριό της επαρχίας Αγίου Βασιλείου. Αποτελείται από το Άνω Ροδάκινο και το Κάτω Ροδάκινο. Το Κάτω Ροδάκινο είναι κτισμένο σε υψόμετρο 120 μ., απέχει 42 χμ. από το Ρέθυμνο και έχει 208 κατοίκους. Το Άνω Ροδάκινο είναι κτισμένο σε υψόμ. 220 μ., απέχει 43 χμ. από το Ρέθυμνο και έχει 267 κατοίκους. Ο δρόμος για τους δυο οικισμούς αυτούς περνά από το Φαράγγι του Κοτσυφού.
Η ονομασία του χωριού οφείλεται, όπως πιστεύουν μερικοί, σε μια ροδακινιά που είχε φυτρώσει στην περιοχή. Ήταν τόσο ξερός ο τόπος, που εθεωρείτο μεγάλο γεγονός η ύπαρξη κάποιου δέντρου. Άλλοι λένε πως ονομάστηκε έτσι γιατί ο ορίζοντας -όπως φαίνεται από τα χωριά αυτά – έχει σχήμα ροδάκινου. Υπάρχουν και μερικοί που πιστεύουν πως δόθηκε αυτή η ονομασία στα χωριά, γιατί οι άνθρωποι είναι ροδοκόκκινοι απ’ τον ήλιο. Μια άλλη άποψη υποστηρίζει ότι επειδή τα δυο χωριά, Άνω και Κάτω, χωρίζονται από ένα φαράγγι, από το οποίο περνούσε ένας ξεροπόταμος, και το φαράγγι αυτό ονομαζόταν Ρίκινθος, κατ’ επέκταση το Ρίκινθος έγινε Ροδάκινο.
Για το πότε κτίστηκε το χωριό, δεν έχουμε ακριβείς πληροφορίες. Ξέρουμε μόνο πως παλιότερα υπήρχαν τέσσερις οικισμοί, ο Κουρκουλός, το Παλιό Χωριό, η θέση Παναγιά και ο Άι – Λιας, που καταστράφηκαν τον καιρό της Τουρκοκρατίας, κατά πάσα πιθανότητα από πειρατές. Πάντως, το χωριό αναφέρεται στις ενετικές απογραφές.
Σύμφωνα με την παράδοση, το σημερινό χωριό υπάρχει από το 1600 περίπου, όταν κάποιος Ροδακινιώτης που γλίτωσε από την καταστροφή του Ροδάκινου κατά την εποχή της Ενετοκρατίας, και που είχε καταφύγει στη Μάνη της Λακωνίας, γύρισε πίσω στο χωριό του με τα τρία του παιδιά. Αυτοί ήταν οι πρώτοι κάτοικοι του σημερινού χωριού. Κι ίσως εξηγείται και το ότι οι κάτοικοι των γύρω χωριών αποκαλούν τους Ροδακινιώτες, Μανιάτες. Αργότερα, προστέθηκαν κι άλλες οικογένειες, οι οποίες κατάγονταν κυρίως από τα Σφακιά. Παλιότερες οικογένειες είναι οι Παπαδογιαννάκη-δες, Ζαφειράκηδες, Κοτσιφάκηδες, Γιανναδάκηδες. Θωμαδάκηδες. Γαλανάκηδες, Χομπίτηδες, Σηφακάκηδες, Λουκάκηδες, Λουκογιαννάκηδες και Σταυγιανουδάκη-δες. Κυριότερες ασχολίες των κατοίκων είναι η ελαιοκαλλιέργεια, η κτηνοτροφία και η αλιεία.
Στην τοποθεσία Κουρκουλός, το 1821 ύψωσε ο ηγούμενος της Μονής Πρέβελη Μεχλισεδέκ Τσουδερός, τη σημαία της Επανάστασης. Στον όρμο Κόρακας, άραξε το «Αρκάδι», που μετέφερε πολεμοφόδια και τρεις εθελοντές, τον Ιλαρίωνα Σκίνερ. το Ντεσμάζ και το Σότφριδ. Εγινε όμως αντιληπτό από τούρκικα περιπολικά και αναγκάστηκε να φύγει αμέσως.
Από τον όρμο Περίστερε, φυγαδεύτηκε ο Γερμανός στρατηγός Κράιπε. Τις χειροπέδες με τις οποίες είχαν δέσει τον όμηρο, τις πήρε ένας Άνω Ροδακινιώτης, ο Εμμανουήλ Κοτσυφάκης, ο οποίος τις έχει φυλάξει μέχρι σήμερα. Στον ίδιο όρμο προσάραζαν τα συμμαχικά υποβρύχια και αντιτορπιλικά, φέρνοντας εφόδια για τους αντάρτες που έκαναν αντίσταση κατά των Γερμανών.
Το χωριό κάηκε στις 20 Αυγούστου του 1943 από τους κατακτητές. Αφορμή δόθηκε από το θάνατο κάποιου Γερμανού που σκότωσε ένας κάτοικος με τ’ όνομα Γιάννας Εμμανουήλ. Λέγεται μάλιστα ότι το χωριό εκκενώθηκε για 2 χρόνια, με διαταγή των Γερμανών. Το γεγονός αυτό έγινε αιτία και οι κάτοικοι του χωριού σκότωσαν 6-7 Γερμανούς στη θέση Φρατί.
Στο Άνω Ροδάκινο, υπάρχουν οι εκκλησίες της Κοίμησης της Θεοτόκου – δίκλιτη -της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα – δίκλιτη κι αυτή, 200 περίπου χρόνων του Αγίου Παντελεήμονα, και αυτή 200 χρόνων περίπου.
Στο Κάτω Ροδάκινο βρίσκονται οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου, του Προφήτη Ηλία, του Αγίου Αντωνίου, του Αγίου Γεωργίου στην τοποθεσία Κουρκουλό και του Αγίου Πνεύματος στην κορυφή του όρους Κρυονερέτη. Στο σημείο που υπήρχε το εικόνισμα σε μια σχισμή του Αγίου Πνεύματος, φαινόταν ένα φως. Κάποιος από το χωριό Ρούστικα, οδηγούμενος από το φως, βρήκε το εικόνισμα και το πήγε στο χωριό του. (Η περιοχή αυτή ανήκε στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία Ρουοτίκων). Το εικόνισμα όμως ξαναβρέθηκε στην αρχική του θέση, και μετά από το περιστατικό αυτό, κτίστηκε στο σημείο εκείνο η εκκλησία του Αγίου Πνεύματος, η οποία ανήκε μέχρι τα τελευταία χρόνια στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία Ρουοτίκων.
*Στοιχεία από 15ετή έρευνα 1980-1995.
Φωτογραφία: https://www.facebook.com/RodakinobeachesCrete