Το Προσήλιο είναι ένα μικρό χωριό, χτισμένο σε υψόμετρο 120 μέτρων στους πρόποδες του όρους Ακόντιο της Βοιωτίας, που πρόσφατα βρέθηκε στην επικαιρότητα χάρη στον μυκηναϊκό λαξευτό τάφο που βρέθηκε στην περιοχή.
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, το χωριό ήταν τσιφλίκι του Βελή, γιου του Αλή Πασά, και έφερε το όνομά του μέχρι το 1953 που μετονομάστηκε. Το τοπωνύμιο Προσήλιο προήλθε πιθανότατα από κατοίκους του Προσηλίου Ηπείρου που έφτασαν στην περιοχή για να δουλέψουν ως εργάτες στην κατασκευή κτισμάτων για τον τότε Οργανισμό Κωπαΐδας.
Το χαρακτηριστικό που κυριαρχεί στο χωριό είναι η πέτρα καθώς χρησιμοποιήθηκε ως υλικό για πολλά παλιά αρχοντικά, την κεντρική εκκλησία του χωριού, το δημοτικό σχολείο και το πηγάδι με τις μεγάλες πέτρινες γούρνες.
Ο μυκηναϊκός τάφος που ήρθε στο φως στην περιοχή του Προσηλίου είναι ένας από τους μεγαλύτερους που έχουν βρεθεί στην Ελλάδα και η κατασκευή του χρονολογείται περίπου στα μέσα του 14ου αιώνα π.Χ. Ένας λαξευτός δρόμος, μήκους 20 μ., οδηγεί στον νεκρικό θάλαμο και καταλήγει σε μία εντυπωσιακή αίθουσα επιφάνειας 42 τ.μ. Το αρχικό ύψος της οροφής, η οποία είχε σχήμα δίρριχτης στέγης, υπολογίζεται στα 3,5 μ., αλλά υπολογίζεται ότι άρχισε να καταρρέει ήδη από την αρχαιότητα, ίσως μάλιστα ακόμη και στη μυκηναϊκή εποχή, δίνοντας στο εσωτερικό του θαλάμου σπηλαιώδη όψη, συνολικού ύψους 6,5 μ. Στο δάπεδο του θαλάμου βρέθηκε σκελετός άνδρα 40-50 χρόνων και διάφορα κτερίσματα, όπως επικασσιτερωμένα αγγεία, ζεύγος στομίδων (τμήματα από χαλινάρια αλόγων), εξαρτήματα τόξου, βέλη, περόνες, κοσμήματα από διάφορα υλικά, κτένια, ένας σφραγιδόλιθος και ένα σφραγιστικό δαχτυλίδι.
Το χωριό πανηγυρίζει ανήμερα των Αγίων Ταξιαρχών στις 8 Νοεμβρίου.