Οι Πινακάτες είναι ένα παραδοσιακό χωριό του Πηλίου που βρίσκεται σε υψόμετρο 560 μέτρων και έχει καταπληκτική θέα προς τον Παγασητικό. Έχει πετρόχτιστες εκκλησίες και πλατείες, πλακόστρωτα καλντερίμια, παλιά σπίτια και αρχοντικά. Απέχει περίπου 25 χιλιόμετρα από τον Βόλο και αριθμεί 211 κατοίκους (απογραφή 2011).
Η πρώτη γραπτή αναφορά στο χωριό υπάρχει στη «Γεωγραφία Νεωτερική της Ελλάδος» του Δανιήλ Φιλιππίδη και του Γρηγορίου Κωνσταντά που χρονολογείται από το 1791, αν και το χωριό πρέπει να είχε ιδρυθεί πολύ πιο πριν, αφού καταγράφεται ότι τότε είχε περίπου 100 σπίτια. Οι Πινακάτες οφείλουν το όνομά τους σε έναν από τους πρώτους κατοίκους του που ήταν πινακάς, δηλαδή κατασκευαστής πινακίων. Πινάκια αποκαλούνταν στην πηλιορείτικη διάλεκτο τα πήλινα/ξύλινα πιάτα.
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, οι Πινακάτες υπάγονταν στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας και κατά συνέπεια εκεί πλήρωναν τους φόρους τους και εκεί εκδικάζονταν οι διάφορες υποθέσεις τους από τους προεστούς. Η υπαγωγή τόσο των Πινακατών όσο και της Βυζίτσας στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας έληξε το 1774. Σύμφωνα με καταγραφές, το 1860, το χωριό είχε 160 οικογένειες και 800 κατοίκους.
Οι κύριες ασχολίες των Πινακιωτών ήταν η κτηνοτροφία και αργότερα η καλλιέργεια ελαιών, η αμπελουργία και η οινοποιία, η καλλιέργεια «συκαμινιών» (μουριές) και η παραγωγή μεταξιού. Το 1900 ιδρύθηκε στα Καλά Νερά που τότε ήταν το επίνειο των Πινακατών το πρώτο ατμοκίνητο ελαιοτριβείο και σαπωνοποιείο στην περιοχή του Πηλίου από τον έμπορο Ιωάννη Γ. Σαραφόπουλο, ο οποίος καταγόταν από τις Πινακάτες και είχε πλουτίσει στην Αίγυπτο. Το εργοστάσιο απασχολούσε περίπου 300 εργάτες.
Η πλακόστρωτη πλατεία του χωριού περιβάλλεται από έναν τεράστιο αιωνόβιο πλάτανο και μία εντυπωσιακή μαρμάρινη κρήνη με δύο λεοντοκεφαλές και δύο δωρικούς κίονες. Η βρύση αυτή χτίστηκε το 1894 με δωρεά ντόπιων μεταναστών της Αιγύπτου στη μνήμη των γονέων τους. Στην πλατεία του χωριού βρίσκεται και η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, που γιορτάζει στις 20 Αυγούστου οπότε διοργανώνεται γλέντι στο χωριό με πολλή μουσική και ντόπιους μεζέδες.
Ανάμεσα στις άλλες εκκλησίες του χωριού ξεχωρίζουν αυτή του Αγίου Αθανασίου, που γιορτάζει στις 2 Μαΐου, το ξωκλήσι των Αγίων Αποστόλων που είναι χτισμένη σε λόφο πάνω από το χωριό και το ξωκλήσι της Αγίας Κυριακής με θέα στις Πινακάτες και στον Παγασητικό κόλπο.