Το Νέο Χειμώνιο είναι χωριό του Έβρου, χτισμένο πάνω σε ύψωμα, προς τη μεθοριακή γραμμή της Ελλάδας με την Τουρκία. Απέχει 6 χιλιόμετρα από την Ορεστιάδα και έχει 444 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011.
Ο οικισμός χτίστηκε από κατοίκους του παλιού Χειμώνιου που βρισκόταν επάνω στην όχθη του ποταμού Έβρου και οι οποίοι μετά από τις πλημμύρες του 1928-29 αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το χωριό τους. Πολλοί κάτοικοι κατάγονται από το Μεγάλο Ζαλούφι της Ανατολικής Θράκης και είναι στην καταγωγή τους Αρβανίτες κτίστες από την περιοχή της Κορυτσάς, οι οποία στα μέσα του 16ου αιώνα ήρθαν στην περιοχή και συμμετείχαν στο κτίσιμο του τζαμιού της Αλεξανδρούπολης. Με την ανταλλαγή πληθυσμών του 1923 μετακινήθηκαν από το Μεγάλο Ζαλούφι στην άλλη πλευρά του Έβρου και στο Χειμώνιο.
Το 1933 χτίστηκε η εκκλησία του Νέου Χειμώνιου που αφιερώθηκε στον Ιωάννη τον Αποκεφαλιστή, όπως και η εκκλησία του Μεγάλου Ζαλουφίου. Μέχρι το 1955 υπήρχαν δύο οικισμοί, το Παλιό και το Νέο Χειμώνιο, αλλά οι συνεχιζόμενες πλημμύρες του ποταμού Έβρου ανάγκασαν όλους τους κατοίκους του παλιού χωριού, με κρατική παρέμβαση, να το εγκαταλείψουν οριστικά. Έτσι, από το 1956 όλοι οι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στο Νέο Χειμώνιο.
Δυτικά του χωριού περνάει η ΕΟ Aρδανίου – Ορεστιάδας, ενώ ανατολικά η σιδηροδρομική γραμμή για την οποία υπάρχει σταθμός εξυπηρέτησης.
Χαρακτηριστικό έθιμο του χωριού ήταν ο «Μπομποσιάρης» που έχει ρίζες στα Διονυσιακά δρώμενα. Σύμφωνα με αυτό, τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, ο Μπομποσιάρης, ένα γεροδεμένο παλικάρι ντυμένο με βαριά προβιά έτρεχε τραγουδώντας και χορεύοντας σε όλα τα σπίτια του χωριού μαζί με τη γυναίκα του και τα παλικάρια του και προσπαθούσαν να κλέψουν τη γυναίκα του νοικοκύρη. Όταν κατάφερνε να τη σώσει, όλοι μαζί έτρεχαν για το επόμενο σπίτι και στο τέλος συγκεντρώνονταν στην πλατεία και συνεχίζαν τον χορό και το τραγούδι.