To Λεοντάρι, από τα πιο ιστορικά χωριά της Καρδίτσας, βρίσκεται στις πλαγιές της νότιας Πίνδου, στο νοτιοανατολικό άκρο του νομού, ενώ στη βόρεια πλευρά του απλώνεται ο Θεσσαλικός κάμπος. Διατηρεί το παραδοσιακό του χρώμα με τα εναπομείναντα διώροφα λιθόκτιστα σπίτια του να μαρτυρούν την παλιά του ακμή.
Το χωριό έχει κρατήσει την πρώτη ονομασία του, καθώς επί Τουρκοκρατίας ονομαζόταν Ασλανάρ που σημαίνει Λεοντάρι, ενώ σύμφωνα με την παράδοση γύρω στον 4ο αιώνα π.Χ. στην περιοχή υπήρχε η Λεοντούπολις. Κατά καιρούς έχουν έρθει στην επιφάνεια νομίσματα, αγγεία και αγαλματίδια, αλλά δεν έχει γίνει αρχαιολογική ανασκαφή.
Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας, το Λεοντάρι είχε 267 κατοίκους και στην απογραφή του 1961 έφτασε να έχει 2.645 κατοίκους. Σήμερα, έχουν απομείνει περίπου 670 κάτοικοι, με τους περισσότερους να ασχολούνται με τη γεωργία.
Οι κάτοικοι του Λεονταρίου συμμετείχαν ενεργά στην Εθνική Αντίσταση. Διατηρείται ακόμη στο χωριό το σπίτι από όπου μίλησε ο Άρης Βελουχιώτης στους αγωνιστές.
Το Λεοντάρι είναι ένα σύγχρονο χωριό που διαθέτει όλες τις απαραίτητες υποδομές για την καθημερινή ζωή των κατοίκων. Αξιοθέατα του χωριού είναι το άγαλμα του Λιονταριού, το πανύψηλο κυπαρίσσι στην πλατεία, η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, τα όμορφα ξωκλήσια του Άι-Λια και του Αγίου Νικολάου.
Στο Λεοντάρι έχουν κατασκευαστεί τα αρδευτικά και υδρευτικά έργα της λίμνης Σμοκόβου που αρδεύουν το νοτιοανατολικό τμήμα του κάμπου της Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας.