Το Φωτολίβος είναι μεγάλο χωριό του Δήμου Προσοτσάνης του νομού Δράμας, χτισμένο κοντά στην ανατολική όχθη του Αγγίτη, του μεγαλύτερου παραποτάμου του Στρυμόνα. Απέχει 14 χιλιόμετρα από τη Δράμα και κατά την απογραφή του 2011 αριθμούσε 1.484 κατοίκους.
Το χωριό αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ως τσιφλίκι του Ελιά Μπέη, ο οποίος το αγόρασε από την κεντρική διοίκηση. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι στην περιοχή έχουν αποκαλυφθεί ίχνη προϊστορικού οικισμού. Στο τσιφλίκι ‒που ονομαζόταν Φωτίλοβο ή Φωτέλιγγο ή Φωτολείβος‒ καλλιεργούνταν έως το 1864 αποκλειστικά βαμβάκι, ενώ στη συνέχεια στράφηκαν κυρίως στην καλλιέργεια καπνού. Οι περισσότεροι εργάτες του τσιφλικιού ήταν Τούρκοι και χριστιανοί Τσιγγάνοι, ενώ υπήρχαν περίπου 40-45 οικογένειες Ελλήνων που νοίκιαζαν χωράφια και κάποιες οικογένειες Βλάχων βοσκών που ξεχείμαζαν εκεί.
Το 1922 το τσιφλίκι περιήλθε στο Ελληνικό κράτος και διανεμήθηκε σε ακτήμονες πρόσφυγες από τον Πόντο και τη Βιθυνία. Οι Μικρασιάτες είχαν ονομάσει το χωριό Νέα Ταρσό για να τους θυμίζει τη γενέτειρά τους.
Μέσα στο χωριό βρίσκεται ο σιδηροδρομικός σταθμός της γραμμής Θεσσαλονίκη – Αλεξανδρούπολη, ο οποίος άνοιξε το 1896 και μαζί με κάποια βοηθητικά του κτήρια έχουν χαρακτηριστεί ως μνημεία.
Κάθε καθαρά Δευτέρα διοργανώνεται από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Φωτολίβους Γιορτή Φασολάδας, ενώ γίνονται μεγάλα πανηγύρια στη γιορτή του Προφήτη Ηλία και στη γιορτή των Αγίων Αναργύρων. Επίσης, την τελευταία Κυριακή του Αυγούστου πραγματοποιείται Γεωργική έκθεση και γιορτή βαμβακιού.