Η Εξοχή είναι ο τελευταίος ελληνικός οικισμός πριν την είσοδο στη Βουλγαρία και εκεί λειτουργεί ο ομώνυμος συνοριακός σταθμός. Υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Νευροκοπίου και έχει περίπου 150 κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Η παλιότερη ονομασία του χωριού ήταν Βέσμη και αναφέρεται από την εποχή του Ομήρου. Το σημερινό του όνομα το οφείλει στο εξαιρετικό κλίμα της περιοχής. Μέχρι το 1923 στο χωριό κατοικούσαν μουσουλμάνοι που έφυγαν μετά την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας του 1923. Σώζονται, μάλιστα, ερειπωμένα το τζαμί και το χαμάμ που χρησιμοποιούσαν οι μουσουλμάνοι κάτοικοι. Αργότερα ήρθαν και εγκαταστάθηκαν Έλληνες πρόσφυγες από την περιοχή του Πόντου και κυρίως από την Κερασούντα.
Μέχρι το 1926 οι κάτοικοι της Εξοχής είχαν δημιουργήσει με τη βοήθεια της πολιτείας ένοπλες δυνάμεις για την αντιμετώπιση των κομιτατζήδων που δρούσαν στην ελληνοβουλγαρική μεθόριο. Το 1948, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, η περιοχή της Εξοχής έγινε πεδίο μάχης ανάμεσα σε αντάρτες Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος και στις κυβερνητικές δυνάμεις.
Η εκκλησία του χωριού, μια τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική, είναι αφιερωμένη στον Άγιο Αθανάσιο και χρονολογείται από το 1866. Έξω από το χωριό βρίσκονται οι Πυρήνες, μικρά σπίτια που είχαν χτιστεί αρχικά για τη φιλοξενία των προσφύγων. Η κατασκευή των Πυρήνων ξεκίνησε το 1946 στο πλαίσιο του σχεδίου Μάρσαλ, αλλά διεκόπη το 1951 διότι τα σπίτια ήταν πολύ μικρά για να καλύψουν τις ανάγκες των προσφύγων, οι οποίοι χρειάζονται πιο μεγάλα σπίτια με αυλές και βοηθητικούς χώρους για τις καλλιεργητικές και κτηνοτροφικές τους δραστηριότητες.
Στην Εξοχή λειτουργούσε τελωνείο από το 1924 μέχρι το 1940 για τον έλεγχο των μετακινήσεων προσώπων αλλά και τη διακίνηση εμπορευμάτων και ζώων μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας. Ο συνοριακός σταθμός λειτουργεί από το 2005. Πολύ κοντά στην Εξοχή βρίσκονται οι κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητρόπολης Δράμας που φιλοξενούν εκατοντάδες παιδιά κατά τη θερινή περίοδο.
Φωτό: http://wikimapia.org/ (by Mastoras31)