Η Ανδρίτσαινα είναι αμφιθεατρικά χτισμένη σε υψόμετρο 765 μέτρων, στη δυτική πλευρά του Λυκαίου όρους μέσα σε καταπράσινο τοπίο. Βρίσκεται στα όρια των νομών Ηλείας, Αρκαδίας και Μεσσηνίας, ενώ ανήκει διοικητικά στην Ηλεία και συγκεκριμένα στον Δήμο Ανδρίτσαινας – Κρεστένων. Κατά την απογραφή του 2011 αριθμούσε 795 κατοίκους.
Σχετικά με την ονομασία της έχουν δοθεί πολλές ερμηνείες. Η επικρατέστερη άποψη είναι ότι προέρχεται από τον Κρητικό Ανδρίκο Μουρμούρη που αναζήτησε κρησφύγετο στη συγκεκριμένη περιοχή και έχτισε ένα πανδοχείο. Όταν πέθανε ο Ανδρίκος, η χήρα του η Ανδρίκαινα διατήρησε το πανδοχείο και έγινε γνωστό ως «Το χάνι της Ανδρίτσαινας», σύμφωνα με την κρητική και ντόπια προφορά. Στη συνέχεια δόθηκε η ονομασία Ανδρίτσαινα και στον οικισμό που δημιουργήθηκε γύρω από το χάνι.
Η ιστορία της Ανδρίτσαινας ξεκινά τον 10ο αιώνα, ενώ αναπτύχθηκε κατά την περίοδο της Λατινοκρατίας, τον 12ο – 13ο αιώνα. Στη συνέχεια τη διεκδίκησαν Φράγκοι, Ενετοί και Τούρκοι. Το 1770 κάτοικοί της συμμετείχαν στα Ορλωφικά με αρχηγό τον Αναστάσιο Χρήστου, ο οποίος μετά την αποτυχία της επανάστασης συνελήφθη από τους Τούρκους και θανατώθηκε με φρικτό τρόπο. Από την Ανδρίτσαινα καταγόταν ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος, από τα βασικά μέλη της Φιλικής Εταιρείας, καθώς και αρκετοί άλλοι Φιλικοί. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, η Ανδρίτσαινα διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο και πρόσφερε πολλούς αγωνιστές σε μάχες για την απελευθέρωση της Ελλάδας. Το 1826 η Ανδρίτσαινα κάηκε από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ Πασά.
Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους η Ανδρίτσαινα γνώρισε μεγάλη πληθυσμιακή αύξηση και άρχισε να αναπτύσσεται οικονομικά και πολιτιστικά. Το 1840 δημιουργήθηκε η περίφημη Βιβλιοθήκη της μετά από δωρεά του Ανδριτσάνου Αγαθόφρωνος Νικολόπουλου, ενός μεγάλου λόγιου ουμανιστή του 19ου αιώνα που έζησε στο Παρίσι. Η Βιβλιοθήκη διαθέτει σπάνιες εκδόσεις ελληνικών και ξενόγλωσσων βιβλίων και χειρογράφων από τον 16ο μέχρι τον 17ο αιώνα, έγγραφα του απελευθερωτικού αγώνα και λαογραφική συλλογή. Το 1889-1890 ξεκίνησε τη λειτουργία του το Γυμνάσιο Ανδρίτσαινας, ένα από τα πρώτα σε όλη την Ελλάδα.
Σήμερα, η Ανδρίτσαινα είναι ένα γραφικό χωριό με μεγαλόπρεπα διώροφα και τριώροφα αρχοντικά και πλακόστρωτα δρομάκια. Στο κέντρο της είναι η γραφική πλατεία σκεπασμένη με πλατάνια και με όμορφη θέα. Στον κεντρικό δρόμο βρίσκεται η «Τρανή Βρύση», χτισμένη το 1724, όπως μαρτυρεί η εντοιχισμένη επιγραφή, με δύο καμάρες και ακανόνιστες πέτρες. Πρόκειται για την παλαιότερη κρήνη της Πελοποννήσου.
Αξιόλογο είναι το Λαογραφικό Μουσείο Ανδρίτσαινας που ιδρύθηκε από τον Εξωραϊστικό Σύλλογο Γυναικών Ανδρίτσαινας και στεγάζεται σε τριώροφο αρχοντικό του 19ου αιώνα. Διαθέτει μία συλλογή από περίπου 4.000 εκθέματα (οικιακά αντικείμενα, ανδρικές και γυναικείες τοπικές ενδυμασίες, εικόνες, εκκλησιαστικά σκεύη, σπάνια έγγραφα, πίνακες ζωγραφικής, λιθογραφίες) που προέρχονται αποκλειστικά και μόνο από την Ανδρίτσαινα και καλύπτουν την χρονική περίοδο 1832-1932.
Φωτό: https://www.gtp.gr/Locpage.asp?id=4632&lng=1