Τα Μακρίσια είναι ένα μεγάλο χωριό της Ηλείας που βρίσκεται πολύ κοντά στην Ιερά Άλτη τη Ολυμπίας στην Ηλεία, χτισμένο ανάμεσα σε τρεις λόφους με πεύκα και κουκουναριές. Διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Ανδρίτσαινας – Κρεστένων και έχει 1.718 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011.
Η πρώτη αναφορά στο χωριό γίνεται το 1689 στην απογραφή των Ενετών, όπου καταγράφεται ως ένα χωριό με πληθυσμό 79 κατοίκων. Το 1816 ο Γάλλος περιηγητής Πουκεβίλ ανέφερε ότι υπήρχαν δύο οικισμοί, τα Πάνω και Κάτω Μακρίσια. Επί Καποδίστρια, στην πρώτη επίσημη απογραφή του ελληνικού κράτους το 1829, το χωριό είχε 353 κατοίκους.
Οι κάτοικοι του χωριού είχαν ενεργό παρουσία σε όλους του απελευθερωτικούς αγώνες, ιδιαίτερα στην Επανάσταση του 1821, όταν σώμα Μακρισαίων μαχητών με επικεφαλής τον Σάββα Χαρτουμπέκη και τον παπά του χωριού, Παπα-Κολοβό, έλαβαν μέρος σε πολλές μάχες, όπως στα στενά του Αγίου Αθανασίου στην ορεινή Ολυμπία, στου Λάλα, στο Χλεμούτσι, στην Πάτρα, στα Δερβενάκια. Στην πλατεία των Μακρισίων έχει στηθεί άγαλμα του Παπα-Κολοβού ως ένδειξη τιμής στην προσφορά του.
Στο χωριό και γύρω από αυτό υπάρχουν πολλές εκκλησίες και διάσπαρτα ξωκλήσια. Ξεχωρίζουν ο Άι Γιάννης, γνωστό ως ξωκλήσι της ξενιτιάς, ο οποίος χτίστηκε το 1899 και βρίσκεται σε έναν πευκόφυτο λόφο, ο ναός του Αγίου Νικολάου, χτισμένος το 1890, που διαθέτει μαρμάρινο τέμπλο του 1928 και διάφορα θρησκευτικά κειμήλια και το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, χτισμένο πάνω στον ομώνυμο λόφο που περιβάλλεται από υπεραιωνόβιες κουκουναριές.