To Τρίκερι είναι χτισμένο στην κορυφή του αρχαίου ακρωτηρίου Αιάντειον, στην είσοδο του Παγασητικού κόλπου και απέχει ελάχιστα από τη θάλασσα και το επίνειό του, το λιμάνι της Αγίας Κυριακής. Χάρη στην εύκολη πρόσβαση στη θάλασσα δίνει την αίσθηση νησιού, ενώ κατά το παρελθόν ανέπτυξε ιδιαίτερα τη ναυτιλία. Έχει περίπου 1.000 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Νότιου Πηλίου.
Το χωριό δημιουργήθηκε από κατοίκους του νησιού Τρίκερι οι οποίοι, θέλοντας να αποφύγουν τις συνεχιζόμενες επιδρομές των πειρατών, αποφάσισαν να αναζητήσουν την ασφάλεια στην αντικρινή στεριά. Οι κάτοικοι συνέχισαν να ασχολούνται με τη θάλασσα και το εμπόριο. Πριν από την Επανάσταση του 1821 το χωριό Τρικέρι αριθμούσε 400 οικογένειες και μαζί με την Ύδρα, το Γαλαξίδι, τα Ψαρά και τις Σπέτσες θεωρούνταν μεγάλες ναυτικές δυνάμεις της εποχής. Κατά τη διάρκεια του αγώνα κατά των Τούρκων οι Τρικεριώτες καραβοκύρηδες πρόσφεραν σημαντική βοήθεια με τα καράβια τους. Το Τρίκερι πριν από την προσάρτηση της Θεσσαλίας στο ελληνικό κράτος ήταν αυτόνομο και από τα πιο ισχυρά μέρη της Μαγνησίας, ενώ διατήρησε τη ναυτική του δύναμη και μετά την ένωση με την Ελλάδα.
Το χωριό διαθέτει μια πολυμορφία που όμως δένει αρμονικά συνθέτοντας ένα όμορφο αρχιτεκτονικό σύνολο. Πύργοι, παλιά αρχοντικά, μικρά σπιτάκια, μακεδονίτικα χαγιάτια, πετρόκτιστα σοκάκια, καλντερίμια, πλατείες με αιωνόβια πλατάνια συνυπάρχουν στο Τρίκερι. Ξεχωριστό είναι το Πυργόσπιτο Φορτούνα που χτίστηκε γύρω στα 1770 και έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέο μνημείο. Το επιβλητικό τριώροφο οικοδόμημα έχει εξωτερικά φουρούσια, λιθανάγλυφα και ηλιακό ρολόι, ενώ στο εσωτερικό του με τα ξυλόγλυπτα ταβάνια και τους φεγγίτες που προσφέρουν άφθονο φως φυλάσσονται παμπάλαια έπιπλα και άφθονα κειμήλια, ανάμεσα στα οποία και πρωτότυπα ιστορικά χειρόγραφα της Επανάστασης του 1821. Οι εκκλησίες του Αγίου Αθανασίου και της Αγίας Τριάδας έχουν εικόνες βυζαντινής τεχνοτροπίας και ξυλόγλυπτη διακόσμηση. Ενδιαφέρον αξιοθέατο είναι ο ξυλόγλυπτος θρόνος της εικόνας της Παναγίας της Ελεούσας που έφεραν οι Τρικεριώτες το 1815 από τη Βαρκελώνη. Λέγεται, μάλιστα, ότι προοριζόταν για τον Μέγα Ναπολέοντα.
Από το κέντρο του Τρικερίου ξεκινά ένα λιθόστρωτο παραδοσιακό καλντερίμι 1,5 χιλιομέτρου που καταλήγει στο λιμανάκι της Αγίας Κυριακής με τα μικρά λευκά σπιτάκια δίπλα στη θάλασσα και τον εντυπωσιακό στόλο από τράτες, καΐκια, τρεχαντήρια και σκάφη αναψυχής.
Οι Τρικεριώτες δίνουν μεγάλη σημασία στα ήθη και στα έθιμα του τόπου τους και οι γυναίκες συνεχίζουν να ντύνονται με τις παραδοσιακές χρυσοποίκιλτες φορεσιές στις γιορτές και στα πανηγύρια. Κάθε Ιούνιο, στο λιμανάκι της Αγίας Κυριακής, διοργανώνεται ψαράδικη βραδιά με τον χορό και το τραγούδι να κυριαρχούν.