Το χωριό των Ευζώνων, της «Πύλης της Ελλάδας» όπως το ονομάζουν, είναι χτισμένο στην ανατολική όχθη του Αξιού, πολύ κοντά στα σύνορα της Ελλάδας με τη Βόρεια Μακεδονία. Δίπλα στο χωριό λειτουργεί ο συνοριακός σταθμός Ευζώνων. Διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Παιονίας και το 2011 είχαν απογραφεί 331 κάτοικοι.
Η παλιότερη ονομασία του χωριού ήταν Ματσίκοβο ή Ματσούκοβο που οφείλεται στον Τούρκο πασά Ματσούκ με την προσθήκη σλαβικής κατάληξης. Οι κάτοικοι του χωριού είναι ντόπιοι Μακεδόνες και πρόσφυγες από τα χωριά Βογδάνιτσα, Γκρίτσιστα, Γευγελή και Στρωμνίτσα, τα οποία βρίσκονται τώρα εντός των συνόρων της Βόρειας Μακεδονίας. Επίσης, κατοικούν πολλοί πρόσφυγες που ήρθαν από το Σοχούμι του Εύξεινου Πόντου.
Στα τέλη του 19ου αιώνα λειτουργούσε στο χωριό Ελληνικό σχολείο και υπήρχε ακμαία Ελληνική κοινότητα. Κατά τη Μακεδονική επανάσταση του 1878, οι Ματσικοβίτες συμμετείχαν ενεργά, πολλοί εκ των οποίων πολεμώντας. Το 1884 όταν οι Βούλγαροι κομιτατζήδες κατέλαβαν την εκκλησία, οι Έλληνες επιτέθηκαν, αλλά οι βαριά οπλισμένοι κομιτατζήδες αμύνθηκαν και αποχώρησαν μετά την τέλεση της λειτουργίας στα Βουλγαρικά. Οι κάτοικοι φοβούμενοι τη βουλγαρική απειλή, οργάνωσαν ένοπλες επιτροπές άμυνας για να αντιμετωπίσουν τη βουλγαρική τρομοκρατία και τις τουρκικές αυθαιρεσίες, καθώς το χωριό ήταν μικτό. Οι Έλληνες κάτοικοι ξεσηκώθηκαν με ηγέτες τους Γεώργιο Βεζύρη, Γεώργιο Διδασκάλου και Χρήστο Δοϊτσίνη, που δρούσαν με μικρά σώματα στην περιοχή. Από το 1899, οι Βούλγαροι κομιτατζήδες δολοφονούσαν προύχοντες των χωριών της περιοχής. Κατά την κλιμάκωση του Μακεδονικού Αγώνα (1904-1908), οι κάτοικοι των Ευζώνων πολέμησαν σκληρά κατά του διπλού εχθρού, Τούρκων και Βουλγάρων, με πρωτεργάτες τον οπλαρχηγό Γεώργιο Δοϊτσίνη, τον Αστέριο Δήμου και τον Λάζαρο Δοϊτσίνη.
Οι Εύζωνοι απελευθερώθηκαν κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο και πρώτος πρόεδρος της Κοινότητας του τότε Ματσικόβου ήταν ο ηρωικός Μακεδονομάχος Μιχαήλ Σιωνίδης, ο οποίος παρασημοφορήθηκε από τον βασιλιά Κωνσταντίνο με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας και με τον Πολεμικό Σταυρό για την ανδρεία του στη μάχη του Κιλκίς, όπου και τραυματίστηκε. Στο σπίτι του, στους Ευζώνους, ο Κωνσταντίνος είχε εγκαταστήσει το αρχηγείο του, από όπου διηύθυνε τις μάχες κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους. Ο Μιχαήλ Σιωνίδης έχει μείνει στην ιστορία για την πράξη του να συλλέξει, μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα οστά των 9 τσολιάδων που είχαν βασανίσει και σκοτώσει οι Βούλγαροι και να τα φέρει να τα θάψει στο χωριό του. Έτσι, το 1927 το χωριό μετονομάστηκε σε «Εύζωνοι» σε παντοτινή ανάμνηση των 9 ευζώνων και προς τιμήν τους ο φρουρός των συνόρων είναι εύζωνας.
Ο συνοριακός σταθμός Ευζώνων είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος συγκοινωνιακός κόμβος της Ελλάδας, μετά το Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» από όπου διέρχονται ετησίως πάνω από 6 εκατομμύρια επιβάτες. Πρόσφατα ολοκληρώθηκε η οδική γέφυρα του Αξιού που ενώνει τους Ευζώνους με την Ειδομένη.