Ο Λόφος βρίσκεται σε ένα μεγάλο ύψωμα απέναντι από τις πλαγιές του Ολύμπου και των Πιερίων και σε αυτή του τη θέση οφείλει και το όνομά του. Απέχει 13 χιλιόμετρα από την Κατερίνη και κατά την απογραφή του 2011 είχε 1.496 κατοίκους.
Παλιότερα, το χωριό ονομαζόταν Ζιάζιακο και βρισκόταν σε ψηλότερο σημείο από τη σημερινή του τοποθεσία. Ο παλιός οικισμός είχε δημιουργηθεί μεταξύ των ετών 1750 και 1770 και είχε πάρει την ονομασία του από τη ζέα που αφθονούσε στην περιοχή. Το 1850 οι κάτοικοι αγόρασαν το χωριό ως τσιφλίκι από τον Τούρκο Μπέη Χαϊδάρ Αγά έναντι ενός υπέρογκου ποσού. Από αυτό τον οικισμό προέκυψαν δύο χωριά, ο Λόφος και η Ράχη.
Οι κάτοικοι του Λόφου συμμετείχαν στη Μάχη της Πέτρας και το χωριό αποτελούσε καταφύγιο αγωνιστών και κατοίκων της περιοχής από τις βιαιοπραγίες των Τούρκων. Επίσης, πολέμησαν στους Βαλκανικούς Πολέμους, στον πόλεμο του 1440 και στον Εμφύλιο. Κατά την περίοδο της Κατοχής, καλλιεργούνταν στο χωριό καστανιές και μάλιστα υπήρχε καστανοφύλακας για να αποτρέπονται οι κλοπές.
Ο Λόφος έχει καλή υποδομή για την εκπαίδευση και την υγεία των κατοίκων του, καθώς έχει σχολεία από τον παιδικό σταθμό μέχρι και το Δημοτικό και Κέντρο Υγείας. Στο χωριό λειτουργούν δασικός συνεταιρισμός, Αθλητικός – Μορφωτικός Σύλλογος, Πολιτιστικός Σύλλογος και ραδιοφωνικός σταθμός.
Κατά τον εορτασμό των Εισοδίων της Θεοτόκου, στις 21 Νοεμβρίου, πραγματοποιούνται στο εκκλησάκι του παλιού χωριού, στον Παλιοζιάζιακο, διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις από παιδικό θέατρο μέχρι παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια με τη συνοδεία γκάιντας.