Η Καλλονή βρίσκεται στο κέντρο του νησιού της Λέσβου, σε μια εύφορη πεδιάδα με ποτάμια και πλούσια βλάστηση. Είναι ένας όμορφος οικισμός, αμφιθεατρικά χτισμένος, με στενά δρομάκια, παραδοσιακά σπίτια και αρχοντικά.
Η Καλλονή ήταν μια από τις πιο ακμαίες και σημαντικές πόλεις της μεσαιωνικής εποχής στη Λέσβο. Από εκείνη την εποχή σώζεται μικρό κάστρο που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου «Παλιόκαστρο», ενώ ερείπια μεσαιωνικού ναού υπάρχουν στον λόφο «Σκεπαστός». Επίσης, σε διάφορα σημεία της περιοχής έχουν αποκαλυφθεί ίχνη αρχαίων, βυζαντινών και μεσαιωνικών κτισμάτων, νομίσματα και αντικείμενα. Ο Ηρόδοτος την αναφέρει ανάμεσα στις πέντε πόλεις-κράτη της Λέσβου στο τέλος του 8ου και στις αρχές του 7ου αιώνα π.Χ.
Στα βυζαντινά χρόνια αναπτύχθηκε ιδιαίτερα ο μοναχισμός και αρχαιολογικά ευρήματα μαρτυρούν την ύπαρξη έξι μονών στην περιοχή με σημαντικότερες τη Μονή Λειμώνος και τη Μονή της Παναγίας της Μυρσινιώτισσας. Το 1335 η Λέσβος παραχωρήθηκε από τον αυτοκράτορα Ιωάννη Ε’ Παλαιολόγο στον Γενουάτη Φραγκίσκο Γατελούζο ο οποίος εκμεταλλεύτηκε, μεταξύ άλλων, την εύφορη πεδιάδα της Καλλονής. Περί το 1450 η Καλλονή καταστράφηκε από την επιδρομή του Μπαλτά Ογλού και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να μένουν σε αχυρώνες, γι’ αυτό και η πόλη ονομάστηκε Αχυρών.
Στην πεδιάδα της Καλλονής καλλιεργούνται ελαιόδεντρα, οπωροφόρα δέντρα, πατάτες, αμπέλια και εσπεριδοειδή. Ιδιαίτερα φημισμένη είναι η σαρδέλα Καλλονής ή αλλιώς παπαλίνα και κάθε καλοκαίρι διοργανώνεται η Γιορτή της σαρδέλας.
Επίνειο της Καλλονής είναι η Σκάλα Καλλονής όπου βρίσκεται το γραφικό λιμάνι, η μεγάλη αμμώδης παραλία, πολλές ψαροταβέρνες και μαγαζάκια.
Ξεχωριστό αξιοθέατο είναι οι αλυκές και οι υδροβιότοποι της περιοχής που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 και αποτελούν καταφύγιο αναπαραγωγής για σπάνια είδη πουλιών, με την ύπαρξη πολλών φλαμίνγκο να παρουσιάζουν ένα μοναδικό θέαμα.