Ο Κατσίμπαλης (ή Κατσίμπαλι) είναι ένας μικρός ημιορεινός οικισμός της Γορτυνίας, χτισμένος στο διάμεσο του επαρχιακού δρόμου Μεγαλόπολης – Καρύταινας, σε υψόμετρο 400 μέτρων. Διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Μεγαλόπολης και στην απογραφή του 2011 αριθμούσε μόλις 32 κατοίκους.
Η πρώτη αναφορά στο χωριό γίνεται στην απογραφή Grimani το 1700 υπό το όνομα «Cassim Balli» και φέρεται να είχε 16 οικογένειες με 47 κατοίκους.
Οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού είναι απόγονοι των Κολοκοτρωναίων και οι περισσότεροι ήρθαν από το Λιμποβίσι, το χωριό του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Ίσως να υπάρχουν συγγενικοί δεσμοί με τους κατοίκους στο χωριό Κατσίμπαλη της Μεσσηνίας, καθώς αρκετοί κάτοικοι των δύο χωριών προέρχονται από το Λιμποβίτσι και έχουν ίδια επίθετα. Επίσης και οι δύο οικισμοί, όπως και το Λιμποβίτσι έχουν ως πολιούχο τον Άγιο Ιωάννη Πρόδρομο και το τέμπλο των τριών εκκλησιών είναι χειροποίητο και ακριβώς το ίδιο, κατασκευασμένο από τον ίδιο τεχνίτη.
Περίπου στα 800 μέτρα από τον Κατσίμπαλη ρέει ο ποταμό Αλφειός, σχηματίζοντας μεγάλο φαράγγι στα δυτικά της Καρύταινας και συμβάλλοντας στη φυσική οχύρωση της περιοχής.
Ο Κατσίμπαλης είναι τόπος καταγωγής της οικογένειας του Γιώργου Κατσίμπαλη, διανοούμενου, συγγραφέα και μέλους της «γενιάς του ’30» για τον οποίο ο Χένρι Μίλερ έχει γράψει το βιβλίο-ύμνο «Ο κολοσσός του Μαρουσιού».
Φωτό: http://ellinika-xwria.blogspot.com/2016/03/blog-post_88.html