To Ψάρι είναι ορεινό χωριό της Κορινθίας, χτισμένο σε υψόμετρο 800 περίπου μέτρων, ανάμεσα σε υψώματα και βουνά και πολύ κοντά στη λίμνη Στυμφαλία. Την ευρύτερη περιοχή διατρέχουν οι ποταμοί Σοφαίνετος και Ασωπός, ενώ δεσπόζει η οροσειρά της Κυλλήνης ή Ζήριας. Υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Στυμφαλίας του Δήμου Σικυωνίων και κατά την απογραφή του 2011 αριθμούσε 355 κατοίκους. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με τη γεωργία, ειδικά με την αμπελοκαλλιέργεια, την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία.
Η απρόσμενη ονομασία του έχει προκαλέσει πολλές ερμηνείες. Μία από αυτές παραπέμπει στο σχήμα ψαριού με κομμένο κεφάλι που φαίνεται να έχει το βουνό στα δυτικά του χωριού. Ασφαλέστερη ίσως ερμηνεία είναι ότι προέρχεται από τον εγκωμιαστικό λόγο που συνέγραψε ο Δαμασκηνός ο Στουδίτης το 1558 για τον καταγόμενο από το Ψάρι, Άγιος Νικόλαο εξ Ιχθύος της Κορινθίας.Ο Δαμασκηνός αναφέρει ότι το χωριό ονομαζόταν Ιχθύς πολύ πριν γεννηθεί ο Άγιος και ότι στην καθομιλουμένη μετατράπηκε σε Ψάρι. Ως Ψάρι αναφέρεται το 1700 στην απογραφή του Grimani, κατά την οποία καταγράφηκαν 40 κάτοικοι, εκτός των γυναικών άνω των σαράντα ετών που δεν είχαν φορολογικό ενδιαφέρον για τις τότε αρχές.
Στη διάρκεια του Τουρκικού ζυγού το χωριό όπως και όλος ο Ελληνισμός υπέφερε από την Οθωμανική τυραννία. Μία από τις ιστορίες της προφορικής παράδοσης είναι ότι το 1784 κάτοικοι του χωριού έκλεψαν πέντε κριάρια από τους Τούρκους, τα έκρυψαν όλη τη νύχτα και την άλλη ημέρα παρουσιάστηκαν στον Πασά της Κορίνθου Νουρή-Μπέη φέρνοντάς τα ως «δώρα» όπως είχε ζητήσει για τη γέννηση του γιου του. Όμως ένα από τα κριάρια ήταν ιδιαίτερα μεγαλόσωμο και τόσο χαρακτηριστικό που οι φύλακες της μάντρας, που εν τω μεταξύ είχαν αντιληφθεί την κλοπή, το αναγνώρισαν και αυτό είχε σαν συνέπεια οι Τούρκοι να καταστρέψουν ολοσχερώς το χωριό και πολλοί κάτοικοι να αναγκαστούν να φύγουν από την περιοχή και να εγκατασταθούν στο Ψάρι Ηραίας στην Αρκαδία σε ανάμνηση του παλαιού χωριού τους.
Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, τον Ιούλιο του 1826, ο Ιμπραήμ πολιόρκησε τις σπηλιές των Αγίων Θεοδώρων στο Ψάρι και το χωριό Καλλιάνοι για να κάψει τους κλεισμένους μέσα κατοίκους των δύο χωριών. Δεν τα κατάφερε εξαιτίας της σθεναρής αντίστασης των κατοίκων και ξέσπασε την οργή του, στα σπίτια του Ψαρίου και στη σοδειά του κάμπου.
Το 1944 το Ψάρι υπέστη ολοκληρωτική καταστροφή από τους Ναζί ως αντίποινα για την Μάχη της Στυμφαλίας όπου είχαν σκοτωθεί πολλοί Γερμανοί από τους Έλληνες αντάρτες.
Σήμερα, το Ψάρι είναι ένα όμορφο χωριό με πέτρινες εκκλησίες, μικρά ξωκλήσια, υπέροχους αμπελώνες και κυρίως φιλόξενους κατοίκους.
Γύρω από το χωριό έχουν χαραχθεί τέσσερις κυκλικές πεζοπορικές και μία ποδηλατική διαδρομή με την αρωγή της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Οι διαδρομές που έγιναν σε συνεργασία με την Τοπική Κοινότητα Ψαρίου και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Απανταχού Ψαριωτών Κορινθίας εντάσσονται στο πρόγραμμα «Μονοπάτια Πολιτισμού» και δίνουν την ευκαιρία στους επισκέπτες να έρθουν σε επαφή με τη φύση αλλά και την ιστορία του χωριού.
Φωτό: http://www.psarikorinthias.gr/gallery_a2.asp