Περιστερωνοπηγή Αμμοχώστου, Κύπρος
Η Περιστερωνοπηγή ήταν ένα από τα μεγαλύτερα γεωργοκτηνοτροφικά χωριά της Μεσαορίας. Το Χωριό ήταν συνένωση δύο κοινοτήτων, της Περιστερώνας και της Πηγής.
Το χωριό βρίσκεται υπό τουρκική στρατιωτική κατοχή.
Η Περιστερώνα πήρε το όνομά της από τα περιστέρια, γιατί ήταν τόπος που εκτρέφονταν. Στα προχριστιανικά χρόνια τα περιστέρια ήταν τα ιερά πτηνά της Θεάς Αφροδίτης.
Η Πηγή είναι νεότερη. Ο συνοικισμός σχηματίστηκε αργότερα.
Σύμφωνα με την παράδοση, κάποιος βοσκός, που έβοσκε το κοπάδι του, είδε ένα γουρούνι να σκάβει τη γη. Όταν πλησίασε είδε πως το χώμα ήταν υγρό και όταν το καθάρισε έβγαινε νερό. Ο τόπος ονομάστηκε Πηγή και άρχισε να χτίζεται ο συνοικισμός κοντά στην Πηγή.
Τα κύρια προϊόντα του χωριού ήταν τα σιτηρά και ιδιαίτερα το κριθάρι.
Στα χρόνια της Φραγκοκρατίας η Περιστερωνοπηγή παραχωρήθηκε από τον βασιλιά της Κύπρου σαν Φέουδο στον Φράγκο Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου. Μετά την άλωση της Κύπρου από τους Τούρκους, η Περιστερωνοπηγή και τα χωριά Γέναγρα, Άσσια, Βιτσάδα, Απαλαίστρα, Αχερά, Παλαίκυθρο, Τζάος, Λευκόνοικο, Ελιά, Κοιλάνι, Καζάφανι, Λεύκα και Λάπηθος υποχρεώθηκαν να πληρώνουν ετήσιο φόρο 12 χιλιάδες γρόσια για την συντήρηση των Γενιτσάρων.
Το μοναστήρι του Αγίου Αναστασίου κτίστηκε γύρω από το σπήλαιο –εργαστήρι του Αγίου, όπου μόνασε ο ασκητής Άγιος που ήρθε στην Κύπρο την εποχή των Σταυροφοριών. Ο Άγιος, για βιοποριστικούς λόγους, ασχολήθηκε με την υφαντική τέχνη. Ύφαινε ύφασμα, που το χρησιμοποιούσαν για «σακιά» και «στρατούρκα». Μέσα στο σπήλαιο που ασκήτευε, διασώθηκαν μέχρι τις μέρες μας, τα σύνεργα της τέχνης του. Υπήρχε η παράδοση πως αν κάποιος κτυπούσε ένα αρρωστημένο μέλος του σώματός του με μια από τις σαΐτες του Αγίου, το μέλος αυτό θεραπευόταν.