To Πετροχώρι είναι χτισμένο στην πλαγιά της Καράβας, της ψηλότερης κορυφής των Αγράφων, σε υψόμετρο 1100 μέτρων περίπου. Υπάγεται στον Δήμο Αργιθέας και οφείλει το όνομά του στις πολλές πέτρες που υπάρχουν παντού στην περιοχή, τα λεγόμενα «χαλιάδια». Παλαιότερα ήταν ένα κατεξοχήν κτηνοτροφικό χωριό.
Για την παλιότερη ονομασία του χωριού που ήταν Σπυρέλο υπάρχουν πολλές εκδοχές. Μια από αυτές λέει πως οι πρώτοι κάτοικοι που εγκαταστάθηκαν σε αυτό προέρχονταν από μια τοποθεσία δυτικά του χωριού Μεσοβούνι, που λέγεται Παλιοσπυρέλο. Μια άλλη εκδοχή είναι ότι οφείλεται στο γεγονός ότι μόνο σ’ αυτό το χωριό έσπερναν πρώτοι από τα υπόλοιπα γύρω χωριά οι κάτοικοι τα δημητριακά, στάρι, καλαμπόκι, ρεβίθια κ.λ.π.
Το χωριό αναφέρεται στην απογραφή των Οθωμανών του 1454 ως Suripil και απογράφονται 33 οικογένειες που πλήρωσαν φόρο 1.795 άσπρα. Πριν από την Επανάσταση του 1821 ήταν ένα μεγάλο χωριό αποτελούμενο από 400 οικογένειες περίπου, καθώς εκείνοι την εποχή ήταν πολλοί αυτοί που κατέφευγαν σε ορεινά μέρη για να αποφύγουν τους Τούρκους.
Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνταν παλιότερα με την υφαντουργία. Όλα τα σπίτια έτρεφαν μεταξοσκώληκες και αυτό το μαρτυρούν οι λιγοστές μουριές που υπάρχουν ακόμα στο χωριό. Εκτός από τα μεταξωτά δούλευαν και τα μάλλινα καθώς και τα βαμβακερά, τις περίφημες θρούμπες, το πανί του κάμπου, όπως τις έλεγαν.
Η παρακμή του Σπυρέλου και των άλλων χωριών της Αργιθέας άρχισε μετά το κάψιμο και την εκκένωση του χωριού από τον Σκόνδρα Πασά. Πολλοί κάτοικοι είχαν καταταγεί στα διάφορα κλεφταρματολικά σώματα του Γ. Καραϊσκάκη, του Μπουκουβάλα, του Καραούλη κ.λ.π.
Σήμερα το Πετροχώρι έχει όμορφα πετρόκτιστα σπίτια, παλιές πέτρινες βρύσες και ενδιαφέρουσες εκκλησίες.