Η Καμάρα, το καταπράσινο κεφαλοχώρι της Φαλαισίας είναι χτισμένο σε υψόμετρο 560 μέτρων σε μία τοποθεσία κατάφυτη με αμπέλια και οπωροφόρα δένδρα. Υπάγεται στον Δήμο Μεγαλόπολης και αριθμεί 163 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Στην πλαγιά του βουνού κοντά στο χωριό βρίσκονται ερείπια μεσαιωνικού κάστρου. Δίπλα από το χωριό, στο δρόμο για το Δυρράχι βρίσκεται ο χώρος του Παλιομονάστηρου από το οποίο σώζεται μόνο η εκκλησία της Παναγίας. Σύμφωνα με την παράδοση εκεί ήταν χτισμένο δίπλα στον ποταμό Καρνίωνα μεγάλο μοναστήρι που καταστράφηκε κατά την Τουρκοκρατία. Κοντά στον ναό υπάρχει το κεφαλάρι με το κρυσταλλένιο του νερό και ένα πέτρινο γεφύρι που χτίστηκε το 1922 από Ακοβίτες τεχνίτες για να διευκολύνει τη διέλευση του ποταμού.
Στην πλατεία που βρίσκεται στο κέντρο του χωριού υπάρχει η εκκλησία του Αι-Γιώργη που είναι και ο πολιούχος της Καμάρας και το πνευματικό κέντρο. Σε αυτό το χώρο, κάθε Δεκαπενταύγουστο διοργανώνονται από τον τοπικό πολιτιστικό σύλλογο πολιτιστικές εκδηλώσεις και ένα από τα μεγαλύτερα παραδοσιακά πανηγύρια της περιοχής.
Αξίζει να αναφερθεί ότι μετά τις καταστροφικές φωτιές που κατέστρεψαν μεγάλο μέρος από τον φυσικό πλούτο της περιοχής και με την παρότρυνση του Δήμου, ξεκίνησαν να στήνονται στο χωριό οι πρώτες μονάδες παραγωγής σαλιγκαριών, καθιστώντας το πρωτοπόρο σε αυτόν τον τομέα. Στόχος της βιολογικής σαλιγκαροτροφίας είναι η αναζωογόνηση της οικονομικής δραστηριότητας στην ύπαιθρο.