Το Μεταξοχώρι (Ρέτσιανη ή Μελίσσι παλιότερα) είναι ένας παραδοσιακός οικισμός «πνιγμένος» στο πράσινο, χτισμένος στην πλαγιά του Κισσάβου, στο Μαυροβούνι. Χωρίζεται στα δύο από τη ρεματιά του Άμυρου ποταμού που είναι κατάφυτη με πανύψηλα πλατάνια με τα δύο τμήματα να ενώνονται με ένα μικρό γεφυράκι στην πλατεία του χωριού. Είναι γεμάτο με όμορφα αρχοντικά, παλιές εκκλησίες και γραφικά καλντερίμια και γνωστό για την παραγωγή μετάξης, στην οποία οφείλει το όνομά του.
Στην περιοχή του Μεταξοχωρίου έχουν βρεθεί επιτύμβιες στήλες από τα ρωμαϊκά και ελληνιστικά χρόνια. Το χωριό γνώρισε φάσεις οικονομικής ακμής από τα μέσα του 17ου μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα. Ιδιαίτερα αναπτύχθηκε η καλλιέργεια μεταξιού, καθώς σύμφωνα με στοιχεία από το 1760 έως το 1830 σχεδόν σε κάθε σπίτι λειτουργούσε μια μικρή βιοτεχνία όπου δούλευε όλη η οικογένεια. Αυτή η δραστηριότητα έφερε στο Μεταξοχώρι μεγάλο πλούτο και δύναμη. Από το 1863 το χωριό φημιζόταν επίσης για τις βαφές, τα βαμβακερά νήματα και την υφαντουργία. Η ανάπτυξη του χωριού έφερε μαζί της την πνευματική καλλιέργεια και τη σημασία στην εκπαίδευση, στοιχεία που αποδεικνύονται από την ύπαρξη σχολείου αρρένων και παρθεναγωγείου.
Η τοπική παράδοση αναφέρει τον ερχομό και τη διδασκαλία του Κοσμά του Αιτωλού στο Μεταξοχώρι το 1765. Στο σημείο, μάλιστα, που μίλησε στη θέση «Κεραμίδι» έχει φυτρώσει ανάμεσα στο βράχο ένα δέντρο, η «Γκαβτζιά». Η θρησκευτική λατρεία των κατοίκων μέσα στους αιώνες καταδεικνύεται από την ύπαρξη πολλών εκκλησιών. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο Άγιος Νικόλαος με τον ασημένιο τρούλο, το παλιό μοναστήρι των Εισοδίων της Θεοτόκου, χτισμένο τον 18ο αιώνα με ξυλόγλυπτο τέμπλο και κελιά που χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή κουκουλιών μεταξοσκώληκα και η Μονή του Αγίου Ευσταθίου του 18ου αιώνα όπου σώζεται τμήμα παλιού υδραγωγείου με 8 καμάρες που εξυπηρετούσε στη μεταφορά νερού με πήλινους υδροσωλήνες από πηγή της περιοχής.
Το Μεταξοχώρι φιλοξενεί πολλές εκδηλώσεις και δράσεις σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Από τις πιο σημαντικές είναι η γιορτή του κερασιού κάθε Ιούνιο που συνοδεύεται από εκθέσεις, λαϊκή μουσική, χορούς, συνταγές με πρωταγωνιστή το κεράσι και ξεναγήσεις στο χωριό και στην ιστορία του, καθώς και το διήμερο πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου με διάφορες εκδηλώσεις και δημοτική μουσική στην πλατεία του χωριού.
Φωτό: https://agialar.files.wordpress.com/