Τρίλοφο Αρκαδίας

To Τρίλοφο είναι χτισμένο στους πρόποδες των ΝΔ υπωρειών του Μαινάλου σε υψόμετρο 550 μέτρων, μέσα σε καταπράσινη τοποθεσία. Βρίσκεται πάνω στο δρόμο που συνδέει τη Μεγαλόπολη με τα Λυκόχεια, που αποτελεί διακλάδωση του δρόμου Μεγαλόπολης – Καρύταινας, λίγο μετά τον αρχαιολογικό χώρο της Μεγαλόπολης. Το χωριό κρατά λιγοστούς κατοίκους. Διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Μεγαλόπολης αποτελώντας την Τοπική Κοινότητα Τριλόφου μαζί με τον οικισμό του Παλαιομοιρίου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 κατοικούν 35 άτομα στον Τρίλοφο και 18 στο Παλαιομοίρι.

Εικάζεται ότι στην περιοχή του Τρίλοφου υπήρχε η αρχαία Χαρισία, η οποία αναφέρεται από τον Παυσανία, και συμμετείχε στον εποικισμό της Μεγαλόπολης. Ο σημερινός οικισμός εμφανίζεται μετά την επανάσταση του 1821 όταν πολλοί από τους κατοίκους των ιστορικών και ένδοξων χωριών Λιμποβίσι (πατρίδα των Κολοκοτρωναίων) και Αρκουδόρεμα, τα οποία διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο στην απελευθέρωση της Ελλάδος από τον τουρκικό ζυγό, αποφάσισαν να αφήσουν τον τόπο τους και να μεταφερθούν λίγο νοτιότερα, σε εδάφη πιο γόνιμα και με χαμηλότερο υψόμετρο. Λέγεται μάλιστα ότι η μετεγκατάσταση κατοίκων από τα δύο χωριά έγινε με υπόδειξη του ίδιου του Κολοκοτρώνη.

Αρχικά η τοποθεσία και τα εδάφη της περιοχής του σημερινού Τριλόφου χρησιμοποιούνταν ως βοσκοτόπια και για τις καλλιέργειες των κατοίκων των δύο χωριών κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Το 1861 χτίστηκε η εκκλησία του χωριού, ο Άγιος Ιωάννης Πρόδρομος, η οποία και γιορτάζει κάθε χρόνο στις 8 Μαΐου. Μέχρι και πριν από μερικά χρόνια μετά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας ακολουθούσε πανηγύρι.

Μετά το 1870 ελάχιστες οικογένειες είχαν παραμείνει στο Λιμποβίσι και το Αρκουδόρεμα ενώ ο Τρίλοφος αριθμούσε γύρω στις 60 οικογένειες, που αντιστοιχούσαν σε περίπου 300 κατοίκους. Το Λιμποβίσι ερήμωσε το 1880 και το Αρκουδόρεμα το 1910, όμως οι κάτοικοι του Τριλόφου μάζευαν ακόμα τις σοδειές των δένδρων του Λιμποβισίου (κυρίως καρυδιών) ως τη δεκαετία του 1930. Η τοπική παράδοση αναφέρει ότι οι κάτοικοι του Τριλόφου θέλησαν να μεταφέρουν την καμπάνα του Λιμποβισίου στη νέα εκκλησία του Τριλόφου αλλά δεν τα κατάφεραν. Όταν τοποθέτησαν την καμπάνα πάνω στο γαϊδούρι που θα την μετέφερε, εκείνο δεν κουνιόταν από τη θέση όσο και αν προσπαθούσαν να το τραβήξουν. Θεωρήθηκε τότε σημάδι και έτσι τοποθέτησαν ξανά την καμπάνα στη θέση της έξω από την εκκλησία του Λιμποβισίου (Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος) όπου και βρίσκεται ως σήμερα.

Σε όλους τους πολέμους, από την επανάσταση του 1821 έως και τη σύγχρονη ιστορία, από το Τρίλοφο πολέμησαν για την Ελλάδα αρκετοί αξιωματικοί και στρατιώτες. Κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκόσμιου πολέμου οι κάτοικοι του Τριλόφου έκρυβαν από τους Γερμανούς και Ιταλούς στρατιώτες τρόφιμα και άλλα αγαθά και ζώα σε καλύβες μέσα στο δάσος ανατολικά του χωριού.

Το 1965 έγινε μεγάλος σεισμός με επίκεντρο κοντά στο χωριό. Το 1966 ακολούθησε και δεύτερος σεισμός με επίκεντρο το ίδιο το χωριό. Οι δύο σεισμοί είχαν ως συνέπεια να γκρεμιστούν τα παλιά πετρόχτιστα σπίτια του χωριού που είχαν κτιστεί από το 1830 και σήμερα να σώζονται ελάχιστα.