Μικρό χωριουδάκι, γραφικό και ωραίο, κτισμένο σε πλαγιά, σε υψόμετρο 280 μ., μέσα σε ελιές, πορτοκαλιές και αγριόδεντρα. Ανήκει στην κοινότητα Κεραμέ Αγίου Βασιλείου. Έχει μόνο 45 κατοίκους.
Η παράδοση λέει πως το χωριό πριν πάρει το σημερινό του όνομα πολιορκήθηκε από τους κουρσάρους, που γκρέμισαν και το παλιό τοιχογραφημένο ξωκλήσι της Αγίας Κυριακής, μαζί με όλα τα σπίτια του χωριού και όσους από τους κατοίκους δεν έσφαξαν, τους πήραν σκλάβους οι ελάχιστοι που γλίτωσαν εγκατέλειψαν το χωριό, που τότε λεγόταν Λίγκρες και για να αποφύγουν άλλες επιδρομές πειρατών έκτισαν τον καινούριο οικισμό μακριά από τις ακτές, εγκαταλείποντας τον παλιό. Οι κάτοικοι του εγκατέλειψαν και τους αλευρόμυλους. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν πηγές που με το νερό τους κινούσαν τους αλευρόμυλους.
Το χωριό, σύμφωνα πάντα με την παράδοση, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν κτήμα ενός Τούρκου αγά με λεπτό κορμί. Ήταν δηλ. κτήμα του Αγά του Λιανού. Άλλη εκδοχή για την προέλευση της ονομασίας του είναι ότι όποιος πήγαινε στο μέρος εκείνο ηρεμούσε, αγαλλίαζε η ψυχή του, λόγω της φυσικής ηρεμίας του τοπίου.
Οι Αγαλιανώτες που δεν είχαν εκκλησία στο χωριό τους, είπαν το παράπονο τους στον τότε δεσπότη και αργότερα μητροπολίτη της Κρήτης Ευμένιο Ξηροδοίκη, που ήρθε στο χωριό και διάλεξε μάλιστα και το οικόπεδο όπου θα κτιζόταν η εκκλησία. Ο Γιάννης Σηφομιχελάκης και η οικογένεια των Σηφογιωργάκηδων παραχώρησαν πρόθυμα το οικόπεδα τους.
Το πρόβλημα, όμως, ήταν πως διαφωνούσαν στο όνομα που θα έπαιρνε η εκκλησία. Ένας από τους κατοίκους, ο Μιχαλιός Πετυχάκης, – που έφυγε από το χωριό πριν κλείσει τα δέκα του χρόνια και γύρισε γέρος – ήθελε η εκκλησία να πάρει το όνομα του Αγίου Σπυρίδωνα. Ο δεσπότης έγραψε τα ονόματα των Αγίων που προτείνονταν σε κλήρους και τους έβαλε στο καλυμμαύκι του παπα-Μανώλη από το Βάτο. Όταν πλησίασαν στο Μιχαλιό, εκείνος έκανε τρεις φορές το σταυρό του και είπε: «Άγιε μου Σπυρίδωνα απού ‘σαι απ’ τσι Κόρφους βοήθησε μας όλους, μεγάλους και μικρούς». Τράβηξε τον κλήρο και έδειξε το όνομα του Αγίου Σπυρίδωνα πάνω σ’ αυτόν. Έτσι αποφασίστηκε απ’ όλους να δοθεί στην εκκλησία αυτό το όνομα. Αυτά λέγεται ότι έγιναν στα 1893.
Άλλες εκκλησίες του χωριού είναι ο Άγιος Αντώνιος, βυζαντινή αγιογραφημένη. Κατά τα 3/4 είναι κτισμένη μέσα σε βράχο και στο βάθος του ιερού, επάνω στο βράχο, υπάρχει αγιογραφημένος ο Μυστικός Δείπνος. Η Αγία Κυριακή, βυζαντινή αγιογραφημένη, που ανακαινίσθηκε πριν 50 χρόνια. Η εκκλησία αυτή βρέθηκε δυο μέτρα κάτω από τη γη, όταν κάποιος έσκαβε τα θεμέλια του σπιτιού του.
*Στοιχεία απο 15ετή έρευνα, 1980-1995.